"ජනාධිපති තාත්තා" සුනිල් මාධව 'සල්ලි' වලට ලියූ පොතක්ද?

"ජනාධිපති තාත්තා" කවුද ලිව්වේ?


"ජනාධිපති තාත්තා" ලිව්වේ සුනිල් මාධව කියන්නෙ ඇත්තද?

සුනිල් මාධවගේ මේ බරපතල ප්‍රකාශය
ඔහු මධුමතින් කල සරල විහිළුවක්ද?
මෙවැනි ප්‍රකාශයක් ඔහු නමින් කියැවෙන බව
සුනිල් මාධව දන්නවාද?

නැත්නම් මෛත්‍රී පාර්ශවය දියත් කළ
බාල මට්ටමේ ප්‍රචාරණ ප්‍රයෝගයක්ද?

ඒකාබද්ධ විපක්ෂයේ වැඩක්ද?

ප්‍රධාන පක්ෂ දෙකේම චන්ද
තම පිළට ගන්නට රෑ දිවා වලි කන
ජවිපෙ ප්‍රයෝගයක්ද?

සුනිල් මාධව කියන්නෙ
එසේ මෙසේ කෙනෙකුගෙ පුතෙක් නොවෙයි.
ඔහුගේ පියා මීමන ප්‍රේමතිලකයි.

මීමන ප්‍රේමතිලක කියන්නේ
කොළඹ යුගයෙ සිටි හොඳම කවියන්ගෙන් කෙනෙක්.
ප්‍රශස්තලේඛකයෙක්, පුවත්පත් කලා වේදියෙක්.

ඔහු මරණයට මුහුණ දුන් ආකාරය
පහත දැක්වෙන කවියෙන් දක්වෙනවා.

 "රුදුරු මරුවා ඇවිත් මගේ ඇඳ ලඟ ගාටත්
ජීවිතයම අවිස්වාසයි අද රෑටත්
දැන්විය යුතුය සොඳුරියෙ මළගම කාටත්
මගෙ සොහොයුරාටත් දරුවන් තිදෙනාටත්."

ඔහුගේ මළගම "ලෝකයට කිවයුතුයි".
එමෙන්ම ඔහුගේ සොයුරාටත් පුතුන්ටත් කිව යුතුයි.

මරණ මංචකයේම මරණය පිළිගත්
මේ සුපතළ කවියාගේ එක පුතෙක්
සුනිල් මාධව.

සුනිල් මාධවගේ පියා කවරෙක්ද යන්න හෝ
ඔහුගේ මධු විතට වහල් වූ පුද්ගලික ජීවිතය
ඔහුගේ ලේඛන කලාවට අදාළ නෑ.
ඒත් ඔහුගේ මානසික තත්වය අදාළයි.

මෙවැනි ප්‍රකාශයක් කළ පසු
ඔහුගේ පසුබිම සාකච්ඡා වීම
වැළැක්විය නොහැකියි.
ඔහු ඇත්තටම ලිව්වාද කියා
විශාල ප්‍රශ්නයක් ඇති වුණාම
ඔහුගේ මානසිකත්වය ලිවීමට සුදුසුදැයි
සලකා බලන්න වෙනවා.
ලේඛකයාගේ මනස පවතින තත්වය
ලේඛන කලාවට ඍජුව බලපානවා.

ඔහුගේ ලේඛන කලාව මධු විෂට දිය වුණා.
ඔහුගේ ආත්මයත් ඒ විෂටම ගොදුරු වුණා.
ඔහු මදයෙන් ප්‍රමාදයට පැමිණි ලේඛකයෙක්.
මේ පොත සුනිල් මාධව ලිව්වා කියනවා නම්
ඔහුගේ දුර්වලතා වලටම ගොදුරු වීමෙන්
ඔහුගේ ලේඛන කලාව පිරිහී ඇත්දැයි
අපට පොත උඩින් පල්ලෙන් බැලුවත්
පහසුවෙන් වැටහෙන කරුණකි.

