පුහුදුන් තැනැත්තාට
නොවිඳීම යනු මෝහයයි.
සැපත් දුකත් හැරුණු විට
අන් සියලුම අත්දැකීම් තුළ ඇත්තේ
ඝණ අඳුරක් වැනි නොවිඳීමයි.
ඔහු ඒ කාලය ගත කරන්නේ
සිතිවිලි වලිනි.
රහතන් වහන්සේගේ නොවිඳීම වනාහි
ඔහුට ඇතුළත සහබැහැර දැනෙන
සියලුම වේදනා, සංඥාත්
සිතෙහි නැගෙන විතර්කත් පිළිබඳ සිහියෙන්
ඒ සියල්ලම කෙරෙහි උපේක්ෂාවෙන් විසීමයි.
පුහුදුන් තැනැත්තාගේ නොවිඳීම
ඝණ අන්ධකාරය වන අතර
රහතන් වහන්සේගේ නොවිඳීම
පතළා වූ ආලෝකයයි. පින්වත් සාරිපුත්රයෙනි,
නොවිඳීම යනු මෝහයයි.
සැපත් දුකත් හැරුණු විට
අන් සියලුම අත්දැකීම් තුළ ඇත්තේ
ඝණ අඳුරක් වැනි නොවිඳීමයි.
ඔහු ඒ කාලය ගත කරන්නේ
සිතිවිලි වලිනි.
රහතන් වහන්සේගේ නොවිඳීම වනාහි
ඔහුට ඇතුළත සහබැහැර දැනෙන
සියලුම වේදනා, සංඥාත්
සිතෙහි නැගෙන විතර්කත් පිළිබඳ සිහියෙන්
ඒ සියල්ලම කෙරෙහි උපේක්ෂාවෙන් විසීමයි.
පුහුදුන් තැනැත්තාගේ නොවිඳීම
ඝණ අන්ධකාරය වන අතර
රහතන් වහන්සේගේ නොවිඳීම
පතළා වූ ආලෝකයයි. පින්වත් සාරිපුත්රයෙනි,
නිවන සැපයි, සුවදායකයි යයි ඔබ කියයි,
විඳින්න කෙනෙක් නැති නිවනේ කවර සැපයක්ද සුවයක්ද?
“උපාලි, විඳින්න කෙනෙක් නොමැති වීමමයි එහි ඇති සැපය,
විඳින්න කෙනෙක් නැති වීමමයි එහි ඇති සුවය..”
සංයුක්ත නිකාය නිබ්බානාසුඛ සූත්රය
=============================
ඇසු පිරූ තැන් ඇති ඒ ආර්ය ශ්රාවකයන් සමග
ඇසු පිරූ තැන් නැති පුහුදුන් පුද්ගලයා
ඉතාම සරලව සංසන්දනය කරමින්
අප බුදුන් වහන්සේ
සල්ල සූත්රයේ මෙසේ ප්රකාශ කළහ.
ඇසු පිරූ තැන් නැති පුහුදුන් තෙමේ
1 සුව වේදනාවත් විඳියි.
2 දුක් වේදනාවත් විඳියි.
3 නොදුක් නොසුව වේදනාවත් විඳියි.
මහණෙනි,
ඇසු පිරූ තැන් ඇති ආර්ය ශ්රාවකයාද
1 සුව වේදනාවත් විඳියි.
2 දුක් වේදනාවත් විඳියි.
3 නොදුක් නොසුව වේදනාවත් විඳියි.
මහණෙනි,
එහි ලා ඇසූ පිරූ තැන් නැති පුහුදුන්හු හා
ඇසු පිරූ තැන් ඇති ආර්ය ශ්රාවකයාගේ
වෙසෙස කිමෙක් ද?
අදහස කවරේ ද?
වෙනස කිමෙක්ද?
