20160512

සමථ – විදර්ශනා වෙනස සරලව...


    සාමාන්ය පුහුදුන් පුද්ගලයාගේ
    කෙලෙස් සහිත හිත
    මඩ වතුර වීදුරුවක් වගෙයි.

    ඔහු
    කෙලෙස් නිසා අඳුරුවුණ
    යටි හිතට සාපෙක්ශව
    තමන්ගෙ හිතේ මතුපිට තලය
    පිරිසිදු තත්වයකින් පවත්වගෙන
    ජීවිතේ ගත කරනවා.
    ඔහුට
    යම් දුරකට
    ශීලය උපකාර වෙනවා.
    කාමය, දුක, තරහ, බය, ආදී
    කෙලෙස් මඩ කැලැත්තුණාම
    සිල් බිඳෙනවා.
    කැළඹුණ, අපිරිසිදු හිතින්,
    ඔහු  හිතන, කියන, කරන දේවල්
    ඔහුටත්, අනුන්ටත් හානිකරයි.

    මේ සත්‍යතාවය දකින කෙනෙක්,
    කෙලෙස් වලින් හිත මුදා ගන්න
    උනන්දු වෙනවා.
    හිතේ කෙලෙස් මඩ
    පතුලට තැන්පත් කරන ක්‍රම
    සමථ භාවනා වැනි ක්‍රම
    උපයෝගී කරගෙන
    හිතේ කෙලෙස් මඩ
    හිත පතුලට තැන්පත් කරලා
    හිත ටිකක් පිරිසිදු කර ගන්නවා.
    හිත පුළුල් වෙනවා.
    කරන කියන දේ
    පහසුවෙන් කරන්න
    හිතේ තැන්පත් කම උදව් වෙනවා.
    සමාජය ඔවුන්ට යහපත් අය විදියට
    ගරු බුහුමන් කරනවා.
    ඒ වුණත්,
    ඔහුගෙ හිතේ කෙලෙස් මඩ,
    කලින් විදියටම තියනවා.
    මොකක් හරි වුණ ගමන්
    කැලැත්තෙනවා.

    මඩ වතුර වීදුරුවක
    මඩ පතුලට තැන්පත් කරලා
    වතුර පිරිසිදු කරන්න පුලුවන්…
    ඒත් මොකක් හරි වුණ ගමන්
    කැලැත්තෙනවා.
    රාග, ද්වේශ, මෝහ කෙලෙස් වලින්
    පුහුදුන් හිත කැළඹිලා
    සාමාන්ය කෙනෙක් වගේම
    ඔහුත් වරදෙ බැඳෙනවා.

    මේ සත්‍යතාවය දකින කෙනෙක්,
    විදසුනට යොමුවෙනවා.

    කය සහ කයේ වෙනස්වීම් [වේදනා],
    සිත සහ සිතේ  වෙනස් වීම් [ධම්ම]
    පිළිබඳව සිහියෙන් පසුවෙනකොට
    හිතේ කෙලෙස් වලට
    මතුවෙන්න ඉඩ ලැබෙනවා.
    මතුවෙන කෙලෙස්
    උපේක්ශාවෙන් දකිනවා.

    රාග, ද්වේශ, මෝහ කෙලෙස්,
    කයේ වේදනා විදියටත්,
    සිතේ නීවරණාදී ධර්මතා විදියටත් ඉපදිලා,
    උපදින උපදින කෙලෙස් නිරෝධ වෙනවා.
    කෙලෙස් නිරෝධ වෙලා
    සිත පිරිසිදු වෙනවා.
    සම්මා සමාධිය වැඩෙනවා.

    හිතේ මතුවෙලා නිරෝධ වෙන කෙලෙස්
    උපේක්ශාවෙන් දකින්න හිත පුහුණු වෙන නිසා
    සාමාන්‍ය ජීවිතේදි කෙලෙස් මතුවුණත්
    ලබා ගත්ත සමාධිය
    පහසුවෙන් බිඳෙන්නෙ නැහැ.

    රහතන් වහන්සේ
    කෙලෙස් සපුරාම
    නසල තියන නිසා
    සමාධිය ස්ථාවරයි.
    මුගලන් මහ රහතන් වහන්සේට
    පිරිනිවන් පාන්න හේතුවෙන තරමට
    ඇට කුඩු වෙන තුරු පහර කාළත්
    සමාධිය බිඳුණෙ නැහැ.

