කයින් මනසින් නිරෝගී මිනිසෙකුට
කාමය බින්දුවෙ ඉඳලා
සියයටම යන්න හැකියාව තියනවා.
කාමය කියන්නෙ කයෙන් විඳින තවත්
එක ප්‍රිය ජනක සංවේදනාවක්.
වියළි දර කැබැල්ලක් ගින්නට සමීප කළාම
දැල්වෙනවා වගේ සාමාන්‍ය සංසිද්ධියක්,
උණුහුමක් විදියටත් විඳින්න පුලුවන්..
දැවීම විඳින්නත් පුලුවන්.
කාමයට විශාල වටිනාකමක් දෙන අයට
ජීවිතයෙ සතුටු වෙන්න වෙනත් දේවල් නැහැ.
ඔවුන්ට මනස සතුටු කරන්න කය නැතුව බැහැ.
සිතාර් වාදනයක්, බට නලා වාදනයක්...
රස විඳින්න බැරි කෙනෙකුට
කාමය සියුම්ව විඳින්න බැහැ.
කාමය විඳින ආකාරය
පුද්ගලයාගෙන් පුද්ගලයාටත්
අවස්ථාවෙන් අවස්ථාවටත් වෙනස් වෙනවා.
ගොරෝසු හිතක් තියන කාමුක පුද්ගලයෙක්
කාමයෙන් වියරු වැටිලා,
බලු පොරයක් වගේ අමුවෙන් විඳින්නත් පුලුවන්.
ඔහු බිරිඳත් දූෂණය කරන්නෙක්.
ස්ත්‍රී දූෂකයෙක් කාමය විඳින්නෙ
කයින් නෙවෙයි. මනසින්..
කායිකව ඔහු කරන්නෙ මොකක්ද කියල
ඔහුගෙ මනස දන්නෙ නෑ.
ඔහුට සිහිය නෑ.
ඔහු සිතින් මවා ගත්ත සුවය සොයාගෙන
කඟ වේනෙක් වගේ දුවනවා.
කෝපයෙන් වියරු වැටුණ කෙනෙකුට
කායිකව තමන්ට වෙන හානිය හෝ
අනික් අයට වෙන හානිය දැනෙන්නෙ නෑ වගේ
ස්ත්‍රී දූෂකයෙකුටත් ඔහු පිළිබඳව
දැනෙන දේ ඉතාම සීමිතයි.
විපස්සනාවෙ අනිත් කෙළවරෙයි ඔහු ඉන්නෙ.
ඔහුට ඔහු ගැන සිහියත් නෑ..
ඔහුට සිදුවෙලා තියන දේ ගැන
උපේක්ෂාවත් නෑ.
ජීවිතයෙ ප්‍රිය දේ රස විඳින්න
යම් පමණකට නිවුණ මනසක් අවශ්‍යයි.
කුසගින්නෙ ඉන්න කෙනෙකුට
ආහාරයක් රස විඳින්න බෑ.
දරදඬු අත්තනෝමතික,
මාන්නාධික පුද්ගලයන්
සාමාන්‍යයෙන් කාමය විඳින්නෙත්
කුසගින්නෙ ඉන්න කෙනෙක් වගෙයි..
ඔවුන්ගෙ කාමය
සාමාන්‍ය තරුණියක් නිසා
උද්දීපනය නොවෙන්න පුලුවන්.
ඒ ඔහු සාන්තු වරයෙක් නිසා නොවෙයි..
කම්මලේ බල්ලාට හෙණ ගැහුවත්
දැනෙන්නෙ නෑ වගෙයි.
ඔවුන්ට කාමය ඇවිස්සෙන්න ප්‍රබල රූප අවශ්‍යයි.
ප්‍රබල කාම උත්තේජකයක් නිසා
කාමය ඇවිස්සුණාම
ඔවුන්ට අන් කිසිවක් පෙනෙන්නෙ නැහැ.
