20160130

නිවන ගිහි බෞද්ධයාගේ දෙවන අරමුණයි.


[[[ තෙරුවන් සරණ යන බෞද්ධයාගේ ඒකායන පරමාර්ථය විය යුත්තේ සසරින් එතෙර වීම..... මිසක් වෙන අනං මනං විකාර නොවෙයි.... ]]]

මේ ඉතාම වැරදි ආකල්පයක්..
නිවන ඒකායන අරමුණ වන්නේ පැවිද්දාටයි..
නිවන ගිහි බෞද්ධයාගේ දෙවන අරමුණයි.
ඔහුගේ පළමු අරමුණ දුකෙන් මිදීමයි..
දුකෙන් මිදෙන්නාගේ
දුකෙන් මිදීමේ ක්‍රියාවලියේ කූටප්‍රාප්තිය නිවනයි

දුක කියන ගැටලුව
අනික් හැම ගැටලුවක් තුළම තියනවා.
හැම මොහොතකම තියනවා.
මේ මොහොතේ පටන්ම දුකෙන් මිදීමට
තෙරුවන් සරණ යන්නාට මග පෙන්වීම
බුදු දහමෙහි අරමුණයි.

දුක විභාග පාස් නොවීම ද....?
දුක රස්සාවේ ගැටළු ද...?දුක පවුල් ප්‍රශ්න ද...?
 
මේ හැම දේකින්ම මිනිස්සු දුක් විඳිනවා.
මේ ගැටළුව තියෙද්දි..
ඒ ගැටළුව විසඳන්න කටයුතු කරද්දි
දුක් නොවිඳ ඉන්න මාර්ගය
බුදුන් වහන්සේ කියා දෙනවා.
මේ මොහොතේ සිට නිවන් දකින තුරුම
මොහොතක් පාසා දුක නිවෙන්නෙ
ඒ මාර්ගයේ ගමන් කිරීමෙනුයි.

බුදු දහමෙන් විභාගය පාස් වෙන්නෙ නෑ.
ඒත් බුදු දහම පිළිපදින්නා
විභාගයට සාර්ථකව මුහුණ දෙන්න අවශ්‍ය
සමාහිත හිතක් ලබාගන්නවා.
විභාගයට ඔහුගෙ ශක්ති පමණින් පිළිතුරු දෙනවා.
ප්‍රතිඵල එන තුරු දුක් විඳින්නෙ නෑ.
ප්‍රතිඵල ආවම දුක් විඳින්නෙ නෑ.
ඊ ළඟට ගතයුතු පියවර ගන්නවා.

බුදු දහමෙ ඒකායන අරමුණ
නිවන් දැකීම වශයෙන් සලකා ක්‍රියා කළ යුත්තේ 
පැවිද්දායි.
ගිහි පැවිදි බෞද්ධයාගේ පළමු අරමුණ දුකෙන් මිදීමයි.
දුකෙන් මිදීමේ කූටප්‍රාප්තිය නිවනයි.

බුදුන් වහන්සේ ලොවට දායාද කළ
විපස්සනා මාර්ගයේ ගමන් කිරීමෙන්
නිවනට අමතරව තවත් වරප්‍රසාද
හතරක් හිමිවෙනවා.

ඉන් එකක් හිත පිරිසිදු වීම.
ඉන් දෙක කාය චිත්ත දුක් වේදනා..
සෝතැවුල් දුක් දොම්නස් වලින්
ඒ මොහොතේ පටන්ම මිදීම.
අනික් එක සංවේදී බව, ප්‍රඥාව දියුණු වීම.
නිවන අවසාන ප්‍රතිඵලයයි..

ගිහියාත් පැවිද්දාත්
දවසේ පැය විසි හතර තුළම මුහුණ දෙන
හැම ප්‍රශ්නයකදීම දුක් නොවිඳ ඉන්න
බුදු දහමට අනුව පුලුවන්.
විසඳුම ඒ පහසුකම තුළ
සොයා ගැනීම අදාළ තැනැත්තාගේ
හැකියාව මතයි තියෙන්නෙ.

බුදුන් වහන්සේ සෙව්වෙත්, සොයා ගත්තෙත්
අපට ලබා දුන්නෙත් එකම දෙයයි.
ඒනම් අපි විඳින දුක් වලින්
මේ මොහොතෙ පටන්ම විඳින දුක්වලින්
මේ මොහොතෙ පටන්ම මිදෙන මගයි..

අපි තෙරුවන් සරණ යායුත්තේ
මේ මොහොතෙ පටන්ම විඳින දුක්වලින්
මේ මොහොතෙ පටන්ම මිදීම සඳහායි.
-------------------------------
ජීවත්වීමේ කලාව

20160129

මානසික ආතතියෙන් මිදීම ඔබටම කරගත නොහැකිද?


මානසික ආතතියෙන් පෙළෙන අය

ආතතිය යනු පුද්ගලයකුගේ මානසික හෝ ශාරීරික සමබරතාව බිඳී යන ඕනෑම ක්‍රියාවකදී හෝ අවස්‌ථාවක දී ඇති වන ස්‌වාභාවික ප්‍රතික්‍රියාවකි. යමකුගේ මනසට සත්‍ය හෝ මවා ගන්නා ලද අනතුරක්‌ ඉව වැටුණු සැනින් සක්‍රීය වන මනස ශරීරයේ ආරක්‍ෂක පද්ධතියේ පෙළඹවීමෙන් ඇති කරන ක්‍ෂණික ප්‍රතික්‍රියාවට "ආතතික ප්‍රතිචාරය" (Stress response) යෑයි කියනු ලැබේ. එනම්, ආතතික ප්‍රතිචාරය යනු ශරීරය විසින් අපව ආරක්‍ෂා කරනු ලබන ආකාරයයි. එය තත්ත්වාකාරයෙන් ක්‍රියාත්මක වන විට පුද්ගලයකුට ක්‍රියාශීලීව මානසික ඒකාග්‍රතාවයෙන් යුතුව ක්‍රියා කිරීමටත්, පරීක්‍ෂාකාරීව සහ උද්‍යෝගිමත්ව කටයුතු කිරීමටත් අවශ්‍ය සහාය
ආතතික ප්‍රතිචාරය මගින් ලබාදෙයි. විශේෂයෙන්ම හදිසි අනතුරු වළකා පුද්ගල ජීවිත රැක ගැනීමෙහිලා ආතතික ප්‍රතිචාරය වැදගත් කර්තව්‍යයක්‌ ඉටු කරයි.

කෙසේ වුවත් එක්‌තරා සීමාවකට පසුව
ආතතික ප්‍රතිචාරය ප්‍රයෝජනවත් ලෙස ක්‍රියාත්මක නොවී, කෙනකුගේ පෞරුෂයට, මනෝභාවයට, සෞඛ්‍යයට, ඵලදායීතාවට, සබඳතාවන්ට යනාදී වශයෙන් මුළු ජිවිතයටම අහිතකර බලපෑම් ඇති කරයි. විශේෂයෙන්ම මානසික ආතතිය පුද්ගලයකු තුළ ඉතාමත් අහිතකර ඥනාත්මක (cognitive), භාවවිශයක (emotional) හා ශාරීරික බලපෑම් ඇති කරයි. එවන් ඇතැම් අහිතකර බලපෑම් කිහිපයක්‌ පහතින් දක්‌වා ඇත.

