ඩා වින්චි, සොක්‍රටීස්, ඇරිස්ටෝටල්,
ප්ලේටෝ, නිව්ටන්, අයින්ස්ටයින්...
ආදී මානසික ක්‍රියාකාරිත්වයෙන්
විශේෂිත පුද්ගලයන් රැසක්
මස් මාළු වලින් වැළකුණු අය බවට වාර්තා වෙනවා..
ප්ලේටෝ, නිව්ටන්, අයින්ස්ටයින්...
ආදී මානසික ක්‍රියාකාරිත්වයෙන්
විශේෂිත පුද්ගලයන් රැසක්
මස් මාළු වලින් වැළකුණු අය බවට වාර්තා වෙනවා..
[ පයිතගරස් හා මාර්ක් ට්වේන් පිළිබඳව අනුමාන ඇත ]
මස්මාළු කෑම බුදු දහම අනුව පවක් නොවෙයි.
ඒත් නිර්මාංශ අගය කරන පිරිස
වෙනත් තර්ක නිර්මාණය කරගනිමින්
සමාජය මාංශ භක්ෂණයෙන් වළක්වා ගැනීමට
ව්‍යාපෘති දියත් කරනවා.
ඒ සඳහා උපයෝගී කරගත හැකි
ඍජුවම කයට හා මනසට බලපාන
සාධාරණ හේතුවක්
මස්මාළු වළින් වැළකීම සඳහා
හේතුවක් කරගත හැකියි.
එහිදී අපි බලන්නේ
මාංශ ආහාර හා ශාක ආහාර ව්ල
අහඹුතාවයෙහි වෙනසයි.
මස්මාළු වලත් ශාක වර්ගවලත්
අණු අතර පවතින අහඹුතාවයෙහි
පැහැදිලි පරතරයක් තියනවා.
මානසික වෙනස්කම් මත
කය වෙනස් වෙන ආකාරයටම
කයෙහි වෙන වෙනස්කම් මනසටටහ්
බලපානවා.
අහඹුතාවයේ වෙනසත්
මනසෙහි සමාහිත බවට බලපානවා.
වස්තුවක් ක්‍රියාකාරී වන විට
අණු අතර අහඹුතාවය වැඩිවෙනවා.
යම් ඝන ද්‍රව‍‍ය දෙකක්
එකට අතුල්ලන විට
අහඹුතාවය වැඩිවීම නිසා
දෙකම රත් වෙනවා.
මිනිස් කය වුණත්
ක්‍රියාකාරී වෙන විට රත් වෙනවා.
මෙයට ප්‍රතිලෝමව
යමක් රත් කිරීමේදී
අහඹුතාවය වැඩි වෙනවා.
වතුර රත්වන විට ජල අණු අතර
ගැටුම් වැඩිවී අන්තර් ක්‍රියාකාරිත්වය
වේගවත් වෙනවා.
වතුර නටන උෂ්ණත්වයේදී
මෙම අහඹුතාවය උපරිම වී
ජල අණු බඳුනෙන් ඉවත් වෙනවා.
සත්වයින්, ශාක, අල වර්ග, ධාන්‍ය ආදියෙහිත්
අහඹුතාවය විවිධාකාරයෙන් පවතිනවා.
සතෙකුගේ පණ නැසීමෙන් පසුව සහ
ශාකයක් පොළවෙන් උදුරා ගත් පසු
ජීවය බැහැර වෙන්නට ගතවෙන කාලය සහ
කුණුවී දිරාපත්වන්නට ගතවන කාලය
අහඹුතාවයට ප්‍රතිලෝමව සමානුපාතිකයි.
අහඹුතාවය වැඩි ජීවීන්ගේ මස් ඉක්මණින් කුණු වෙනවා.
එළවළු එතරම් ඉක්මණින් කුණු වෙන්නේ නැහැ.
අල වර්ග ඊටත් වඩා කල් පවතිනවා.