ඔවුන් කාමය විඳින්නෙ බැකෝ යන්ත්‍ර වගෙයි.
මලක් නෙලා ගන්නවා වෙනුවට ඔවුන් කරන්නෙ
මල් පඳුර පොළවත් එක්කම උගුල්ලා ගැනීමයි.
ගණිකා වෘත්තිය නීතිගත කළයුත්තේ ඔවුන් වෙනුවෙනුයි.
සාමාන්‍ය යුවතියන් මේ චරිත වලින් රැක ගැනීමටයි.
නිවුණ සන්සුන් සිතකට
ඉතාම සියුම් විදියට, ශෘංගාරය විදියට
කාමය විඳින්නත් පුලුවන්.
ගීතයක් ඇසීමෙන්,
චිත්‍රයක්, නර්තනයක් නරඹීමෙන්
මිනිසා විඳින තෘප්තියට
රාගය නිශ්‍රිතයි.
දේශකයාගේ ස්වභාවය අනුව
ධර්ම දේශනාවක වුණත්
රාගය මිශ්‍ර වෙන්න පුලුවන්.
භක්ති ගීයක පවා ශෘංගාරය තියනවා.
ශෘංගාරය කියන්නෙ
කෙනෙක් තමා තුළ
තම මනස තුළම විඳින හැඟීමක්.
කය භාවිතා වෙන්නෙම නැති තරම්.
මොළයත් ස්නායු පද්ධතියත්
උත්තේජනය වීම
ශෘන්ගාරයට ප්‍රමාණවත්.
ස්වාභාවිකව හැදුණ වැඩුණ දරු දැරියන්
ප්‍රේමයෙන් බැඳෙන මුල අවදියේ
මේ ශෘංගාරය විඳිනවා.
පසු කාලීනව
කයට ඇබ්බැහි වෙනකොට
පමණ ඉක්මවා ගියොත්
මනස නිර්වින්දනය වෙනවා.
කයත් නිර්වින්දනය වෙනවා.
මත්පැනට ඇබ්බැහි වුණ කෙනෙකුට වගේ
වැඩි වැඩියෙන් ප්‍රබල උත්තේජක සොයන්න වෙනවා.
අපේ සංස්කෘතිය විසින් සීමා පණවන්නෙ
තරුණ තරුණියන්ගෙ සංවේදී භාවය රැකග්ගන්නයි.
ඔවුන් කාමයෙන් මත් වෙලා කාම බේබද්දන් වුණොත්
ඔවුන්ගෙ ජීවිතයෙ රස නැති වෙනවා.
කෙනෙක් නිරාගමික වෙන්න
සංවේදී බව පිරිහීම ප්‍රබල හේතුවක්.
තවත් කෙනෙක්..
කාමයට මෝහයෙන්
ගහක් ගලක් වගේ නිර්වින්දිතව ඉන්නත් පුලුවන්.
සමථ භාවනා වැඩීමෙන්,
සිත තදින් එකඟ කරගත යුතු
කලා නිර්මාණ ආදියේ යෙදීමෙන්
පොත පතට ඇබ්බැහි වීමෙන්
ස්වයං මෝහනයට පත් වුණාමත්
කාමයට නිර්වින්දිතව ඉන්න පුලුවන්.
ඔහුගෙ බිරිඳටත් ඔහු නිර්වින්දිතයි.
ඔහුට බිරිඳ අනුග්‍රාහකයෙක් පමණයි.
ඔවුන්ගෙ කායික සම්බන්ධය වෘත්තීයයි.
බිරිඳ රඳවා ගන්න අවශ්‍ය ටික දීම ප්‍රමාණවත්.
යාන්ත්‍රිකව විවාහ ජීවිත ගත කරන අය
අනියම් ඇසුරෙන්වත් සැනසෙන්නෙ නැහැ..