    විදසුන් වඩන්නාට
    මුළු ජීවිතයම…,
    තමන් හිතන, කරන, කියන,
    තමන් තුළ සිදුවෙන හැමදේමත්,
    තමන්ට බැහැරින් සිදුවෙන හැමදේමත්,
    විදසුන් ඇස තියුණු කරවන
    උර ගල් බවට පත් වෙනවා.

    සමථ භාවනාවෙන්
    රාගය ප්‍රහීණ වෙයි.
    විදර්ශනාවෙන්
    අවිද්‍යාව ප්‍රහීණ වෙයි.
    -අංගුත්තර නිකාය – දුක නිපාතය -බාල වග්ග තතියො
විදර්ශනාවෙදි කෙලෙස් මතුවෙන්නෙ
ශරීරයේ ඇති වෙන වේදනාවන් විදියටයි.
සාමාන්‍ය ජීවිතේදි උණත්
තරහ, දුක, බය, ලැජ්ජාව ඇතිවෙන කොට
ශරීරයෙ අදාල සංවේදනා ඇතිවෙනවා.
අපි කරන්නෙ
එක්කො ඒවා මග හරිනවා,
එවයින් පැනල යනවා,
නැත්නම් ප්‍රතික්‍රියා දක්වලා,
අලුත් ප්‍රශ්න ඇති කර ගන්නවා.

වේදනාවන්ට උපේක්ශාව අඩු කෙනෙකුට
සමථය වඩලා විදර්ශනාවට එන එක පහසුවක්.

ඒත් ගමන පහසුවෙන් යන්න
සමථ වාහනය සොයාගන්න බොහෝ දෙනා
ඒ වාහනයෙන් යද්දි
ලෝකයාගෙන් ලබන ලාභ, සත්කාර,
ගරු බුහුමන් වලට වහ වැටිලා
යන්නෙ කොහේද කියන එකත් අමතක වෙලා.
ධ්‍යානත් නැති කරගෙන නිවන් මගත් අවුරගෙන,
අන්තිමට වාහනෙත් පෙරළගෙන
අපාගත වෙන විදියෙ
පව්කම් වලට පෙළඹෙනවා.
දැහැන් පිරිහිලා
අතරමං වෙලා
නින්දා විඳින
සමථයානිකයින්
අද සමාජයෙ සුලබයි.
සමහරු දැහැන් පිරිහුණාම,
සාමාන්‍ය පුහුදුන් මිනිසාටත් වඩා
ප්‍රපාතයට වැටෙනවා.
බුදුන් වහන්සෙ
සමථය වැඩීම අනුමත කළාට,
උන්වහන්සෙගෙ ඉගැන්වීම් තුල
සමථය “ඉගැන්වූවාද” කියන එක
සැක සහිතයි.

මේ අනුව බලන කොට
සමථ වඩන කෙනා තුළ
ප්‍රබල ශීලයක් අවශ්‍යයි.
ප්‍රබල ශීලයක් නැතිව
සමථ වඩන බොහෝ දෙනා
නොමග යන හැටි
නිතර දකින්න පුලුවන්.
විදසුන් වඩන කෙනාගෙ
අවිද්‍යාව එමගින්ම දුරුවෙලා
ලබන ප්‍රඥාව තුලම
ශීලයත්, සමාධියත් තියන නිසා
ගමන හෙමින් වුණත්
සපුරාම ආරක්ෂිතයි.

විදසුන් වැඩීමෙන්
එදිනෙදා ඇතිවෙන ප්‍රඥාව
එදිනෙදා ජීවිතයට හොඳටම ප්‍රමාණවත්.

අලුත් ගැටලු එනකොට
ඒ ගැටලු එක්ක ගැටීමෙදි,
සිහියත්, උපේක්ශාවත් දියුණු වෙලා,
එවැනි ගැටලු යළි ඇති වෙනකොට
ඊට වඩා සාර්ථකව
මුහුණ දෙන්න පුලුවන් වෙනවා.

ඒ ප්‍රඥාව
විදසුනෙන් තියුණු වෙවී,
සසර පුරා
අපත් සමග යන
අලුත් ඇසක්.

සසර ගමන පුරා
මෝහයෙන් අඳුරු නොවී
රාගයෙන්, ද්වේශයෙන් කිලිටි නොවී
ලෝකය දිහා බලන්න
විශේෂ දර්ශනයක් ඇති
තියුණු ඇසක්,
“විදර්ශනා”.