පොතක් ලිවීමට වඩා
වෙනෙකෙකු ලෙස පොතක් ලිවීම
සාමාන්‍ය ලේඛකයෙකුට අපහසුය.
චතුරිකා සිරිසේන  වැනි ආධුනික ලේඛිකාවක්
මේ පොත ලිව්වා කියා පෙනෙන ලෙස
සුනිල් මාධව සිතා මතාම ලිව්වා නම්
කොතරම් මතට ඇබ්බැහි වුවද,
ඔහු අතිදක්ෂ ලේඛකයෙක් විය යුතුය.

මේ පොත එතරම්ම ආධුනිකය.

එසේ නැත්නම්
ඔහු විසිපන් ලක්ෂයට කෑදරකම නිසා
ඔහුගේ තරමට නොගැලපෙන කෲතියකින්
අනුග්‍රාහකයා රවටන්නට උත්සාහ කොට ඇත.

මේ පොත ඔහු විසිපන් ලක්ෂයක් ගන්නට ලිව්වාද
මේ ප්‍රකාශය විසිපන් ලක්ෂයක් ගන්නට කිව්වාද
කියා සොයා බැලිය යුතුය.
ඔහු සතුව අත්පිටපත් හෝ වෙනත් සාක්ෂි ඇති.

කෙසේ වුවත් මේ ප්‍රකාශයේ
ඇත්ත බොරු බව හෙළිකරගන්නවාට වඩා
පොතේ ප්‍රචාරයට හා අළෙවියට වැදගත් වන්නේ
මේ අයුරින්ම ලේඛකයා කවරෙක්ද යන්න
අභිරහසක් ලෙස නොවිසඳී පැවතීමයි.

කසුන්ගේ ස්ලිට් ගමන සහ පුංචි අම්මාගේ කසාදය
මාධ්‍ය වලින් මුළු රටටම හෙළි වූ පසු
වචනයක් නොකියා මුනි වත රැකි අනුර මෙන්
මෙවැනි අවස්ථාවක කළ යුතු හොඳම දේ
කිසිවක් නොදන්නා පරිදි මුනිවත රැකීමද?

අපට මුනිවත රකින්නට අවශ්‍ය නැති නිසා
අපි නැවත මෙසේ ප්‍රශ්න කරමු.
ඇත්තටම මේ පොත ලිව්වේ චතුරිකාද?

මහින්දගේ විශිෂ්ඨ පුතුන් නිසා
දේශපාලනඥයන්ගේ දරුවන් ගැන
ඔවුන්ගේ සහජ දක්ෂතා ගැන
අපි මේ වන විට හොඳින් දන්නෙමු.

මෛත්‍රීගේ දරුවන් හා ඔවුන් අතර
විශාල වෙනසක් ඇති නමුදු
සමාජයේ ගැවසීමට හා කැපී පෙනීමට
චතුරිකාගේ ඇති ආශාව නම්
ඇගේ ඇඳුම් පැළඳුමෙන් හා චර්යාවෙන්
මානාව හෙළිවන්නේය.

ඇය මෛත්‍රීගේ දියණියක් කියා අපි සිතන්නේ
ඇගේ යම් යම් දුර්වලතා මැද වුවත්
මෛත්‍රීගේ දියණියකට ගැලපෙන තරමට
ශීලාචාරව හැසිරෙන බැවිනි.
එසේ වුවද වඩාත් සරලව වෙසේන්
අනික් දරු දෙනාට අපි ඇයට වඩා ගරු කරමු.

කෙසේ වුවත් ඉතා ආයාසයෙන් රචිත බව හැඟෙන
මේ කෘතිය ඇගේ නිර්මාණයක් නම් ඇය දක්ෂයි.