බාලගිරි දෝෂය අද නොවෙයි හෙට.. වගේ
ඔවුන් කාමය නශ්ඨකාමයට හැරෙන තුරු
තෘප්තිය සොයා වල්වදිනවා.
ඔවුන් යටපත් කරන කාමය
යම් හේතුවක් මත මතු වුණොත්
ආත්ම දමනය ගිලිහෙන්න තියන
අවකාශ වැඩියි.
පුද්ගලයා ස්වභාවයෙන් සාහසික නම්..
අත්තනෝමතික නම්, රළු නම්, මුරණ්ඩු නම්,
කාමයෙන් උමතු වෙලා
ස්ත්‍රී දූෂණයට, මිනී මැරීමට පවා
පෙළඹෙන්න පුලුවන්.
මාතලේ තරුණිය විනාශ කළ පුද්ගලයා
එවැන්නෙක් විය හැකියි.
ඔහුට හොඳ එකඟ සිතක් තිබුණා.
ඒත්
සොරකමට පැමිණි ඔහු
කාමයට හිත යොමු කළාම
ඔහුගේ දැහැන බිඳුණා නොවෙයි..
දැහැන වෙනස් වුණා.
සොරකමට යෙදූ සිත,
ස්ත්‍රී දූෂණයට මිනී මැරීමට පෙළඹුණා.
කාමය යටපත් කිරීමත්
තාවකාලික විසඳුමක්.
කාමය උද්දීපනය වෙද්දි
කාමයට සංවේදීව
කාමය පිළිබඳව සිහියෙන්
කාමයට උපේක්ෂාවෙන්
සැනසිල්ලෙ ඉන්නත් පුලුවන්.
බුදුන් වහන්සේ පෙන්වා දෙන විසඳුම එයයි.
විපස්සනා වඩනපුද්ගලයා
තමන්ගෙ කයෙත් සිතෙත් වෙන වෙනස් වීම පිළිබඳව
සිහිය දියුණු කරන නිසා
ඔහු කාමය ඉතා සියුම් අවස්ථාවෙදිම දකිනවා.
උපේක්ෂාව දියුණු කරන නිසා
මනස කැළඹෙන්නෙ නැහැ.
කාමය උත්තේජනය වීමෙන්
කයෙහි ඇතිවෙන සුඛ වේදනා අනුව
මනසෙහි රාගයට හා
කාමච්ඡන්දයට අනුව
වෙනස්වීම උපාදාන කර නොගෙන..
කාමයට අනිශ්‍රිතව වෙසෙන නිසා
කාමය පෝෂණය වෙන්නෙ නැහැ.
පුද්ගලයින්ගෙ මානසික තත්වය මත
ඔහු ඉන්න තැන අනුව
ඔහු සමග ඉන්න අය අනුව
කාමය විඳින ආකාරයත්
කාමයට බැඳෙන ආකාරයත්
වෙනස් වෙනවා.
කාමය කියන්නෙ ගින්නක්..
කාමය සිහියෙන් විඳිය යුතු සුවයක්..
සීතලෙන් මිදෙන්න උණුහුමක් වුණාට
අවසිහියෙන් භාවිතා කිරීමෙන්
ගින්නට පිළිස්සීම අනුවණ කමක්.
තමන් නොපිළිස්සෙන්නත්
අනික අය පුළුස්සන්නෙ නැතිව ඉන්නත්
කෙනෙක් ඉගෙන ගත යුතුව තියනවා.
ඉගෙන ගන්න කෙනෙක් අතින් වැරදි වෙනවා.
වැරදි කරන කෙනෙකුට
සිදුවෙන්න පුලුවන් ලොකුම වරද
වරදක් කරන බව නොදන්නා කමයි.
බුදුන් වහන්සේගෙ දහම මිනිසාට වටින්නෙ
ගිහියෙක් විදියට විඳිය යුතු කාමය ගැන
කෙනෙක් දැනගත යුතු හැම දෙයක්මත්
කාමයට මුහුණ දෙන ආකාරයත්
කියා දෙන නිසයි..