මගේ බිරිඳ......සහ මම


අනුරාධපුරයේ වෙසෙන කාලයේදී
මට පැය කිහිපයකට හමුවූ ෆේස්බුක් මිතුරෙකු වන දිනූෂ
අද මගේ විවාහය ගැන මගෙන් විමසුවා.

 Dinusha Deshapriya Samaratunga [[[ බුදුන්ගේ දේශනාවෙ කියනවනේ මිනිහෙක් පරිහාණියට පත් විය යුතු කාරණා වල එකක් ලෙස , සිය වයසට වඩා ගොඩාක් තරැණ බිරිඳක් බැඳීම ගැන.
එතකොට ඒ බුදුන් කී කාරණාව ඉක්මවා ගිහින් අතුල පරිහාණයට පත් වුනේ නැත්තෙ ඇයි? කියන්න මේ සමාජයට ඒක අවශ්‍යයි.]]]

 ================================================= 

පාසල් වියේ සිටම
මම නොයෙක් වයස්වල අයට
කලින් කලට පෙම් බැඳ තියනවා.
මට වඩා වයස අවුරුදු 7කින් වැඩි කෙනෙක්,
මට වඩා අවුරුදු 22ක් බාල කෙනෙක්
ඔවුන් අතර සිටියා.

අපි දෙන්නාගේ තරම් හෝ
මේ ආකාරයේ බැඳීමක්
මින් පෙර මගේ ජීවිතයේ තිබුණේ නෑ.
මන්දිරයක සියලු දොර කවුළු
විවර කළ ආකාරයේ මිත්‍රත්වයක්
මා මින් පෙර අත්දැක
නෑ..

සබඳතාවයකින් තොරව
අන්‍යෝන්‍ය ගෞරවය පදනම්ව පැවති
අපේ මිත්‍රත්වයට බාධකයක් නොවූ
වසර 29ක් වන අපේ වයස් පරතරය
අපි දෙන්නට ප්‍රශ්නයක් වුණේ නෑ.
( අදටත් නෑ කියන්න කියලා බිරිඳ කියනවා :)

චාලි චැප්ලින්ගෙ සිව්වන සහ අවසාන බිරිඳ සහ
ඔහු අතර පරතරය වසර 36ක්.
ඔවුන් වසර 34ක යුග දිවියක් ගත කළා.
දරුවන් අටදෙනෙක් ලැබුවා.

අපේ වයස් පරතරය නිසා
ගැටළු ඇතිවෙන්න ඉඩ තියන අවස්ථා
අපි උවමනාවෙන් මග හරිනවා.
ඒ කැපකිරීම් හිතට බරක් වුණත්
අපි දෙදෙනා වෙනුවෙන් කරනවා.

පසුගිය කාලෙ මම ලබාගත්
බොහෝ දේවල් වල පදනම ඇයයි.
අපි සසර බොහෝ ජීවිතවල එකට ගමන් කරලා ඇති.

අපි පැය විසි හතරම වගේ
එකටම ගත කරන දෙන්නෙක්.
අපි වසර එකොළහක් වෙන විවාහ ජීවිතේ
වෙනත් අය එක්ක
අනියම් සම්බන්ධ කම් පවත්වලා නෑ.

මම මිතුරියන් ඇසුරු කරන්නෙ නෑ.
ඇය මිතුරන් ඇසුරු කරන්නේ නෑ.
අපි වැඩිය ඇසුරු කරන්න කැමති
පවුල් වශයෙන් ඉතාම සීමිතවයි.
අපි යන හැම තැනම වගේ යන්නෙ එකට..
අපි එකිනෙකා කරන දේවල්
අපි දෙන්නම දන්නවා.

අපිට පුද්ගලිකත්වයක් කියා දෙයක් නෑ.
අපි දෙන්නාම විවෘත වීමට බැඳී සිටිනවා.

අපි වෙනම ගත කරලා තියෙන්නෙ
ඉතාම කලාතුරකිනුයි.
එක අවස්ථාවක් පුතා ලැබුණ වෙලාවෙ.
අනෙක් අවස්ථා දෙකක්
දස දින විපස්සනා පාඨමාලා දෙකක්
කරද්දි ඒ පාඨමාලාවෙ විනය නීති අනුව.
දෝණි ලැබුණේ මහමගදි
රෝහලට යමින් සිටි ත්‍රී වීලර් එක තුළම
මගේ අතටයි.
එදාම හවස
ඔවුන් ගෙදර ආවා.