අසාමාන්‍ය ලෙස අමතකවීම, අවධානය යොමු කිරීමේ නොහැකියාව, තීරණ ගැනීමේ අපහසුතාව යන ලක්‍ෂණ බහුලවීම නිසා මානසික ආතතියෙන් පෙළෙන පුද්ගලයකු තුළ සෘණාත්මක ලක්‍ෂණ නිතැතින්ම පහළ වේ. දිගුකාලීනව මානසික ආතතියට ගොදුරුවීම නිසා ඇතිවන සෘණාත්මක මනෝභාවය හේතුවෙන් පුද්ගලයකු තුළ ක්‍ෂණික කෝපය, අනවශ්‍ය කලහකාරී බව, විනෝදවීමේ නොහැකියාව සහ සතුටක්‌ නොදැනීම, නිතර දැනෙන තනිකම හා තනිවී සිටීමේ අසාමාන්‍ය කැමැත්ත ද ඇති වේ. තවද මානසික ආතතියෙන් පෙළෙන්නකු තුළ පවත්නා පරාජිත සිතුවිලි මෙන්ම ඔවුන් තුළ නිරන්තරව පවත්නා කනස්‌සල්ල ඔවුන්ගේ අසාමාන්‍ය නිහඬ බවට හේතුවේ. තරගකාරී අහිතකර සිතුවිලි බහුලවීම ද මානසික ආතතියෙන් පෙළෙන්නකු තුළ දක්‌නට ලැබෙන විශේෂ ලක්‍ෂණයකි. එමෙන්ම ඔවුන් බොහෝවිට හිතමතා වගකීම් පැහැර හැරීමට ද පෙළඹේ.

සාමාන්‍යයෙන් මානසික ආතතියෙන් පෙළෙන්නකු තුළ නිතර හේතුවකින් තොර වේදනා, නිතර ඇතිවන සෙම්ප්‍රතිෂ්‍යාව, අතීසාරය හෝ මළබද්ධය, වමනය, කරකැවිල්ල, පපුවේ දැවිල්ල සහ ලිංගික ආශාවන් හීනවීම දක්‌නට ලැබේ. ඇතැම් විට ආහාර නොගැනීම හෝ අසාමාන්‍ය ලෙස වැඩිපුර ආහාර ගැනීම, නින්ද නොයැම හෝ අසාමාන්‍ය ලෙස වැඩිපුර නිදා ගැනීම, මත්පැන් හෝ වෙනත් මත්ද්‍රව්‍ය භාවිතය සහ දුම්පානය කිරීම ද දක්‌නට ලැබේ. සාමාන්‍ය පුද්ගලයකුට වඩා මානසික ආතතියෙන් පෙළෙන්නකු දුර්වල හැසිරීම් රටාවන්ට (උදා (- නියපොතු සැපීම, හිසකෙස්‌ සැපීම) හුරුවීමේ ප්‍රවනතාවය වැඩිය. දිගුකාලීනව මානසික ආතතියට ගොදුරුවීම නිසා බොහෝ ලෙඩ රෝග වැළඳීමේ ප්‍රවනතාවය ද ඉහළ යයි. ඒ සඳහා උදාහරණ කිහිපයක්‌ මෙසේය.

මානසික ආතතිය ශරීරයේ රුධිර සංසරණය වේගවත් කරන නිසා අධි රුධිර පීඩනය (high blood pressure/hypertension) ඇති කරයි. රුධිර පීඩන තත්ත්වය දිගු කාලයක්‌ පැවතීමෙන් හෘද රෝග (hart attacks) සහ ආඝාතය (stroke) ඇතිවීමේ ප්‍රවනතාවය ඉහළ යයි. මානසික ආතතිය ඇති විට හද ගැස්‌ම අසාමාන්‍ය ලෙස ඉහළ යන නිසා ද හෘද රෝග ඇති විය හැකිය. එසේම, මානසික ආතතිය අසාමාන්‍ය ස්‌වසන තත්ත්වයන් ඇති කරන නිසා පෙනහළු ආශ්‍රිත රෝග ඇතිවීමේ ප්‍රවනතාවය ද ඉහළ යයි.

මානසික ආතතිය හේතුවෙන් අසාමාන්‍ය ආහාර රටාවන්ට හුරුවීම නිසා මෙන්ම ආහාර ජීර්ණ පද්ධතියේ අසාමාන්‍ය ක්‍රියාකාරීත්වය නිසා නොයෙකුත් මන්දපෝෂණ තත්ත්වයන් හෝ අධික තරබාරු බව ඇතිවේ. ස්‌නායු දුර්වලතාවයන්, සම රැලිවැටීම නිසා ඇති වන වියපත් පෙනුම, ලිංගික බෙලහීනතාවය, වාත රෝග, දියවැඩියාව සහ පිළිකා වැනි තවත් නොයෙකුත් රෝගාබාධ වුවද දිගුකාලීන මානසික ආතතියට ගොදුරුවීම තුළින් ඇති විය හැකිය. මානසික ආතතිය ශරීරයේ ආරක්‍ෂක පද්ධතියේ ක්‍රියාකාරීත්වය අවම කරන නිසා ශරීරය ඉතා පහසුවෙන් බෝවන රෝගවලට ද ගොදුරු වේ.

මෙවැනි නොයෙකුත් හේතු නිසා මානසික ආතතිය පාලනය කර ගැනීම ඉතාමත් වැදගත්ය. මානසික ආතතිය පාලනය කිරීම යනු පුද්ගලයකුගේ දෛනික ක්‍රියාවන් සහ සිතුවිලි පාලනය කර ගැනීමය. ඒ සඳහා යමෙකුට හැකිනම් ආතතියට හේතුවන පසුබිම වෙනස්‌ කිරීමත්, එසේ කළ නොහැකි නම් එවැනි අවස්‌ථාවන්ට ප්‍රතිචාර දක්‌වන ආකාරය වෙනස්‌ කිරීමත් සිදු කළ හැකිය.