කාමය බින්දුවෙ ඉඳලා
සියයටම යන්න හැකියාව තියනවා.
කාමය කියන්නෙ කයෙන් විඳින තවත්
එක ප්‍රිය ජනක සංවේදනාවක්.
වියළි දර කැබැල්ලක් ගින්නට සමීප කළාම
දැල්වෙනවා වගේ සාමාන්‍ය සංසිද්ධියක්,
උණුහුමක් විදියටත් විඳින්න පුලුවන්..
දැවීම විඳින්නත් පුලුවන්.
කාමයට විශාල වටිනාකමක් දෙන අයට
ජීවිතයෙ සතුටු වෙන්න වෙනත් දේවල් නැහැ.
ඔවුන්ට මනස සතුටු කරන්න කය නැතුව බැහැ.
සිතාර් වාදනයක්, බට නලා වාදනයක්...
රස විඳින්න බැරි කෙනෙකුට
කාමය සියුම්ව විඳින්න බැහැ.
කාමය විඳින ආකාරය
පුද්ගලයාගෙන් පුද්ගලයාටත්
අවස්ථාවෙන් අවස්ථාවටත් වෙනස් වෙනවා.
ගොරෝසු හිතක් තියන කාමුක පුද්ගලයෙක්
කාමයෙන් වියරු වැටිලා,
බලු පොරයක් වගේ අමුවෙන් විඳින්නත් පුලුවන්.
ඔහු බිරිඳත් දූෂණය කරන්නෙක්.
ස්ත්‍රී දූෂකයෙක් කාමය විඳින්නෙ
කයින් නෙවෙයි. මනසින්..
කායිකව ඔහු කරන්නෙ මොකක්ද කියල
ඔහුගෙ මනස දන්නෙ නෑ.
ඔහුට සිහිය නෑ.
ඔහු සිතින් මවා ගත්ත සුවය සොයාගෙන
කඟ වේනෙක් වගේ දුවනවා.
කෝපයෙන් වියරු වැටුණ කෙනෙකුට
කායිකව තමන්ට වෙන හානිය හෝ
අනික් අයට වෙන හානිය දැනෙන්නෙ නෑ වගේ
ස්ත්‍රී දූෂකයෙකුටත් ඔහු පිළිබඳව
දැනෙන දේ ඉතාම සීමිතයි.
විපස්සනාවෙ අනිත් කෙළවරෙයි ඔහු ඉන්නෙ.
ඔහුට ඔහු ගැන සිහියත් නෑ..
ඔහුට සිදුවෙලා තියන දේ ගැන
උපේක්ෂාවත් නෑ.
ජීවිතයෙ ප්‍රිය දේ රස විඳින්න
යම් පමණකට නිවුණ මනසක් අවශ්‍යයි.
කුසගින්නෙ ඉන්න කෙනෙකුට
ආහාරයක් රස විඳින්න බෑ.
දරදඬු අත්තනෝමතික,
මාන්නාධික පුද්ගලයන්
සාමාන්‍යයෙන් කාමය විඳින්නෙත්
කුසගින්නෙ ඉන්න කෙනෙක් වගෙයි..
ඔවුන්ගෙ කාමය
සාමාන්‍ය තරුණියක් නිසා
උද්දීපනය නොවෙන්න පුලුවන්.
ඒ ඔහු සාන්තු වරයෙක් නිසා නොවෙයි..
කම්මලේ බල්ලාට හෙණ ගැහුවත්
දැනෙන්නෙ නෑ වගෙයි.
ඔවුන්ට කාමය ඇවිස්සෙන්න ප්‍රබල රූප අවශ්‍යයි.
ප්‍රබල කාම උත්තේජකයක් නිසා
කාමය ඇවිස්සුණාම
ඔවුන්ට අන් කිසිවක් පෙනෙන්නෙ නැහැ.