මම මත්පැන් බොන්නෙ නෑ.
දුම් බොන්නෙ නෑ.
අපි හතර දෙනාම මස් මාලු කන්නෙ නෑ.
අපි ඉඳල තියෙන්නෙ කුලී ගෙවල් වලමයි.
අපිට වාහනයක් නෑ.
අපි වාහන පදවන්න දන්නෙත් නෑ.
වැඩිපුර යන්නෙ බස් රියෙන් දුම් රියෙන්.

අපි සාදයකට යන්නෙ නොගිහින්ම බැරි නම් විතරයි.
මේ අවුරුදු එකොළහටම
අපි ගිහින් තියෙන්නෙ මංගල සාද දෙකකට විතරයි.

මට ගොඩක් යාලුවො නෑ.
ඇයට
ත් ඉන්නෙ සමීප නෑදෑයන් පමණයි..
වසරකට කිහිප දෙනෙකුට වඩා
අපේ ගෙදර එන්නෙ නෑ.
අපි යන්නෙත්
සීමිත නිවෙස් කිහිපයකට පමණයි..

අපි තරම් එකටම කාලය ගත කරන දෙන්නෙක්
මම දන්න අය අතර නැහැ.

අපි අතර අඬ දබර වලදි
අපි සම්පූර්ණයෙන් විවෘතයි..
"අපෝ හිත රිදෙයි" කියා
අපි එකිනෙකා රකින්නෙ නෑ.
සැක නම් කියනවා. සීමා දානවා.

කෝපය වි
බීජයක් නොවෙයි.
පැමිණිල්ලකට විශේෂණයක් විතරයි.
ඕන තරම් කෝප වෙන්න, දොස් පවරාගන්න
අපි දෙන්නටම අවසර තියනවා.
================
සිතෙහි ක්‍රෝධය ඉපදී තිබියදී
ඉතා වේගයෙන් දුවන රථයක් මෙන්
සිත මනාව හසුරුවා ගන්නා තැනැත්තා
නියම රියැදුරකු යැයි මම කියමි.

සාමාන්‍ය රිය එළවන අන් ජනයා
නිකම් තෝන් ලණුව අල්ලන්නෝ ය.
“යො වෙ උප්පතිතං කොධං
රථං භන්තං ච ධාරයෙ
තමහං සාරථිං බ‍්‍රෑම්
රස්මිග්ගාහො ඉතරො ජනො”

මෙහි බුදුන් වහන්සේ අගය කරන්නෙ
ක්‍රෝධය නැති තැනැත්තා නොවෙයි.
ක්‍රෝධය පවතිද්දී
හිත මනාව හසුරුවා ගන්නා තැනැත්තායි.
ක්‍රෝධය කෙමෙන් කෙමෙන් නැතිවෙන්නට
ඒ පදනම උපකාරීවෙනවා.
අත්තානං දමයන්ති පණ්ඩිතා.
බුදු දහමෙ මූලිකම පදනම
පිරිසිදු බව නොවෙයි..
අපිරිසිදු තැනැත්තාගේ
ආත්ම දමනයයි..
පිරිසිදු වෙන්නට හැකියාව ලැබෙන්නේ
ආත්ම දමනය ඇත්තාට පමණයි.

================
ඕන තරම් කෝප වෙන්න, දොස් පවරාගන්න තිබුණ
ඒ විවෘත භාවයත් නිදහසත් නිසා
ප්‍රශ්න විසඳාගන්න අවශ්‍ය වෙන
මානසික ශක්තිය අඩුවෙනවා.
ශක්ති අවශ්‍යතාවය
ගල් කටුවෙන් කොටන සෙල් ලිපි වල ඉඳලා
ඇඟිලි තුඩෙන් කරන
මොබයිල් ෆෝන් සන්නිවේදනයට වගේ
සියුම් වෙමින් යනවා.

අපි විනෝදය පතා කරන කියන දේවල්
බොහෝ දුරට සමානයි.
ඇගේ ප්‍රධානම විනෝදාංශය
මගේ කුඩා කාලෙ විනෝදාංශයම නිසා
ඇයට ඕන තරම් පොත් ලැබෙනවා.

ඇය චිත්‍ර වලට කැමතියි..
සමහර අංශ වලින්
මට වඩා හොඳට අඳින්න පුලුවන්.

මම විපස්සනා ගැන කියන දේ
දැනුම මට්ටමෙන් අවබෝධ කරගෙන
මම කියන දේට හවුල් වෙන්න
ඇය තරම් දක්ෂ කෙනෙක්
මට මෙතෙක් හමු වෙලා නෑ.