ආගම දහමට නැඹුරුවීම, ශාරීරික ව්‍යායාම, මනා පෝෂණයක්‌ සහිත සමබර ආහාර වේලක්‌ ගැනීම, එළවළු, පලතුරු සහ පළා වර්ග වැඩිපුර ආහාරයට එකතු කර ගැනීම, පිරිසිදු ජලය වැඩිපුර පානය කිරීම, ගෙවතු වගාව, සෞන්දර්යාත්මක වින්දනය වැනි විවිධ ක්‍රියාවන් දෛනික ජීවිතයට එක්‌ කර ගනිමින් පිරිසිදුව පිළිවෙළකට විනෝදයෙන් දිවි ගෙවීම සහ අනවශ්‍ය කාර්යබහුල බවින් මිදී සැහැල්ලු දිවි පෙවතක්‌ ගත කිරීමෙන් මෙන්ම අහිතකර සෘණාත්මක ආකල්පවලින් තොර සිතුවිලි මාලාවක්‌ ගොඩනඟා ගැනීම තුළින් මානසික ආතතියේ පීඩනයෙන් මිදී නිරෝගිමත් හා තෘප්තිමත් ජීවිතයක්‌ ගත කිරීමට හැකි වනු ඇත. අතීතය හා අනාගතය පිළිබඳව අනවශ්‍ය ලෙස නොසිතා තරගකාරීත්වයෙන් මිදී ලද දෙයින් සතුටු වෙමින් පවත්නා වර්තමානයේ ජීවත්වන පුද්ගලයාට මානසික ආතතියෙන් මිදී සතුටින්, සැහැල්ලුවෙන් මෙන්ම නිරෝගීව ද ජීවත්වීමට හැකිය.
දිලංගනී ප්‍රනාන්දු -
අන්තර්ජාලය ඇසුරිනි. 


 =================================




මිනිස් සිරුරත් යන්ත්‍රයක්.
යන්ත්‍රයක් පමණ ඉක්මවා
උපයෝගී වෙන විට රත්වෙනවා.

බටහිර විද්‍යාවට අනුව
එක්‌තරා සීමාවක් දක්වා
මානසික ආතතිය ප්‍රයෝජනවත් ලෙස හඳුන්වනවා.
මත්පැන් ගැනීමත්
යම් පමණකට යහපත් ලෙස
සමහරුන් සලකනවා.

යමකුගේ මනසට සත්‍ය හෝ මවා ගන්නා ලද
කිසියම් අරමුණක් ඔහුට ප්‍රිය වීම හෝ අප්‍රිය වීම නිසා
රාගයෙන් හෝ ද්වේශයෙන් සක්‍රීය වන මනස
ශරීරයේ ස්නායු පද්ධතියේ පෙළඹවීමෙන් ඇති කරන
ස්වාභාවික ක්‍ෂණික ප්‍රතික්‍රියාව "ආතතික ප්‍රතිචාරය"
බුදු දහමෙහි හඳුන් වන්නේ උපාදානය ලෙසයි.

උපාදානය යනු පුද්ගලයකුගේ
ඕනෑම ක්‍රියාවකදී හෝ අවස්‌ථාවක දී
මානසික හෝ ශාරීරික සමබරතාව බිඳී
මිනිසා ක්‍රියාත්මක කරවන
ස්‌වාභාවික ප්‍රතික්‍රියාවකි.

බල්ලෙක් බුරාගෙන එනවිට දුවන්නේ
බිය උපාදාන කරගැනීම නිසාය.
විභාගයෙන් සමත් වීම උපාදාන කරගෙන
පාඩම් කිරීමට යොමුවීම සිදු වෙයි.
වාහනයක් උපාදාන කරගන්න තැනැත්තා
මුදල් උපයන්නට පටන් ගනියි.

ප්‍රිය දේ නොලැබීමත්,
අප්‍රිය දේ ලැබීමත් උපාදාන වීමෙන්
එක් රැස්වෙන රාග, ද්වේශ සංස්කාර නිසා
මානසික ආතතිය උපදිනවා.

මානසික ආතතියට හේතු වෙන්නෙ
බුදු දහමෙ කියන ආකාරයට
තණ්හාව උපාදාන කරගැනීම නිසා
මනසට දරන්නට බැරි ප්‍රමාණයට ඇතිවෙන
රාග හෝ ද්වේශ සංස්කාරයි..

සිතෙහි ඇතිවෙන හැම දේකටම සමව සරණ
වේදනාවන් කයෙහි ජනිත වෙනවා.
කයෙහි වෙනසක් නොවෙන සිතිවිල්ලක්
සිතෙහි ඇති වෙන්නෙ නෑ.

මානසික වෙනස්වීම් වලට සමගාමීව
කයෙහි ජෛව රසායනික වෙනස්වීම් වෙනවා.
මත්පැන් වගේම මේ ජෛව රසායනිකත්
යම් පමණකට පාලනය කරන්න
මිනිස් සිරුරට හැකියාව තියනවා.
ඒ හැකියාව බිඳුණාම
මානසික ආතතිය බවට පත් වෙනවා.

ද්වේශයෙන් කුපිත වී අපරාධ කිරීමත්
රාගයෙන් වියරුවී ස්ත්‍රී දූෂණ ආදිය කිරීමත්
ක්ෂණික මානසික ආතතියක් කියා
අර්ථ දක්වන්න පුලුවන්.
ඒ ආතතිය ගොඩනැගෙන්නෙ
දීර්ඝ කාලීන උපාදාන කරගැනීමකින්.

චරිත ලක්ෂණ අනුව
රාගය හා ද්වේශයෙන් කුපිත නොවෙන
දුර්වල පුද්ගලයන් අකර්මණ්‍ය වීම
ස්වභාවයක්.

අසාමාන්‍ය ලෙස අමතකවීම,
අවධානය යොමු කිරීමේ නොහැකියාව,
තීරණ ගැනීමේ අපහසුතාව යන ලක්‍ෂණ සමග
මානසික ආතතියෙන් පෙළෙන පුද්ගලයකු තුළ
සෘණාත්මක ලක්‍ෂණ නිතැතින්ම පහළ වීම
රාගයෙන් හෝඅ ද්වේශයෙන් ක්‍රියා නොකරන තැනැත්තා
මෝහයට පත් කිරීමේ ස්වාභාවික ක්‍රමයයි..

වෛද්‍ය ප්‍රතිකාර වලින් කරන්නෙ
මේ අකර්මණ්‍ය කිරීම අරමුණු කොට
පෙති කරල් ආදියේ අඩංගු රසායනික සංයෝග මගින්
රෝගියා කෘතිමව නිර්වින්දනය කිරීමයි..
නැත්නම් ඔහුගෙ මනසෙ ක්‍රියාකාරිත්වය
කායිකව අඩපණ කිරීමයි.
එවැනි එක බෙහෙත් වේලක් නිසා
දෙදිනක් සිහිසුන්ව සිටි කාන්තාවක්
මා දන්නවා.

ඇගේ පාදයක් බිඳීමෙන් පසු
වෙනස්වූ ජීවන රටාව තුළ
ඇය මානසික ආතතියට පත් වුණා.
ඒ සඳහා ලබා දුන් වෛද්‍ය ප්‍රතිකාර නිසා
දැන් ඇය ගත කරන්නෙ සිහියෙන් තොර
ඉතාම අකර්මණ්‍ය ජීවිතයක්.
ඇයට වෙන හානිය
ඇගේ දරුවන්ට රහසක් නොවෙයි.
එහෙත් තමන්ගේ සුව පහසුව තකා
ඔවුන් දිගටම ඒ ප්‍රතිකාර දී
ඇගේ සිහිය දුර්වල කරනවා.