ගැහැණියකගේ ශෛලියෙන් ලිවීමෙන්
ගැහැණු රුචියෙන් කළ තෝරා ගැනීම් වලින්
මේ පොත ගහණ වුවත් ලියා ඇති තොරතුරු
සත්‍ය තොරතුරුම නම් අපි ඇයට ගරු කරන්නේ
මේ තොරතුරු ලබා දීම මතයි.

මේ පොත චතුරිකා සිරිසේන  වැනි
ආධුනික ලේඛිකාවක් ලිව්වා නම්
අති විශිෂ්ඨ කෘතියකි.
කෘතිය විශිෂ්ඨ නිසා නොවේ.
වෑයම සහ ඉදිරිපත් කිරීම
විශිෂ්ඨ නිසාය.

සුනිල් මාධව සැබැවින්ම ලිව්වාද?
නිතරම බීගත් ගමන් පසුවෙන බේබද්දෙකු වූ
සුනිල් මාධව ප්‍රේමතිලක මිලට ගන්නට
විසිපන් ලක්ෂයක් අවශ්‍යද?

බේබද්දෙකු මිලට ගන්නට එක බෝතලයකුත් ඇති.
පදමට වැදුණ පසු ඔහු ඒ මදු විත වෙනුවෙන්
බොහෝ දේ කරන්නට සූදානම්ය.

මේ මධුමතින් කල සරල විහිළුවක්ද?
සුනිල් කිව්වේ එවැනි කතාවක් නොවේ නම්
ඇත්ත හෙළි කරන්නට දැන් ප්‍රමාද වැඩිය.

"මා එහෙම කිව්වේ බොන්න දුන් නිසාය" කියන්නට
කොතෙක් බොන්න දිය යුතුදැයි අප නොදනිමු.
එවර ඔහු විකුණන්නේ ඔහුගේම ආත්මයයි.

සුනිල් දේශපාලනඥයන් මත යැපීම
සමාජයට අලුත් දෙයක් නොවේ.

ප්‍රවීන පුවත්පත් මාධ්‍යවේදියකු වූ සුනිල් මාධව ප්‍රේමතිලක මහතාගේ සුවදුක් බැලීම සඳහා පාර්ලිමේන්තු ප්‍රතිසංස්කරණ හා ජනමාධ්‍ය අමාත්‍ය ගයන්ත කරුණාතිලක මහතා සුනිල් මාධව ප්‍රේමතිලක මහතා  පදිංචිව සිටින නිවස වෙත ගියේය.

සුවදුක් විමසීමෙන් අනතුරුව සුනිල් මාධව ප්‍රේමතිලක මහතා වෙත ඉක්මන් සුවය ප්‍රාර්ථනා කළ අමාත්‍ය ගයන්ත කරුණාතිලක මහතා, ඔහුගේ ප්‍රතිකාර කටයුතු සඳහා අත්‍යවශ්‍ය වියදම් වෙනුවෙන් මූල්‍යමය ආධාරයක් ද පිරිනැමීය.
.

දේශපාලන පක්ෂ ඔහු භාවිතා කිරීම
සාමාන්‍ය දෙයක් විය.
ජවිපෙ තරම් ඔහු භාවිතා කළ පක්ෂයක්
වෙනත් ඇත්තේ නැත.
ඔහු ගැන දන්නේ ඔහු සමග ජවිපෙට වැඩ කළ
ජයලාල් රෝහණ වැන්නවුන්ය.

සමහරු මෙසේ අසති. (ජයලාල් රෝහණ කියයි.)

"ඇයි සහෝදරයා සුනිල් අයියා ගැන හිතන්නේ නැත්තේ?" ‍උත්තරය...

"මේකයි සහෝදරයා එයා ඩ්‍රින්ක් එක ගන්නවනේ, කොහොම ද පක්ෂෙ ප්‍රතිපත්ති එක්ක තැනකට ගෙනියන්නේ?"

"එහෙනං ඒ දවස්වල වේදිකාවට නග්ගන කොටත් එයා එහෙමනේ. එතකොට ප්‍රතිපත්තිවලට මොකද වුණේ?"

