ඉන්දියාවෙ අන්ධ ළමයෙකුගෙ විශ්මිත ගායන හැකියාව

මේ 2013 වසරෙ
ඉන්දියාවෙ හයිද්‍රාබාද් නගරයෙ
පවත්වන ලද වැඩ සටහනක්.
( 1993-2005 අතර වරින් වර ඉන්දියාවෙ ගත කළ
වසර තුන හතරක කාලයෙන්
වැඩිම කාලයක් මම ගත කලේ හයිද්‍රාබාද් නගරයේ.)

පරමේශ්වර රාඕ නමැති මෙම අන්ධ ළමයා
මගේ ජීවිතය තුළ මා දුටු හොඳම ආධුනික ගායකයායි.
මෙවැන්නෙක් පිළිබඳ මා අසාවත් නැහැ.

ඔහුගේ ගීත වල ශාස්ත්‍රීය දක්ෂතාවය
සාමාන්‍ය හැකියාවක් ඇති කෙනෙකුට
පුහුණුවෙන් ලබාගත හැකි හැකියාවක්.

එහෙත් පරමේශ් ඔහුගේ ගීතවලට එක් කරන
ලාලිත්‍යය, ස්වර මාධූර්යය,
හැඟීම සහ සුන්දරත්වය
අනුකරණය කළ හැක්කක් නොවේ.

ඔබ විමසන කෙනෙක් නම්
මේ ආධුනික ගායකයන් තෝරන
වැඩ සටහන බලලා
මේ ගායකයන් සමග
අපේ ආධුනික ගායකයන් සසඳන්න.
මේ විනිසුරු මණ්ඩලය සමග
අපේ විනිසුරු මණ්ඩලය සසඳන්න.
මේ ප්‍රේක්ෂක මඬුල්ල සමග
අපේ ප්‍රේක්ෂකයන් සසඳන්න.

ජාති වාදීවෙන්නෙ නැතුව
මේ දෙපිරිසෙන් වැඩිය විමසන්නෙ
කවුද කියල බලන්න.

එක ගීතයක් ගැන
ඔවුන් කතා කරන ප්‍රමාණයත්
එහි ගැඹුරත් මැනගන්න
භාෂාව දැනගතයුතු නැහැ.

ඒ වැඩ සටහන කොයිතරම්
චාම්ද කියල බලන්න.
  විනිසුරු මඬුල්ල
ඒ වෙලාවෙම ළමුන්ගෙ වැරදි හදනවා.
අපේ විනිසුරු මඩුලුවල
සංගීතය නොදැන
නම නිසා ඇවිත් උන්න
නොගැලපෙන අය කීදෙනෙක්
ඔබ දැකල තියනවද.

මේ වැඩසටහනේ
මුල් තැනට ආවෙ මේ අන්ධ ගායකයා.
2013දි ඔහු තෝරාගන්න ගීත බලන්න...
ඔහු 100%ට සීයක් හොඳින් ඉදිරිපත් කළා
ඉතාම අමාරු කොටස් ගායනා කළා කියල
අන්ධ ගායකයා වර්ණනා කරන්නෙ
දශක කිහිපයක් තිස්සෙ
මුළු ඉන්දියාවෙත්
ලොව පුරාත් ඉන්න ඉන්දියානුවන් අතරත් වඩාත්ම ජනප්‍රිය
දකුණු ඉන්දියාවෙ ප්‍රධානම ගායකයා එස්. පී. බාලසුබ්‍රමනියම්.

ඒත් ඔහු ඒ වර්ණනාව පිළිගන්නා
නිහතමානී බව බලන්න.

 

අනික් සංගීතඥයා
ගීතය පුරාම රස විඳිමින් ඉඳලා
ගීතය හමාරවෙන්නත් කලින් නැගිටලා ඇවිත්
තමන්ගෙ කරේ පැළඳගෙන ඉන්න රන් මාලය ගලවා
අන්ධ ළමයාට උපහාරයක් ලෙස පුදනවා.

මොන ප්‍රසංශා ලැබුණත්
ඒ කිසිවකින් නොසැලී ඉන්න
ඔහුට ඇති හැකියාව
ඔහුගේ ගායන හැකියාව මෙන්ම
විශ්මිතයි..

එය ඔහුගේ ආගමික විශ්වාසය හා
බැඳු ශක්තියක් වීමට
බොහෝ දුරට ඉඩ තියනවා.



 දෑස් කුමටද?
-
දෑස් ඇති අයටත්
නොදැනෙන නොහැඟෙන දේකට
අන්ධ ළමයෙකු
මෙතරම් සංවේදී විය හැකිනම්,
ඒ දැනෙන දේ
මෙසේ සම්ප්‍රේෂණය කළ හැකි නම්
දෑස් කුමටද?

මේ හැකියාව ඇතිව
යම් දිවියක උපදින්නට හැකි නම්
දෑස නැතිවාට කම් නැත.