කිසියම් අරමුණක් උපාදාන කරගෙන
මානසික ආතතිය සීමාව ඉක්මවන කෙනෙක්
ස්වාභාවිකව උමතු වෙන්නත් පුලුවන්.

මනසින් ඇති කරගන්නා ආතතිය
කායිකව සුව කරන්නට ක්‍රියා කිරීම
අස්වාභාවිකයි. අසම්පූර්ණයි.

මානසික ආතතියට ප්‍රබලම විසඳුම
මානසික ක්‍රියාවලිය වෙනස්කොට
අපිරිසිදු මනස පිරිසිදු කරගනිමින්
මනස මගින්ම සුවය ලබා ගන්නා ක්‍රමය
බුදුන් වහන්සේ විසින්
ලොවට දායාද කළා.
ඉන් පෙර පැවති කිසිම දහමක
මේ ක්‍රමය දකින්නට නෑ.

බුදුන් වහන්සේට පෙර
මිනිසා මානසික ආතතියෙන් මිදුණේ
පරිසරය වෙනස් කොට
වෙනත් තැනකට හෝ අරමුණකට
පළා යාමෙනුයි.
යාග හෝම, තොවිල් පවිල් වලින්
සැරසිලි සහිතව කරන්නේ
රෝගියාගේ උපාදානය බිඳ
ඔහු තුළ සිදු වූ වෙනස් වීම්
ආපසු හැරවීමයි..

රසායනික ප්‍රතිකාර වලට වඩා
මිථ්‍යා විශ්වාස මත කෙරුණ ප්‍රතිකාර
තාවකාලික වුණත් හානිකර නෑ.

කිසිම බාහිර උපකාරයක්..
බාහිර ප්‍රතිකාරයක් නැතිව
ස්වාධීනව සහ ස්වෝත්සාහයෙන්..
මානසික ආතතිය ජයගන්න ක්‍රමය
බුදුන් වහන්සේ සොයා ගත්තා..

උපාදානයට හේතුවෙන තණ්හාවත්
තණ්හාවට හේතු වෙන කයෙහ් වෙනසත්
සිය අත්දැකීමෙන්ම පසක් කළ
බුදුන් වහන්සේ
කයත් වේදනාත් පිළිබඳව
සිහියෙන් සහ ඒ වෙනසට උපේක්ෂාවෙන් විසීමෙන්
තණ්හාවත් උපාදානයත් පහළ නොවෙන බවත්
අත්දුටුවා.

පසිඳුරන්ගෙන් ලැබෙන හෝ
සිතෙහි මතුවෙන අරමුණු වලදී
කයත් මනසත් වෙනස් වෙන විටම
ඒ වෙනස්කම් පිළිබඳව සිහියෙන්
ඒ වෙනස්වීම් වලට උපේක්ෂාවෙන්
මැදහත් සිතින් විසීම
බුදුන් වහන්සේ සොයාගෙන
සිය ශ්‍රාවකයන්ට පුහුණු කළ ක්‍රමයයි.

බුදුන් වහන්සේ බුදු වුණේත්
එදා සිට අද දක්වා
බුදු දහම ඇසුරෙන් දුකෙන් මිදෙන හැම කෙනෙක්ම
දුකෙන් මිදෙන්නට පටන් ගත්තේත්
දුකෙන් මිදී නිවන් දුටුවේත්
ඒ සරල ක්‍රමය අනුවයි..

සාමාන්‍ය ජීවිතයේදී
පසිඳුරන්ගෙන් ලැබෙන හෝ
සිතෙහි මතුවෙන අරමුණු වලදී
කයත් මනසත් වෙනස් වෙන ආකාරය
කෙනෙක් දකින්නේ නෑ.
ඔහු ඔහුට ප්‍රිය හෝ අප්‍රිය අරමුණු ගැන
හැඟීම් පහළ කරගෙන
සිතිවිලි ඇති කරගෙන
ඒ අරමුණ සමග බොහෝ දුර යනවා.
තණ්හාවෙන් උපාදානය ඇතිවෙන්නෙ එහෙමයි.

පසිඳුරන්ගෙන් ලැබෙන හෝ
සිතෙහි මතුවෙන අරමුණු වලදී
කයත් මනසත් වෙනස් වෙන විටම
ඒ වෙනස්කම් පිළිබඳව සිහියෙන්
ඒ වෙනස්වීම් වලට උපේක්ෂාවෙන්
මැදහත් සිතින් විසීම
බුදුන් වහන්සේ පුහුණු කළ ක්‍රමයයි.

බුදුන් වහන්සේ බුදු වුණේත්
එදා සිට අද දක්වා
බුදු දහම ඇසුරෙන් දුකෙන් මිදෙන හැම කෙනෙක්ම
දුකෙන් මිදෙන්නට පටන් ගත්තේත්
දුකෙන් මිදී නිවන් දුටුවේත්
විපස්සනා නමින් හඳුන්වන
ඒ සරල ක්‍රමය අනුවයි..

බුදු දහමට
රාග, ද්වේශ, මෝහ සංස්කාර
කයෙහි වේදනා ලෙස
අත් දකින්න හැකියාව තියන කෙනෙකුට
මානසික ආතතිය හැදෙන්නෙ නෑ.
බුදු දහමට අනුව
විපස්සනා වඩන කෙනෙකුට
ඒ පුහුණුව ලැබෙනවා.

විපස්සනා වඩන කෙනෙක්
කය පිළිබඳව සිහියෙන්
වේදනා පිළිබඳව සිහියෙන්
සිතෙහි ඇතිවෙන චේතනා සහ සිතිවිලි
කය තුළ වෙනස්කම් ලෙස දකිමින්
ඒ සියල්ලට උපේක්ෂාවෙන් වෙසෙන විට
වේදනාව තණ්හාව බවටත්
තණ්හාව උපාදානය...
නැත්නම් මානසික ආතතිය බවටත්
පත්වන්නට අවකාශ නෑ.

මානසික ආතතියෙන් යුත් කෙනෙක් වුණත්
විපස්සනා වඩන විට
කයත් වේදනාත් සිහියෙන් දකිමින්
ඒ වෙනස්කම් වලට උපේක්ෂාවෙන් වෙසෙන විට
ඔහුගේ මානසික ආතතිය අඩු වී
සිත පිරිසිදු වෙනවා.

මානසික ආතතිය ඇති තැනැත්තාට
හොඳම ප්‍රතිකාරය
ඔහු විසින්ම කරගත හැකි ප්‍රතිකාරය වන
විපස්සනා වැඩීමයි..


විපස්සනා  - ජීවත්වීමේ කලාව

අග්නි වාණී


දුසිල් පැවිද්දන් ගැන
වෙන කවුරුවත් කියන දේට වඩා
බුදුන් වහන්සේ කියන දේ
ලෝකය පිළිගන්නා බවට
මේ බුදු වදනට ලැබෙන
අපූර්ව ප්‍රතිචාරය සලකුණක්..