අපේ සම්බන්ධයට හානි වෙයි කියා හිතෙන
සබඳතා අපි පවත්වන්නෙ නෑ.
අපි දෙන්නගෙ සබඳතාවයට බාධාවක් වෙනවා නම්
ඒ දේ අපි ප්‍රතික්ෂේප කරමු
කියන එකයි අපේ සම්මුතිය.

බොහෝ අවස්ථාවල
මගේ ජීවිතයට තදින් බලපාන
ඉතාම වැදගත් යෝජනා
වරින් වර ඇගෙන් ලැබී තියනවා.
ඒ යෝජනා ක්‍රියාත්මක කිරීම
මගේ තීරණයක්.

අපි අතරෙ එකඟතාවයක් නැති දේවල්
අපි යටපත් කරන්නෙ නෑ.
පැය ගණන් දින ගණන් සති ගණන්
මාස ගණන් වාද වෙලා හරි
එක තැනකට එන්න උත්සාහ කරනවා.

අපි දෙන්නම එකිනෙකාගෙ බලපෑම් ඉවසන්නෙ නෑ.
සමීපම පිරිසක් ඇති තැනක මිසක්...
අපි ප්‍රසිද්ධියෙ එකිනෙකාට දොස් පැවරීම
ඉවසන්නෙ නෑ.

පරිත්‍යාගයෙදි ප්‍රමාණාත්මකව, ගුණාත්මකව
සහ චේතනාත්මකව අපි බොහෝ දුරට සමානයි.
අපි හැම දේකදිම දෙන්නෙ න..
දුන්නාම එකට සතුටු වෙනවා.

පොත්පත්, සිනමාව, ටෙලිනාට්‍ය, ගීත, චිත්‍ර ආදියෙදි
සමානතා ගොඩක් තියනවා.
වෙනසක් තිබුණත් අපට එකට විඳින්න පුලුවන්.
අපි
වසර එකොළහ විවාහය තුළම
ගුවන්විදුලි නාලිකාවලට සවන් දීල නෑ.
අපි 2010 දෙසැම්බර් වල ඉඳලා
කිසිම රූපවාහිනී නාලිකාවක් බලන්නෙ නෑ.
අපි ලෝකෙ දැනගන්නෙ සීමිතව, අන්තර්ජාලයෙන්.

දිනූෂගෙ ප්‍රශ්නයෙ වැදගත්ම කොටස.

පරාභව සූත්‍රයෙ තියෙන්නෙ මෙහෙමයි
.‘‘අතීතයොබ්‌බනො පොසො,
ආනෙති තිම්‌බරුත්‌ථනිං;
තස්‌සා ඉස්‌සා න සුපති,
තං පරාභවතො මුඛං’’.

අතීත යොබ්බනෝ පුරිසො.
කායිකව මහළු වෙමින් සිටියත්
අපි අතර සබඳතාවයට
වැඩියෙන් බලපාන මගේ මානසික යොවුන් බව
අතීතයට ගිහින් නෑ කියා
අපි දෙන්නාම විශ්වාස කරනවා.

කායික මහළු බවත් මානසික මහලු බවත් දෙකක්.
කායික මහලු බව පේශි වලට අදාළයි.
ඒ මහළු බව බුදුන් වහන්සේටවත්
වලක්වන්න පුලුවන් වුණේ නෑ.

මානසික මහළු බව ඇති වෙන්නෙ
රාග ද්වේශ මෝහ රැස්වීම නිසා.
වෛද්‍ය විද්‍යාත්මකව නම්
නිතර ගෙනයන පණිවිඩ සහ
තණ්හාව උපාදාන වීමෙන් ඕවර්ලෝඩ් වෙන
මොළයේ සහ ස්නායු පද්ධතියේ
රසායනික සංයෝග වෙනස් වී පැවැත්ම නිසා.
මනස මහළු වෙනවා.

ශීල සමාධි වඩන අය තුළ
මේ වෙනස් වීම් ඇතිවීම පාලනය වෙනවා.
විපස්සනා කිරීමෙන් අතීතයේ සිදු වුණ
සසරේ අප හා ගමන් කරන වෙනස් වීම් පවා
නැවත යථා තත්වයට පත් වෙනවා.
ඒ සියල්ලම සකස් වූ කෙනෙක් රහත් වෙනවා.