"මේකයි සහෝදරයා ධනවාදී ආකෘතිය තුළ අපි ඒ ගොල්ලන්ව පාවිච්චි කළා."

'සුනිල් අයියාට' අත් වූ ඉරණම ඒකයි.

මේ ජයලාල් රෝහණ ඔහු ගැන ලියූ සටහනක් තවත් කොටස් කිහිපයක්..

1985 පමණ වන විට මම එක්තරා දේශපාලන පක්ෂයක සාමාජිකත්වය දැරුවෙමි. කෝට්ටේ පාගොඩ ආනන්ද බාලිකා මාවත [එවකට පස්වන පටුමග] වරක් රතු කොඩි වලින් ‍පිරී ගියේය. "ශාන්ත බණ්ඩාර ස‍හෝදරයා එනවා" බොහෝ දෙනා කියවන්නට විය. ආනන්ද බාලිකා මා‍වතේ ආණ්ඩුවේ පයිප්ප තුනක් විය. එකක් ආනන්ද බාලිකාව ළඟය. අනෙක ගුණසිරි අයියාගේ ගෙය ළඟය. අනෙක මාවතේ කෙළවර අමරසිංහ ගේ නිවස ළඟය. මේ ස්ථාන තුන අසළ ශාන්ත බණ්ඩාර සහෝදරයා ඇතුළු පිරිස-

-ඉතා ශූර විලාසයෙන් රැස්වීම් පවත්වමින් ජනතාව ඇමතුවේය. ඒ අතර එකෙකු මගේ කරට අතදාමින් "මල්ලි මට පුංචි උදව්වක් කරනවද?" යි ඇසුවේය. ඔහුට අවශ්‍යව වූයේ පෑනක් සහ කඩදාසියකි. නිවසට ගොස් එය ගෙනැවිත් දෙන අතර ඔහු මා සමඟ විය. ඒ ටිකට මට කොක්ක ඇමිණී අවසානය.

එදා ඒ විප්ලවකාරී දේශපාලන පක්ෂය විසින් සාමාජිකයින් එකතු කළේ අන්න ඒ ආකාරටයි. කාලය ගෙවී යමින් 1987 උදා විය. අපි නාට්‍ය කලාවේ ක්‍රමයෙන් හිස ඔසොවන පිරිස වීමු. 1987 දී යෞවන සම්මාන දිනා ගන්නා විට මට වයස අවුරුදු විසි තුනකි. පොත් පත්තර කියවීම විනෝදාංශය කරගත් අපට කවදාවත් අමතක නොවන නමක් වූ සුනිල් මාධව ප්‍රේමතිලක අහම්බෙන් මෙන එක්තරා පත්තර කන්තෝරුවක දී මට මුණ ගැසුනි.

"කවුද මල්ලි සොයන්නේ?" ඒ ඔහුය.

මට ඔහුව හරියට හඳුනා ගත නොහැකිය.

"මම හොයන්නේ ... අහවලා..." කියමින් ඉදිරියට ඇදුනෙමි.

"උඹගෙ නාට්‍යය මරු මචං, ඒකේ සුරා කෑම ගැන නියමෙට කියවෙනවා."

"ඇත්තමයි මල්ලි මං බැලුවා... " ඔහු දිගටම පවසයි.

"මං චූටි එකක් අරගෙනයි උන්නේ..." ... මම කල්පනා කළෙමි‍.

මචං, මල්ලි, චූටි එකක්, ඒ අතර ඇස් දෙක වරින් වර ගැස්සීම ... ඒ වචන කෝෂය මට තරමක් හුරුය. මම ඔහුට කතා කළෙමි.

"මං පුංචි ප්‍රශ්නයක් අහන්නං අයියේ?"

"ඔව් මල්ලි"

"ඔයා .... සුනිල් මාධව ද?"

"ඔව් බං ... ඇයි මාව මතක නැද්ද අපි මීට කළින් හම්බු වුණේ?"