20160124

පවතින දුක, දුක් නොවිඳ පසු කරන්න


.
ඔබට හිසේ කැක්කුමක් දැනෙද්දි
කැක්කුම යම් සීමාවකට එනතුරු
ඒ හිසේ කැක්කුම පවතිද්දිම
අප්‍රසාදයකින් තොරව
එදිනෙදා කටයුතු වල ඔබ යෙදෙනවා.

විදසුනෙන් දියුණු කරන
විශේෂ මානසිකත්වය ඒ වගෙයි.


විදසුන් වඩන්නා ඒ මානසිකත්වය
උවමනාවෙන්ම පිහිටුවා ගන්න නිසා
ඔහුට ඉහළ පරාසයක වේදනා
ඊට වඩා ප්‍රබල උපේක්ෂාවකින්
පසු කරන්න පුලුවන්.

අථ නිබ්බින්දති දුක්ඛේ.
දුක නොවිඳින්නෙ එහෙම
යි. 

පවතිදුක
ඔබ දුක් නොවිඳ පසු කරනවා.
 
පළමුවෙන්ම
හිසේ කැක්කුම දැනෙන වෙලාවට
ඔබට ඒ ගැන සිහිය පහළ වෙනවා.
මෝහය නැහැ.
ඒ හිසේ කැක්කුම ගැන කැමැත්තක්
ඔබේ හිතේ නෑ.
රාගය නැහැ.
යම් සීමාවක් දක්වා අකමැත්තකුත් නෑ.
ද්වේශය නැහැ.
ඒ කාලය තුළ
හිසේ කැක්කුම ගැන ඔබේ හිතේ තියෙන්නෙ
උපේක්ෂාවක්.
ඒ දසුන විශේෂයි.

විදසුනෙන් කරන්නෙ
පවතින වේදනාව පිළිබඳව සිහියෙන්
ඒ වේදනාවට උපේක්ෂාවෙන්
පවතින දුකකින් දුක් නොවිඳින පරාසය
ඉහළ දැමීමයි

විදසුනෙන් කරන්නෙ
හිසේ කැක්කුමෙහි උපරිමයට ගියත්
දැනෙන හිසේ වේදනාව දුකක් ලෙස නොවිඳ
ඒ පිළිබඳව සිහියෙන්
ඒ වේදනාවට උපේක්ෂාවෙන් ඉන්න
ඔබ පුහුණු කිරීමයි.
විදර්ශනාව යනු
1, 

මෝහයෙන් අඳුරු නොවී,
2, 

රාග, ද්වේශ දෙකෙන් කිලිටි නොවී,
අපට මේ මොහොතෙහි දැනෙන දේ
එහි සැබෑ ස්වරූපයෙන්ම දැකීමයි.


විදසුන නොමැතිව
එදිනෙදා ජීවිතය තුළ
ඔබ විඳින්න ඉඩ තිබුණ දුක් සම්භාරයක්

විදසුන මගින් ඔබ දුක් නොවිඳ පසු කරනවා.

ඒ වගේම විදසුන මගින්
වේදනා විදියට මතුවෙන සංස්කාර නැසී යාම නිසා
ඔබේ හිතත් පිරිසිදු වෙනවා.
ඔබේ ප්‍රඥාවත් ඉහළ යනවා.

==================================
1, 
සත්වයාගේ විශුද්ධියට,
2, 

සෝක පරිදේව සමතයට හා ඉක්මවීමට.
3, 

දුක් දොම්නස් අස්තංගත වීමට
4, 

ප්‍රඥාව ඉහළ යාමට
5, 

නිවන සාක්ශාත් කිරීමට
“එකම මාර්ගය” සතර සතිපට්ඨානයයි.

20160119

ස්වර්ණ චින්තන





විද්‍යාව විසින් සෞන්දර්යය දූෂණය කළ පසු.........


https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10205263867142921&set=gm.335939453243038&type=3

විද්‍යාව විසින්
 සෞන්දර්යය දූෂණය කළ පසු
 බිහිවන්නේ පරම සත්‍යයද?

 ලෝකය පිළිබඳ පරම සත්‍යයට
 අප විඳින රස අයත් නොවන්නේද?

විද්‍යාව විසින් අපට පසක් කරන්නේ
 අප පිළිබඳ සත්‍යයද?
ලෝකය පිළිබඳ සත්‍යයද?

සේකර මේ පසක් කරනා සත්‍යය
 විද්‍යාවෙන් පසක් කරවන
ලෝකය පිළිබඳ සත්‍යයද?

ලෝකය පිළිබඳ  සත්‍යය ඇසුරෙන්
 සෞන්දර්යය ඉක්මවා යන සේකර
 තමා පිළිබඳව පසක් කරනා
 මේ සත්‍යය
 විද්‍යාවෙන් පසක් කරගත් ලෝකය පිළිබඳ සත්‍යයට වඩා
 උතුම් නොවන්නේද?

සෞන්දර්යය නොවිඳින
 විද්‍යාත්මක චින්තනයකින් යුත්  යාන්ත්‍රික මිනිසෙකුට
 තමා පසක් කළ හැකිද?

මිනිසා සම්පූර්ණ වීමට
 විද්‍යාවත් සෞන්දර්යයත් දෙකම විඳින
 මිනිසෙකු විය යුතුද?

විද්‍යාවෙන් දකින
 කැලැල් සහිත සඳට
 අප පෙම් බඳින විට
 සඳ අපේ සඳක් වන්නේ
 සෞන්දර්යය නිසා නොවේද?

මවකගේ ගැබ තුළ හෝ
 කවියෙකුගේ සිත තුළ උපදින
 කළල රූපී නිර්මාණය
 විද්‍යාවෙන් තර්ක කොට
 ගබ්සා කරන්නට වෙර දරන විට
 දහසකුත් එකක්
 කුදු මහත් පරිත්‍යාගයෙන්
 කළලය සුරැකිව බිහිකරන්නේ
 මිනිස් සිත් දයා දියෙන් තෙත්කරවන
 සෞන්දර්යයමැයි.