ඔවුන් කාමය විඳින්නෙ බැකෝ යන්ත්‍ර වගෙයි.
මලක් නෙලා ගන්නවා වෙනුවට ඔවුන් කරන්නෙ
මල් පඳුර පොළවත් එක්කම උගුල්ලා ගැනීමයි.
ගණිකා වෘත්තිය නීතිගත කළයුත්තේ ඔවුන් වෙනුවෙනුයි.
සාමාන්‍ය යුවතියන් මේ චරිත වලින් රැක ගැනීමටයි.
නිවුණ සන්සුන් සිතකට
ඉතාම සියුම් විදියට, ශෘංගාරය විදියට
කාමය විඳින්නත් පුලුවන්.
ගීතයක් ඇසීමෙන්,
චිත්‍රයක්, නර්තනයක් නරඹීමෙන්
මිනිසා විඳින තෘප්තියට
රාගය නිශ්‍රිතයි.
දේශකයාගේ ස්වභාවය අනුව
ධර්ම දේශනාවක වුණත්
රාගය මිශ්‍ර වෙන්න පුලුවන්.
භක්ති ගීයක පවා ශෘංගාරය තියනවා.
ශෘංගාරය කියන්නෙ
කෙනෙක් තමා තුළ
තම මනස තුළම විඳින හැඟීමක්.
කය භාවිතා වෙන්නෙම නැති තරම්.
මොළයත් ස්නායු පද්ධතියත්
උත්තේජනය වීම
ශෘන්ගාරයට ප්‍රමාණවත්.
ස්වාභාවිකව හැදුණ වැඩුණ දරු දැරියන්
ප්‍රේමයෙන් බැඳෙන මුල අවදියේ
මේ ශෘංගාරය විඳිනවා.
පසු කාලීනව
කයට ඇබ්බැහි වෙනකොට
පමණ ඉක්මවා ගියොත්
මනස නිර්වින්දනය වෙනවා.
කයත් නිර්වින්දනය වෙනවා.
මත්පැනට ඇබ්බැහි වුණ කෙනෙකුට වගේ
වැඩි වැඩියෙන් ප්‍රබල උත්තේජක සොයන්න වෙනවා.
අපේ සංස්කෘතිය විසින් සීමා පණවන්නෙ
තරුණ තරුණියන්ගෙ සංවේදී භාවය රැකග්ගන්නයි.
ඔවුන් කාමයෙන් මත් වෙලා කාම බේබද්දන් වුණොත්
ඔවුන්ගෙ ජීවිතයෙ රස නැති වෙනවා.
කෙනෙක් නිරාගමික වෙන්න
සංවේදී බව පිරිහීම ප්‍රබල හේතුවක්.
තවත් කෙනෙක්..
කාමයට මෝහයෙන්
ගහක් ගලක් වගේ නිර්වින්දිතව ඉන්නත් පුලුවන්.
සමථ භාවනා වැඩීමෙන්,
සිත තදින් එකඟ කරගත යුතු
කලා නිර්මාණ ආදියේ යෙදීමෙන්
පොත පතට ඇබ්බැහි වීමෙන්
ස්වයං මෝහනයට පත් වුණාමත්
කාමයට නිර්වින්දිතව ඉන්න පුලුවන්.
ඔහුගෙ බිරිඳටත් ඔහු නිර්වින්දිතයි.
ඔහුට බිරිඳ අනුග්‍රාහකයෙක් පමණයි.
ඔවුන්ගෙ කායික සම්බන්ධය වෘත්තීයයි.
බිරිඳ රඳවා ගන්න අවශ්‍ය ටික දීම ප්‍රමාණවත්.
යාන්ත්‍රිකව විවාහ ජීවිත ගත කරන අය
අනියම් ඇසුරෙන්වත් සැනසෙන්නෙ නැහැ..
බාලගිරි දෝෂය අද නොවෙයි හෙට.. වගේ
ඔවුන් කාමය නශ්ඨකාමයට හැරෙන තුරු
තෘප්තිය සොයා වල්වදිනවා.