ධාන්‍ය විශාල කාලයක්
නරක් නොවී තබා ගන්නට පිළිවන්.
අහඹුතාවය වැඩි මාශ භක්ෂක ජීවීන්ගේ
කායික මානසික ක්‍රියාකාරිත්වය, අසංවරය වැඩියි.
පහසුවෙන් කැළඹෙන ස්වභාවය, රුදුරු බව මෙන්ම
ඔවුන් වෙහෙසට පත්වීමේ ප්‍රවණතාවයත් වැඩියි.
සංවේදී බව අඩුයි. නිදා ගන්නා කාලය වැඩියි.
නින්දට පත්වූ විට නින්දත් ගැඹුරුයි.
වේදයෙහි මේ ගුණ රජස් හා තමස් යනුවෙන් හඳුන්වනවා.
රජස් ගුණය ද්වේශ මූලිකයි.
තමස් ගුණය මෝහ මූලිකයි.
සාත්වික ගුණයෙන් යුතු ශාක භක්ෂක ජීවීන්ගේ
සංවරය, සංවේදී බව, අවදි බව වැඩියි.
මුදු බව වැඩියි.
ඔවුන්ගේ ක්‍රියාකාරිත්වය වැඩිවන්නේ
ආරක්ෂාව අවශ්‍ය වූ වෙලාවටයි.
දවසක් තුළ අපි කරන
කායික මානසික ක්‍රියාවන් වලදීත්
අපේ කයෙහි අහඹුතාවයත් වැඩි වෙනවා.
ඒ වැඩිවීම මනසටත් බලපානවා.
අපි ගන්නා ආහාරයෙහි ස්වභාවය අනුව
මේ අහඹුතාවය සමබර වීම
රඳා පවතිනවා.
ස්වභාවයෙන්ම සතුන් තුල
මේ අහඹුතාවය වැඩි නිසා
අහඹුතාවයෙන් අඩු ශාක වර්ග, අල,
ධාන්‍ය ආදිය ආහාරයට ගැනීම
ඔවුන්ගේ කයෙහි වැඩිවෙන අහඹුතාවය
අඩු වන්නට හේතු වනවා.
මේ නිසා
එදිනෙදා කටයුතු වලදී
මනස වෙහෙසවන අය
මානසික සමාහිත භාවය සොයන අය
මස් මාංශවළින් වැළකී
ශාක ආහාර පරිභෝජනයට හුරු වීම යහපත්.
මස්මාළු කෑම බුදු දහම අනුව පවක් නොවෙයි.
ඒත් නිර්මාංශ අගය කරන පිරිස
වෙනත් තර්ක නිර්මාණය කරගනිමින්
සමාජය මාංශ භක්ෂණයෙන් වළක්වා ගැනීමට
ව්‍යාපෘති දියත් කරනවා.
ඒ සඳහා උපයෝගී කරගත හැකි
ඍජුවම කයට හා මනසට බලපාන
සාධාරණ හේතුවක්
මස්මාළු වළින් වැළකීම සඳහා
හේතුවක් කරගත හැකියි.
එහිදී අපි බලන්නේ
මාංශ ආහාර හා ශාක ආහාර ව්ල
අහඹුතාවයෙහි වෙනසයි.
මස්මාළු වලත් ශාක වර්ගවලත්
අණු අතර පවතින අහඹුතාවයෙහි
පැහැදිලි පරතරයක් තියනවා.
මානසික වෙනස්කම් මත
කය වෙනස් වෙන ආකාරයටම
කයෙහි වෙන වෙනස්කම් මනසටටහ්
බලපානවා.
අහඹුතාවයේ වෙනසත්
මනසෙහි සමාහිත බවට බලපානවා.
වස්තුවක් ක්‍රියාකාරී වන විට
අණු අතර අහඹුතාවය වැඩිවෙනවා.
යම් ඝන ද්‍රව‍‍ය දෙකක්
එකට අතුල්ලන විට
අහඹුතාවය වැඩිවීම නිසා
දෙකම රත් වෙනවා.