‘සේකර’ නම් වූ සිංහල සාහිත්‍යයේ ‘හඳුනා නොගත් කලාපය’


සෞම්‍ය සඳරුවන් ලියනගේ,
ලංකා, සංදීපනී ‘මහගම සේකර විශේෂ අතිරේකය’ 17/01/2016


‘නූතන ම සිංහල කවිය නියෝජනය කරන්නෙක් විදියට මහගම සේකර ව දකින්නෙ කොහොම ද?’ කියල බරපතල විදියට භාතිය අහපු වෙලාවෙ හිත ඇතුළෙ එහාට මෙහාට ගමන් කරපු හදිසි විදුලි ධාරාව ගැන කිසි කෙනෙකුට කියන්න ගියේ නැති වුණත්, එතන ඉඳලා දවස් ගාණක් කල්පනා කරන්න දේවල් ඒ ප්‍රශ්නය ඇතුළෙ ඉතුරු වෙලා තිබුණා. ඇත්තටම ‘සේකර’ කියන්නෙ කවුද? ඔලුව උස්සල බලන්න තරම්වත් නොවටිනා මං වගේ පුංචි පැළයකට ඒ වගේ සියවස් ගාණක් පැරණි දැවැන්ත නුග ගහක්, සංහිඳක් ගැන දැනෙන හැඟීම කෙටි සටහනක් ඇතුළෙ විස්තර කරන්න පුළුවන් ද? වගේ ප්‍රශ්න කිහිපයක් සහ නිරන්තරව සිද්ධ වුණු භාතියගෙ කරදරකාරී සිහිකැඳවීම් එක්ක ගත වුණු දවස් කීපයකට පස්සෙ මම තීරණය කළා ඒ ඇඟ හිරිවැටෙන ලිවීමේ සහ හිතීමේ අත්දැකීමට මුහුණ දෙන්න. කියන්න තියෙන හැම දේ ම ලිවීම කෙසේ වෙතත්, සේකර ගැන දැනෙන කෙටිම හැඟීම පවා යාන්තමට විස්තර කරන්න ගියොත් මේ සටහන ඉඩ මදි වෙන්න ඉඩ තියෙනවා.
‘මගේ පරම්පරාවට සේකර ව දැනෙන්නෙ කොහොම ද?’ කියන ප්‍රශ්නයට අදාලව උත්තර හොයනවට වැඩිය පහසුයි, ඒ කතාවම ඊට වැඩිය පළල් තැනක ස්ථානගත කරල බලන එක. අඩුගාණෙ දල අදහසක්වත් ගන්න පුලුවන් එතකොට. ‘මගේ රටට සේකරව දැනෙන්නෙ කොහොමද?’ පුද්ගලිකව මට දැනෙන දේ තමයි, තවමත් අපි හරියටම සේකර ව තේරුම් අරගෙන නෑ. ඒ වගේම ඒක කවදාවත් ඉවර කරන්න පුලුවන් විදියේ තේරුම් ගැනීමකුත් නෙවෙයි. අන්ධයො අලියගේ හැඩ හුරුකම කියනව වගේ ‘අතපත ගෑම්’වලින් එහා පුළුල් කෝණයකින් බලන්න අමාරු තරමටම සේකර දැවැන්තයි, විශේෂයෙන්ම මගේ පරම්පරාවට.
ලෝකෙ ගොඩාක් විෂයන්ට අදාලව තියෙනවා ‘හඳුනා නොගත් කලාප’. ඒවට අදාලව හැමදාම, හැමතැනම අධ්‍යයන කටයුතු සිද්ධ වෙනවා. ගවේෂණ කෙරෙනවා. සමහර හැදෑරීම් ඇතුළෙ ඒ හඳුනා නොගත් කලාපවලට අදාලව සමහර දේවල් හෙළිදරව් වෙනවා. ඒත් සමහර කලාප තියෙනවා කවදාවත් කියවලා ඉවර කරන්න බැරි. හරියටම කියනව නම්, දවසින් දවස අලුතෙන් පිටු එකතුවෙන දැවැන්ත පොත් වගේ. ඒත් ඇත්ත කාරණේ, ලෝකයේ තියෙන සුන්දරම දේවල් නිදන්ගත වෙලා තියෙන්නෙ ඒ කවදාවත් තේරුම් අරගෙන ඉවර කරන්න බැරි, කවදාවත් කියවල ඉවර කරන්න බැරි කලාප ඇතුළෙ වීමයි. සිංහල සාහිත්‍යය ඇතුළෙ ‘මහගම සේකර’ කියන්නෙත් එහෙම කලාපයක්. නැවත නැවතත් ගවේෂණය කරන්න වටින ගැඹුරු මුහුදක් වගේ, හඳුනා නොගත් ආකාශ වස්තූන් පතිත වෙන දුර ඈත නම නොදන්නා මිටියාවතක් වගේ සිංහල සාහිත්‍යය ඇතුළෙ මහගම සේකර දවසින් දවස වෙනස් වෙනවා. දවසින් දවස අලුත් හැදෑරීම් වලට ඉඩ හදනවා.
ඔබ හිනැහෙන විට
මුළු ලොව
ඔබ සමඟින් සිනාසෙයි
ඔබ වැලපෙන විට
මුළු ලොව
ඔබ අතහැර සිනාසෙයි
- හෙට ඉරක් පායයි
සේකරගෙ කවිය මට නම්, උස කන්දක් මුදුනෙ ඉඳගෙන පහළ පැතිරිලා වැතිරිලා තියෙන ජීවිතය දිහා බලන බැල්මක් වගේ. ඒක අතිශය බෞද්ධයි. හැබැයි ඒ අනුභූතිකව අපි හැමදාම අල්ලගන්න ‘බෞද්ධකම’ නෙවෙයි. එතනින් එහා දෙයක්. ථෙරවාද බෞද්ධ දර්ශනයෙන් ලැබුණු සැකැස්ම සේකරගෙ කවි ඇතුළෙ හැම තැනකම මුණගැහෙනවා. ඒ අතරෙ තවත් තැනක සෙන් කතාවක වගේ අධ්‍යාත්මික පැහැදිළි කිරීම්. එහෙමත් නැත්නම් බයිබල් ඉගැන්වීම්. තවත් තැනක උපහාසය අඩුවක් නැති බරපතල දේශපාලන කියවීම්.
අම්බරුවෝ - අපි කමතේ
කැරකි කැරකි යනවා
කවුද කෙනෙක් කෙවිට අරන්
අපි පස්සෙන් එනවා
රන් වන් බැත පෑගි පෑගි
නො පෙනී යට යනවා
රන් වන් බැත යටකරගෙන
මැඩුවන් මතුවෙනවා
අම්බරුවෝ කැරකි කැරකි
කමත වටේ යනවා
රෑ තිස්සේ එළිවෙනකල්
වට රවුමේ යනවා
- සක්වාලිහිණි
මෙතනදි මගහැරලා යන්න බැරි කාරණයක් තමයි, ඒ කවි පුරාම හෙළිදරව් වෙන, මහගම සේකරයන්ගෙ දේශපාලන දැක්ම. සමාජ විෂමතාව, පන්ති පරතරය වගේ දේවල් දිහා බලන උපහාසය පිරුණු ඒ එක බැල්මකින්, ඉඟියකින් පවා සීයක් දේවල් සේකර අපට කියනවා. ‘ප්‍රබුද්ධ’ වගේ පොතක් ඇතුළෙ මේ කාරණය තහවුරු කරන්න ඇති තරම් උදාහරණ හොයාගන්න පුලුවන්. විසිත්ත කාමර ඇතුළෙ ඉන්න ටයි කෝට් සහ ජාතික ඇඳුම් ඇඳගත්තු මහත්තුරුන්ට සහ නිය උල් කරපු මහත නෝනලාට වගේම එතනින් එපිට මහ පොළොවේ කුණු දහජරාව පැටව් ගහපු මුඩුක්කු ජීවිතවලට පවා සේකරගෙ කවිය විවෘතයි. හරියටම කියනවනම්, හඳ එළියක් වගේ හැම තැනකම එක විදියට පැතිරෙන ඒ කවිය ඇතුළෙ අපි ගතකරමින් ඉන්න මේ හිස්, බොල් ජීවිත ගැන ඇත්ත පැහැදිළි කිරීම් කන්දරාවක් අපට මුණගැහෙනවා. ඒක අපි කාටවත් මගහරින්න බැරි සර්වකාලීන ඇත්තක්. ප්‍රබුද්ධ ලියවුණු හැත්තෑව දශකයට වගේම, සමහර විට ඊටත් වඩා මේ මොහොතට වලංගුවෙන පැහැදිළි කිරීමක්.
ලැබුවද කොතෙක් දන
නැගුණ ද ඉහළ තලයට
දිළිඳු විය ඔහු සිත
ආත්මය ඇද වැටී පහළට
රත් දෙතොල් අතරෙහි
පිරී තිබුණේ අමන රාගය
අඳුන් ගෑ නෙත් කොන්වල
රැඳී තිබුණේ ඊර්ෂ්‍යාව ය
සතුටු සාමීචි පිළිසඳර තුළ
කැපී පෙනුණේ වෛරයක් ම ය