ඔවුන් යටපත් කරන කාමය
යම් හේතුවක් මත මතු වුණොත්
ආත්ම දමනය ගිලිහෙන්න තියන
අවකාශ වැඩියි.
පුද්ගලයා ස්වභාවයෙන් සාහසික නම්..
අත්තනෝමතික නම්, රළු නම්, මුරණ්ඩු නම්,
කාමයෙන් උමතු වෙලා
ස්ත්‍රී දූෂණයට, මිනී මැරීමට පවා
පෙළඹෙන්න පුලුවන්.
මාතලේ තරුණිය විනාශ කළ පුද්ගලයා
එවැන්නෙක් විය හැකියි.
ඔහුට හොඳ එකඟ සිතක් තිබුණා.
ඒත්
සොරකමට පැමිණි ඔහු
කාමයට හිත යොමු කළාම
ඔහුගේ දැහැන බිඳුණා නොවෙයි..
දැහැන වෙනස් වුණා.
සොරකමට යෙදූ සිත,
ස්ත්‍රී දූෂණයට මිනී මැරීමට පෙළඹුණා.
කාමය යටපත් කිරීමත්
තාවකාලික විසඳුමක්.
කාමය උද්දීපනය වෙද්දි
කාමයට සංවේදීව
කාමය පිළිබඳව සිහියෙන්
කාමයට උපේක්ෂාවෙන්
සැනසිල්ලෙ ඉන්නත් පුලුවන්.
බුදුන් වහන්සේ පෙන්වා දෙන විසඳුම එයයි.
විපස්සනා වඩනපුද්ගලයා
තමන්ගෙ කයෙත් සිතෙත් වෙන වෙනස් වීම පිළිබඳව
සිහිය දියුණු කරන නිසා
ඔහු කාමය ඉතා සියුම් අවස්ථාවෙදිම දකිනවා.
උපේක්ෂාව දියුණු කරන නිසා
මනස කැළඹෙන්නෙ නැහැ.
කාමය උත්තේජනය වීමෙන්
කයෙහි ඇතිවෙන සුඛ වේදනා අනුව
මනසෙහි රාගයට හා
කාමච්ඡන්දයට අනුව
වෙනස්වීම උපාදාන කර නොගෙන..
කාමයට අනිශ්‍රිතව වෙසෙන නිසා
කාමය පෝෂණය වෙන්නෙ නැහැ.
පුද්ගලයින්ගෙ මානසික තත්වය මත
ඔහු ඉන්න තැන අනුව
ඔහු සමග ඉන්න අය අනුව
කාමය විඳින ආකාරයත්
කාමයට බැඳෙන ආකාරයත්
වෙනස් වෙනවා.
කාමය කියන්නෙ ගින්නක්..
කාමය සිහියෙන් විඳිය යුතු සුවයක්..
සීතලෙන් මිදෙන්න උණුහුමක් වුණාට
අවසිහියෙන් භාවිතා කිරීමෙන්
ගින්නට පිළිස්සීම අනුවණ කමක්.
තමන් නොපිළිස්සෙන්නත්
අනික අය පුළුස්සන්නෙ නැතිව ඉන්නත්
කෙනෙක් ඉගෙන ගත යුතුව තියනවා.
ඉගෙන ගන්න කෙනෙක් අතින් වැරදි වෙනවා.
වැරදි කරන කෙනෙකුට
සිදුවෙන්න පුලුවන් ලොකුම වරද
වරදක් කරන බව නොදන්නා කමයි.
බුදුන් වහන්සේගෙ දහම මිනිසාට වටින්නෙ
ගිහියෙක් විදියට විඳිය යුතු කාමය ගැන
කෙනෙක් දැනගත යුතු හැම දෙයක්මත්
කාමයට මුහුණ දෙන ආකාරයත්
කියා දෙන නිසයි..