සමහර විට අප මීට පෙර හමුවී නැත. එහෙත් සුනිල් අයියා කුළුපග බව රැක ගන්නට එසේ කියන වග මට හොඳින් වැටහුණේ තරමක් කල් ගෙවුණු පසුයි.

"මං මේ අහන්නමයි හිටියේ අයියාගේ තාත්ත ද මීමන ප්‍රේමතිලක කියන කවියා?"

"හ්ම්හ්... උඹ එහෙනං අපේ තාත්තා ගැනත් දන්නවා ඈ!"

"ඔව් මම දවසක් කඩල ගොට්ටක් කාල කොලේ කියවද්දි ඔයාගේ තාත්තගෙ කවියක් කියවන්න ලැබුණා. ඒක මගේ ජීවිතේ අහපු හොඳම කවි වලින් එකක්."

රුදු මරුවා ඇවිත් මගේ ඇඳ ළඟ ගාටත්
ජීවිතයම අවිස්වාසයි අද රෑටත්
දැන්විය යුතුයි සොඳුරිය මළගම කාටත්
මගේ සොහොයුරාටත් දරුවන් තිදෙනාටත්

"හරි‍ නේද?" ඔහු ඉතා ආසාවෙන් මා දෙස බලා සිටියේය.

"තාම මතකයි නේද?..." ඔහු එක එල්ලේ මා දෙස බලා සිටියි.

"අපි බොමු මල්ලි ප්ලේන්ටියක්." කියමින් ඔහු සාක්කුවට අත දා මාරු සල්ලි කිහිපයක් හිතවතෙකුට දෙයි. මම තව තවත් ඔහු සමග කියවමිනි.

"මම ඔය කවියට ආස කරන්නේ, ඉතාමත් අසීරු එළිවැට රැකීම නිසයි. ඒ වගේම කවිය ලියල අතේ තියාගෙනම ඔහු මිය ගිය එකයි. මරණය අභියස දී කවියෙන් දැකීම පුදුම කවියෙක් නේද?"

එදා ඉඳන් සුනිල් අයියාත් අපිත් අතර හිතවත්කම් වැඩි දියුණු විය.

ඔහුගේ අනෙක් දුර්වලකම [සත් ගුණය] නම් තමා ඉදිරියට පැමිණ දුක් වේදනා කියන හැම කෙනෙක් ම පිළිගැනීමයි. විශ්වාස කිරීමයි. මේ කාළකණ්නි සමාජයේ සිටින දුර්දාන්ත මුදලාලිලා කපටි කුහකයෝ සුනිල් අයියා සමග මීවිත තොල ගෑවේ ඔහුට ඇති ආදරයකට නොවෙයි. පොත් පත් නොකියැවූ ඔවුන් සුනිල් අයියා‍ගේ දැණුම වක්‍ර ආකාරයකින් ලබා ගත්තේ ඒ මාර්ගයෙනි. මේ පුද්ගලයා කිසිම ලෝබ කමක් නැතිව වට වූ සෑම කෙනෙකුටම යමක් කියා දෙයි. ඔවුන් පසුදා උදේ පත්තර කන්තෝරු වලට ගොස් ඊයේ රෑ සුනිල් අයියා කියා දීපු දේවල් හරියටම තමන් කියවා ලැබූ දැනුම වාගේ සෙස්සන්ට කියන්නට විය. පිටවෙන්නේ සුනිල් අයියාගේ වචනයි.

වර්තමානයේ අමනයෝ මේවා උගැන්වීම් හැටියට නොගනිති. ජ්‍යේෂ්ඨ කථිකාචාර්යවරයා ඉදිරියේ ඇඳිවත උණා අපර් එකක් ගත්ත කෙල්ලෙක් ඉන්පසු කථිකාචාර්යවරියක් වී පොත් බලාගෙන උගන්වන විශ්වවිද්‍යාල දේශනවලට උගැන්වීම යැයි කියති.