ප්‍රබුද්ධ !
හිස් ය මේ ජීවිතය
බොල් ය මේ ජීවිතය.
- ප්‍රබුද්ධ (1977)
රූපවාහිනිය පේටන්ට් බලපත්‍රය අරගන්නෙ 1928 අවුරුද්දෙ. හැබැයි 1932 වෙද්දිම ඇමරිකාවෙ ඒ ගැන විචාර ග්‍රන්ථ ලියැවෙන්න පටන් ගන්නවා. මොකද රූපවාහිනිය හරහා සාමාන්‍ය ජන ජීවිතයට කරන්න පුළුවන් බලපෑම ගැන ඒ රටවල් අතිශය සංවේදී වීම නිසා. සේකර ඊටත් වඩා දියුණු විදියට; විවෘත ආර්ථිකයත් එක්ක අපේ කලාව දශක කිහිපයක් ඇතුළත ස්ථානගත වෙන්න නියමිත තැන ගැනයි, ජනමාධ්‍ය මිනිස්සුන්ගෙ ගෙදරදොර චාරිත්‍ර ඇතුළට පවා රිංගලා කරන්න නියමිත මනස්ගාත ගැනයි හොඳම අනාගත වාක්‍ය කිහිපය ‘ප්‍රබුද්ධ’ කාව්‍යය ඇතුළෙ සටහන් කරල තියනවා. ඒ හැත්තෑව දශකයේ මැද. අපි ටෙලිවිෂන් බලන්න පටන් ගන්නෙත් ඊට අවුරුදු දෙක තුනකට පස්සෙ. හැත්තෑ හතේ පළවුණාට ප්‍රබුද්ධ මේ මොහොතට වඩාත් වලංගු වෙන්නෙ ඒ නිසයි මටනම්. පරිභෝජනවාදී සමාජයක් ඇතුළෙ, දවසින් දවසම රොඩු ගැහි ගැහී, දිරාපත් වෙවී අපි ගත කරමින් ඉන්න විකාර ජීවිතේ දිහා කඳු මුදුනකට වෙලා උපේක්ෂාවෙන් බලාගෙන ඉන්න මුණිවරයෙක්, දිවැසිවරයෙක් විදියට මට සේකරව දැනෙන්න ප්‍රධානම හේතුවත් ඒක.
සේකරගෙ කවිය සහ ඒ කවියට යටින් දිවෙන දේශපාලනය ගැන කතා කිරීමේ දී තවත් වැදගත් ම දෙයක් තමයි, ඒ කවි ඕනෑම මතවාදයක් ඇතුළෙ කියවගන්න තියෙන හැකියාව. හරියටම කියනවනම්, ෂේක්ස්පියර්ගෙ නාට්‍යයක් වගේ. එහෙමත් නැත්නම් සයිමන් නවගත්තේගම ලියපු නවකතාවක් වගේ. ඕනෑම තැනක ස්ථානගත කරන්න වගේම විවිධ කියවීම් අවකාශයන්ටත් ඇති තරම් ඉඩකඩ තියෙනවා සේකරගෙ කවියෙ.
මාක්ස්වාදය ඇතුළෙ වර්ධනය වුණු ‘පරත්වාරෝපණය’ වගේ සංකල්පයක් ‘ප්‍රබුද්ධ’ කාව්‍යය ඇතුළෙ මුණ ගැහෙන ආකාරය පවා මේ බව තහවුරු කරන්න හොඳම උදාහරණයක්. නිෂ්පාදනයේ සහ ශ්‍රමයේ අයිතියෙන් විතරක් නෙවෙයි, තමුන්ගෙම ජීවිතයෙන් පවා මිනිස්සු පරාරෝපණය කරන ධනේෂ්වර සමාජ ක්‍රමයක් ඇතුළෙ සිද්ධ වෙන්න පුළුවන් විකාර ගැන දියුණු පැහැදිලි කිරීමක්, අපට වඩාත් දැනෙන තැනකින් ‘ප්‍රබුද්ධ’ හරහා මහගම සේකර අරගෙන එනවා.
...‘මසට මුන් ඇති කරන
සතකු වැන්නෙමි මම ද’
වැනි හැඟීමක් ඔහුට ඇති වීය
‘පිටත්තරයෙක් ය නුඹ මුන් අතර
මෙය නො වේ නුඹට තැන,
නුඹ මෙයින් යා යුතු ය.’
‘යසෝදා !
එහෙත් මට ඔබ අතැර යා නො හැක
විකුණුවෙමි වෙළෙඳුන්ට ආත්මය
ඔබ සිත පිනවනු පිණිස...’
- ප්‍රබුද්ධ (1977)
තමුන් කරන දේ තමුන්ගෙ ජීවිතයේ ප්‍රකාශනයක් වෙනවා වෙනුවට, ඒක තමුන්ගෙ ‘ජීවිතය ගෙනියන මාධ්‍යයක්’ විතරක් වීම සහ පුද්ගලික දේපල වර්ධනය කිරීම පිණිස විතරක්ම තමුන්ගෙ ජීවිත ‘රොඩු’ බවට පත් කර ගනිමින් ‘පිටස්තරයො’ වෙන මිනිස්සු ගැන කාල්මාක්ස් ගේ ආර්ථික සහ දාර්ශනික ලිපි ඇතුළෙ තියෙන සංකීර්ණ, ගැඹුරු පැහැදිළි කිරීම් ‘ප්‍රබුද්ධ’ කාව්‍යය ඇතුළෙත් අපට මුණ ගැහෙනවා, ඊටත් වඩා සමිපව.
තවත් තැනක, ජර්මනියෙ ෆ්‍රැන්ක්ෆර්ට් ගුරුකුලයෙ වෝල්ටර් බෙන්ජමින් වගේ චින්තකයො විසින් බරපතල අධ්‍යයනයන්ට ලක් කරපු, ‘කාර්මික ප්‍රතිනිෂ්පාදනය’ (Michanical Reproduction) ඇතුළෙ කලාවට සිද්ධ විය හැකි දේවල් සහ කලාවේ Originality එක අහෝසි වීම වගේ කාරණා ගැන රිදෙන්න කතා කරන සේකර ඊළඟ මොහොතෙ ඒ ‘ප්‍රබුද්ධ’ ඇතුළෙ ම අතිශය බෞද්ධ තැනක ඉඳලා මේ හිස්, බොල් කාම සුඛල්ලිකානුයෝගී ජීවිතය ප්‍රශ්න කරනවා හරි ම අපූරුවට.
...හෙළුවෝ ගිජු දෙනෙත්
ව්‍යාපාර හිමිකරුවෝ
-නොව ඔහුගෙ කට හඬට
ඉන් ලද හැකි ලාභයට.
හනා සූකිරි ප්‍රේමයට
හරවා අනුරාගයට
පෙරුවේ ය ඔහු තම කටහඬ
එතැන් සිට
සංගීත තැටිවලට...
- ප්‍රබුද්ධ (1977)
අවුරුදු තිහක් ගත වෙලත් ඉවර නොවුණු, වෙන වෙන හැඩයන්ගෙන්, වෙන වෙන පාටින් එක එක විදියට ඉස්මතු වෙන්න දඟලන වර්ගවාදය සහ ඒකට බරපතල විදියට වගකිවයුතු, දැනටත් අතීතයේ අබිං මතෙන් වැඩකරන දකුණේ පිස්සු ජීවිත ගැනත් සේකර ලියන්නෙ 1964 තරම් ඈතක දි. ඇත්තම කාරණේ, සේකරගෙ කවියට කාලයක්, අවකාශයක් නැහැ. ඕනම තැනක ඕනම විදියකට ඒ කවිය වලංගුයි. විශේෂයෙන්ම, ඒ කවි ලියැවුණු යුගයටත් වඩා මේ මොහොතට.
...මම හිටියේ අතීත ශ්‍රී විභූතියෙන්
හැඩි දෙමනුන් පළවා හැර
සිරිලක එක් සේසත් කර
බලව් දෙඇස හැර අනුරාපුර නුවර
හිමව් කුලු සදිසි මහ දාගැබ් වෙහෙර
තවමත් උඹ ඉන්නේ
අතීතයේ අබිං මතෙන්
ජරාවාස ගල්කණු ඇද වැටිලා
සඳකඩ පහන උඩ තණකොල වැවිලා...
... අතීතයේ මහා අටුවන් වූ ගස
කාලයේ සුළඟින් මුලිනිදිරී ගිය
නැවතත් බෑ බිම පැළකරවන්නට
පොහොරට ලූවත් මලකඩ කෑ මොළ
- මක්නිසාද යත් (1964)
ඇත්තම කාරණය, සේකර කියන්නෙ මගේ පරම්පරාවට කවදාවත් ඉවර නොවෙන සොයා යෑමක්. ඒක අභ්‍යාසයක්, ජීවිතය, කවිය සහ නැවත නැවතත් ජීවිතය ගැන. ඉස්සර වීමක් නැති, නැවත ගවේෂණය කළ යුතු කලාපයක්. තවත් විදියකට කියනවනම්, දවසින් දවස පරමාදර්ශ දියවෙන, රොඩු ගැහෙමින් යන සමාජ ජීවිතයක් ඇතුළෙ හිරවුණු නූතන ම පරම්පරාවට සේකර කියන්නෙ ‘ඇත්ත ජීවිතයක්’ ගැන හොඳ උදාහරණයක්.