මිනිස් කය වුණත්
ක්‍රියාකාරී වෙන විට රත් වෙනවා.
මෙයට ප්‍රතිලෝමව
යමක් රත් කිරීමේදී
අහඹුතාවය වැඩි වෙනවා.
වතුර රත්වන විට ජල අණු අතර
ගැටුම් වැඩිවී අන්තර් ක්‍රියාකාරිත්වය
වේගවත් වෙනවා.
වතුර නටන උෂ්ණත්වයේදී
මෙම අහඹුතාවය උපරිම වී
ජල අණු බඳුනෙන් ඉවත් වෙනවා.
සත්වයින්, ශාක, අල වර්ග, ධාන්‍ය ආදියෙහිත්
අහඹුතාවය විවිධාකාරයෙන් පවතිනවා.
සතෙකුගේ පණ නැසීමෙන් පසුව සහ
ශාකයක් පොළවෙන් උදුරා ගත් පසු
ජීවය බැහැර වෙන්නට ගතවෙන කාලය සහ
කුණුවී දිරාපත්වන්නට ගතවන කාලය
අහඹුතාවයට ප්‍රතිලෝමව සමානුපාතිකයි.
අහඹුතාවය වැඩි ජීවීන්ගේ මස් ඉක්මණින් කුණු වෙනවා.
එළවළු එතරම් ඉක්මණින් කුණු වෙන්නේ නැහැ.
අල වර්ග ඊටත් වඩා කල් පවතිනවා.
ධාන්‍ය විශාල කාලයක්
නරක් නොවී තබා ගන්නට පිළිවන්.
අහඹුතාවය වැඩි මාශ භක්ෂක ජීවීන්ගේ
කායික මානසික ක්‍රියාකාරිත්වය, අසංවරය වැඩියි.
පහසුවෙන් කැළඹෙන ස්වභාවය, රුදුරු බව මෙන්ම
ඔවුන් වෙහෙසට පත්වීමේ ප්‍රවණතාවයත් වැඩියි.
සංවේදී බව අඩුයි. නිදා ගන්නා කාලය වැඩියි.
නින්දට පත්වූ විට නින්දත් ගැඹුරුයි.
වේදයෙහි මේ ගුණ රජස් හා තමස් යනුවෙන් හඳුන්වනවා.
රජස් ගුණය ද්වේශ මූලිකයි.
තමස් ගුණය මෝහ මූලිකයි.
සාත්වික ගුණයෙන් යුතු ශාක භක්ෂක ජීවීන්ගේ
සංවරය, සංවේදී බව, අවදි බව වැඩියි.
මුදු බව වැඩියි.
ඔවුන්ගේ ක්‍රියාකාරිත්වය වැඩිවන්නේ
ආරක්ෂාව අවශ්‍ය වූ වෙලාවටයි.
දවසක් තුළ අපි කරන
කායික මානසික ක්‍රියාවන් වලදීත්
අපේ කයෙහි අහඹුතාවයත් වැඩි වෙනවා.
ඒ වැඩිවීම මනසටත් බලපානවා.
අපි ගන්නා ආහාරයෙහි ස්වභාවය අනුව
මේ අහඹුතාවය සමබර වීම
රඳා පවතිනවා.
ස්වභාවයෙන්ම සතුන් තුල
මේ අහඹුතාවය වැඩි නිසා
අහඹුතාවයෙන් අඩු ශාක වර්ග, අල,
ධාන්‍ය ආදිය ආහාරයට ගැනීම
ඔවුන්ගේ කයෙහි වැඩිවෙන අහඹුතාවය
අඩු වන්නට හේතු වනවා.
මේ නිසා
එදිනෙදා කටයුතු වලදී
මනස වෙහෙසවන අය
මානසික සමාහිත භාවය සොයන අය
මස් මාංශවළින් වැළකී
ශාක ආහාර පරිභෝජනයට හුරු වීම යහපත්.