ඉහත කී දුර්වලතාව සුනිල් අයියා තුළ තවමත් රජ කරයි. ඕනෑම එකෙකු විශ්වාස කිරීම නිසා ඉතා ඉක්මණින් කළකිරෙන ඔහු නැවතත් නිවෙසට වී කල්පනා කරයි. ඔහුගේ පිහිට පතමින් ඔහුගේ නම විකුණමින් ජනතාවගේ මුදලින් 'පත්තර' ආරම්භ කළ සමහර නිවටයෝ පසුකාලීනව සුනිල් අත හැර දමා දේශපාලන වේදිකාවේද අර බොරුවම කළේය. ජනතාවද රැවටුණි. සමහරු ඇමතිකම් දැරීය. සමහරු වර්තමානයේ පාර්ලිමේන්තුවට වැදී බණ දෙසති. ‍මේ සියළු දෙනාම සුනිල් අයියාට සදාකල් ණයගැතිය.

2001 මැතිවරණයේදී මට නැවතත් 'සුනිල් අයියා' මුණ ගැසුණේ අපූරු විදියකටය. ඒ නුගේගොඩ ජනතා විමුකති පෙරමුණ විසින් සමාජවාදී කලා සංගමය යටතේ පැවැත්වුණු මහා රැස්වීමේදීය. මුළු රැස්වීම සඳහා එදා විශාල ජනකායක් පැමිණ සිටියහ. එහෙත් වේදිකාවට නගින්නට සිටියේ කලාකරුවෝ කී දෙනාද? පරාක්‍රම කොඩිතුවක්කු, ගුණදාස කපුගේ, ඩබ් එස් විජේසිංහ, සුනිල් මාධව, රංජිත් බාලසූරිය, උදය ආර් තෙන්නකෝන් සහ මමයි. ලූෂන් බුලත්සිංහල, හර්ෂ බුලත්සිංහල, රනිල් මල්ලවආරච්චි පසුව වේදිකාවට පිවිසුණි. ප්‍රේමසිරි කේමදාස මහතා එනවා ය කීවත් එහු අසනීප යැයි පැවසීය. එවකට පැවති ආණ්ඩුව යූඇන්පී යයි. මේ නිසා සමහරු බයෙන් තැති ගත්හ. ජවිපෙ වෙනුවෙන් අපි නිර්භයව වේදිකාවේ කතා කළෙමු.

වේදිකාවෙන් බැස සතියක් ගෙවෙනවාත් සමගම පරාක්‍රම කොඩිතුවක්කු ජවිපෙ දුර්වලතා කියමින් පත්තරවල ලිපි දෙකක්ම පළ කරවා තිබුණි. පරාක්‍රම කැඳවාගෙන ඒම සඳහා ජවිපෙන් රත්නපුරයට වාහනයක් යවා තිබිණ. ඔහු ආපසු ගියේද එම වාහනයෙනි. එය පරාක්‍රමගේ කොන්දේසියකි. සෙස්සෝ බස් රථ වලම එතැනට පැමිණියහ. සුනිල් අයියාද එදා ඉතාමත් ආවේගශීලි ලෙස තම අදහස් ප්‍රකාෂ කරමින් ජවිපෙට ඡන්දය ලබාදෙන ලෙස ඉල්ලා සිටියේය. වේදිකාවෙන් බහිනවාත් සමගම පරාක්‍රම ඇසුවේ වාහනය කෝ කියාය. ඩිමාන්ඩ් කරන මිනිහාට ජවිපෙන් සළකනු ලැබීය.

සමහරු මෙසේ අසති.

"ඇයි සහෝදරයා සුනිල් අයියා ගැන හිතන්නේ නැත්තේ?" ‍උත්තරය...

"මේකයි සහෝදරයා එයා ඩ්‍රින්ක් එක ගන්නවනේ, කොහොම ද පක්ෂෙ ප්‍රතිපත්ති එක්ක තැනකට ගෙනියන්නේ?"