=============================================
https://www.facebook.com/groups/maknisadayath/

සේකරගේ "මක්නිසාද යත්"
පිළිවෙලින් හැල්මේ කියවන්න...

අපි...
එකිනෙකාට වෙනම දැනෙන
අනේක රස බෙදාගන්න,
මෝදුවුණ ජීවන දැක්ම දළු ලන්නට,
එක්වෙමු, හැකි අයුරින් හැකි හැමවිටම....


මක්නිසාද යත්,
සේකරයන් පැතූ ලෙසම
ඔහුගේ කවි කැඩපත තුළ
ඔහුගෙ නෙතින් අප දකින්න.
ඔබත් එන්න.

--------------------------------
සේකර ප්‍රිය කරන
ඔබේ මිතුරු මිතුරියන්ට
SHARE කරන්න...

20160101

කලාවෙ, විද්‍යාවෙ, තාක්ෂණයෙ කැපී පෙනෙන චරිත.....



අනිත්‍යය ඉතාම ගොරෝසු අන්දමින් දැකීමෙන්
හිතේ ඇතිවෙන කල කිරීම පැවිද්දට හොඳයි.

පැවිද්දෙක් වුණත් ගිහියෙක් වුණත්
දුකෙන් මිදෙන්න නම් අනිත්‍යය දැකිය යුතුයි.
අනිත්‍යය දකින්නා තුළ
මමත්වය දමනය වෙනවා.

හැම හුස්මක්ම අනිත්‍යයි.
හැම හෘද ස්පන්දනයක්ම අනිත්‍යයි..

සියුම් වෙනසට සංවේදීව
සියුම්ව අනිත්‍යය දකින්නා
දුක් විඳින්නෙ අඩුවෙන්.

සමස්තයක් විදියට අනිත්‍යය කියන්නෙ
ක්ෂණයක් ක්ෂණයක් පාසා සිදුවෙන
වෙනස්වීම දැකීමයි..

සමස්තය දකින්නාට අනිත්‍යය පෙනෙනවා.
අනිත්‍යය දකින්නාට සමස්තය පෙනෙනවා.
ඔබ අවට තියන හැම දේම ගැන සිහියෙන්
මදක් එහා මෙහා වී බලන්න..
ඔබට සාපේක්ෂව
සියල්ල වෙනස් වෙනවා.

අනිත්‍ය දකින කෙනෙකුට
පූර්ව නිවාස ස්මෘතියත්
කරමින් සිටින දේත්
අනාගත සංඥාවත් කියන
තුන් කල්හිම දැක්ම පිහිටනවා.

ප්‍රඥාවන්තයාට තුන්කල් පෙනෙනවා.
ඔහු ගන්න තීරණවලදි
ඒ තොරතුරු නිසා
තීරණ නිවැරදි වෙනවා.

කලාවෙ වුණත්, විද්‍යාවෙ වුණත්,
තාක්ෂණයෙ වුණත්
කැපී පෙනෙන චරිත වෙන්නෙ
අනිත්‍යය පැහැදිලිව පෙනෙන
තුන් කල්හිම දැක්ම පිහිටන අයයි..
ඔවුන්ගෙ සිහිය දියුණුයි.
උපේක්ෂාව ප්‍රබලයි.
එයින් පහළ වෙන සම්මා සමාධිය නිසා
ප්‍රඥාව උපදිනවා.