විපස්සනා කරන කෙනෙකුගේ
රාග ද්වේශ මෝහ ක්ෂය වෙද්දි
කය වයසට ගියත්
මානසික යොවුන් බව වැඩෙනවා.
කය වයස්ගත වෙද්දි
මනස පිරිසිදු වෙමින් ළාබාල වෙනවා.

අපි දෙන්නාගෙ සම්බන්ධයෙන්
සියයට අනූවකටත් වඩා මානසිකයි.
කුමක් හෝ ප්‍රශ්නයක් නිසා
මානසිකව ඈත් වූ වෙලාවල් වලදි
කායිකවත් විසංවේදී වෙනවා.

ආනෙති තිම්‌බරුත්‌ථනිං
මගේ බිරිඳගෙ මට පෙනෙන්නෙ
කය ඉක්මවා ගිය සුන්දරත්වයක්.
මම දන්නවා
ඇය වෙන කාටවත් මට තරම් සොඳුරු නැති බව.
මේ ගැටළුවත් අපිට නෑ.

තස්‌සා ඉස්‌සා න සුපති,
නිදි වැරීම නම් අනන්තයි.
මුලු රෑම "න සුපති" දවසුත් තියනවා.
ඒත් ඇය ගැන  ඉරිසියාවට නොවෙයි..
බොහෝ දිනවල
ෆේස්බුක් සමාජ ජාලයේ ධර්මය ටයිප් කිරීමට.

ආර්ය ශ්‍රාවකයාට
සම්පජානෝ සතියෙන් නිදි වැරීම
බුදුන් වහන්සේ අනුදැන වදාළ නිසා
නිදි වැරීමත් පිරිහීමට හේතු වෙලා නෑ.

මම නින්දට යන තුරුම
ඇයත් මා සමග ඉන්නවා.
දෙක තුන වෙන විට නින්දට පත්වුණත්
ඉන්නෙ මා අසලම තමයි.
මම පරිගණකයෙන් නික්මෙන්න
බොහෝ විට හේතු වෙන්න
ඇය නින්දට වැටීම තමයි.

ශීල සමාධි ප්‍රඥා වශයෙන්
බුදු දහමෙන් අපට ලැබෙන මග පෙන්වීම
අපේ ලෝකයට පායන සූර්යයා වැනි
ප්‍රබලම ආලෝකයයි.

අපි එකිනෙකාට ආකර්ෂණය වෙන්න
චිත්‍ර ශිල්පයට, පොත් කියවීමට, නිසඳැස් ලිවීමට
අප තුළ තිබුණ කැමැත්තත්
අපේ සම්බන්ධය ඇති වෙන්න
ඇය උසස්පෙල ව්‍යාපෘතිය වශයෙන්
විපස්සනා දසදින පාඨමාලාව තෝරා ගැනීමත් හේතුවුණා.
මගේ බිරිඳ විවාහයට පෙර
දස දින විපස්සනා පාඨමාලා දෙකකුත්
පුතා ලැබෙන්න ඉන්න වෙලාවෙ
පාඨමාලා දෙකකුත් කළා.

ඇය මා තරම් කැපවීමෙන්
විදසුන් වැඩීමෙහි නොයෙදුණත්
විපස්සනා පිළිබඳව ඇගේ ගෞරවය සහ
එහි හරය පිළිබඳව ඇති අවබෝධය
මගේ ජීවිතයට විශාල පහසුවක්.

අපි දෙදෙනාත් අන් සියල්ලන්ම වගේ
හොඳ නරක දක්ෂතා සහ දුර්වලකම් සහිත
 මිශ්‍ර චරිත දෙකක්.
ඒ හොඳ සහ දක්ෂතා අවශ්‍ය නිසා
නරක සහ දුර්වලකම් සම සිතින් පිළිගන්නවා
ඒත් අපේ විවාහය ගත වෙද්දි
නරක නිලීන වෙලා හොඳ ඉතිරි විය යුතුයි කියා
අපි දෙදෙනාම විශ්වාස කරනවා.

ඔබට ගැටළු ඇත්නම් විමසන්න.
විවේචනය කරන්න. යෝජනා කරන්න.
පහත ඇති ඔබට හිමි පෙදෙසෙහි
ඔබේ අදහස් දක්වන්න.

ඔබ වැරදි නම් අපි පිළිතුරු දිය යුතුයි.
ඔබ නිවැරදි නම් අපිත් මේ ලිපියත් සංස්කරණය විය යුතුයි.