"එහෙනං ඒ දවස්වල වේදිකාවට නග්ගන කොටත් එයා එහෙමනේ. එතකොට ප්‍රතිපත්තිවලට මොකද වුණේ?"

"මේකයි සහෝදරයා ධනවාදී ආකෘතිය තුළ අපි ඒ ගොල්ලන්ව පාවිච්චි කළා."

'සුනිල් අයියාට' අත් වූ ඉරණම ඒකයි.

දැන් වීප්ලවීය පක්ෂවලට සුනිල් වැන්නවුන් උවමනා නැත. ආයෙත් දවසක අන්ත කඩා වැටීමකට පත් වි ඔවුන් 'සුනිල් අයියා' සොයා ගෙන එනු ඇත. එවිට ඔහු මෙසේ කියනු ඇත.

"පව්... මල්ලී ... මචං උන්‍ දුකේ ඉන්නේ..." [ඇස් වේගයෙන් ඇරෙයි, වැහෙයි] "මට කතා කළා ... ආයෙත්. මේ වෙලාවේ උදව් කරන්න එපායැ. අපි නගිමු වේදිකාවට. නැගල මේ සූරා කෑමට විරුද්ධ හඩ නගමු."

අර බොරුකාරයින්ට ඔහු අනුකම්පා කරනු ඇත. ඔවුන් නැවතත් ධනවාදී ආකෘතිය ගැන කතා කරනු ඇත. සුනිල් අයියා ආයෙත් පාවිච්චි වෙනවා සිකුරුයි.

‍අනේ සුනිල් අයියේ ආයෙත් කවදාවත් එහෙම වෙන්න එපා. උන් අපිට වඩා සදාචාරෙයි ප්‍රතිපත්තියි දෙකම නැති කරගත් එවුන්.

උපුටනය-
"සුනිල් මාධව- පෙරමුණක් නැති සෙනෙවියෙකුගේ කගපතක මුවහත"

'පෙරමුණක් නැති සෙනෙවියෙකුගේ කගපතක මුවහත' සුනිල් මාධව ප්‍රේමතිලක උපහාර උළෙල නිමිති කොට ගෙන 'අටවෙනි පිටුවෙන් ඔබ්බට සහෘද සංසදය' විසින් ප්‍රකාශයට පත් කරන ලද ග්‍රන්ථයකි. 2005 සැප්තැම්බරයේ මෙම උළෙල බණ්ඩාරනායක සම්මන්ත්‍රණ පරිශ්‍රයේ එලිමහන් ‍පීඨිකාවක පැවැත් වුණි. මෙහි උපුටා පළ කෙරෙන ලියවිල්ල එකී ග්‍රන්ථයට ජයලාල් රෝහණ විසින් ලියන ලද්දකි.

දැන්
"ජනාධිපති තාත්තා" ලිව්වේ තමා යැයි
සුනිල් මාධවම කියනවා නම්
සුනිල් මාධවගේ මේ ප්‍රකාශය "බීමත්" ප්‍රකාශයක්ද?
මීවිතක් දී ප්‍රයෝගයකින් කියවා ගත් ප්‍රකාශයක්ද?

මෙවැනි ප්‍රකාශයක් ඔහු නමින් කියැවෙන බව
සුනිල් මාධව දන්නවාද කියා සෙවිය යුතුය.

===================================================
හෙන්රි වර්ණකුලසූරිය සොයාගෙන ඇත.

 මේ කතාව පැතිරවූ වෙබ් අඩවියට
නඩු පවරා සුනිල් මාධවට වන්දි ලැබිය හැකි
බරපතළ වරදක් එමගින් සිදු කර ඇත.
මේ සඳහා අදාළ නීති මොනවාද?

අන්තර්ජාලය දූෂණය කරන
බාල පහත් පෙළේ වෙබ් අඩවි වලින් මිදී
වගකීමක් සහිත වෙබ් අඩවි කරා
යොමු වීමට ලාලය එළඹ ඇත.