මහණෙනි,
අසු පිරූ තැන් නැති පුහුදුන් තෙමේ
දුක් වේදනාවෙන් පහස්නා ලද්දේ ම
ශෝක කෙරෙයි. ක්ලාන්ත වෙයි. වැලපෙයි.
ළෙහි පැහැර හඬයි. මුළාවට පැමිණෙයි.
හෙතෙමේ
1, කායික වේදනාව ද
2, චෙතසික වේදනාව ද යන
වේදනා දෙකක් විඳී.
මහණෙනි,
ශ්රැතවත් ආර්ය ශ්රාවක තෙමේ
දුක්වේදනාවෙන් පහස්නා ලද්දේ ම ශෝක නො කරයි.
ක්ලාන්ත නො වෙයි. නො වැල පෙයි.
ළෙහි පැහැර නො හඬයි. මුළාවට නො පැමිණෙයි.
හේ කායික වූ එක් වේදනාවක් විඳියි.
චෙතසික වේදනාව නො විඳියි. .
මුගලන් මහ රහතන් වහන්සේගේ කයෙහි ඇට කුඩු වෙනතුරු
ජීවත්විය නොහැකි තරමට සොරුන්ගෙන් පහර කෑවද
ශෝක නො කළෙහිය. ක්ලාන්ත නො විණ. නො වැලපුණෙහිය.
ළෙහි පැහැර නො හැඬීය. මුළාවට නො පැමිණෙහිය.
කායික වූ එක් වේදනාවක් වින්දා පමණි.
චෙතසික වේදනාව වින්දේ නැත..
සම්පූර්ණ විවාදය
http://tinyurl.com/VFMvideo
විඳින්න කෙනෙක් නැති නිවනේ කවර සැපයක්ද සුවයක්ද?
“උපාලි, විඳින්න කෙනෙක් නොමැති වීමමයි එහි ඇති සැපය,
විඳින්න කෙනෙක් නැති වීමමයි එහි ඇති සුවය..”
සංයුක්ත නිකාය නිබ්බානාසුඛ සූත්රය
=============================
ඇසු පිරූ තැන් ඇති ඒ ආර්ය ශ්රාවකයන් සමග
ඇසු පිරූ තැන් නැති පුහුදුන් පුද්ගලයා
ඉතාම සරලව සංසන්දනය කරමින්
අප බුදුන් වහන්සේ
සල්ල සූත්රයේ මෙසේ ප්රකාශ කළහ.
ඇසු පිරූ තැන් නැති පුහුදුන් තෙමේ
1 සුව වේදනාවත් විඳියි.
2 දුක් වේදනාවත් විඳියි.
3 නොදුක් නොසුව වේදනාවත් විඳියි.
මහණෙනි,
ඇසු පිරූ තැන් ඇති ආර්ය ශ්රාවකයාද
1 සුව වේදනාවත් විඳියි.
2 දුක් වේදනාවත් විඳියි.
3 නොදුක් නොසුව වේදනාවත් විඳියි.
මහණෙනි,
එහි ලා ඇසූ පිරූ තැන් නැති පුහුදුන්හු හා
ඇසු පිරූ තැන් ඇති ආර්ය ශ්රාවකයාගේ
වෙසෙස කිමෙක් ද?
අදහස කවරේ ද?
වෙනස කිමෙක්ද?
මහණෙනි,
අසු පිරූ තැන් නැති පුහුදුන් තෙමේ
දුක් වේදනාවෙන් පහස්නා ලද්දේ ම
ශෝක කෙරෙයි. ක්ලාන්ත වෙයි. වැලපෙයි.
ළෙහි පැහැර හඬයි. මුළාවට පැමිණෙයි.
හෙතෙමේ
1, කායික වේදනාව ද
2, චෙතසික වේදනාව ද යන
වේදනා දෙකක් විඳී.
මහණෙනි,
ශ්රැතවත් ආර්ය ශ්රාවක තෙමේ
දුක්වේදනාවෙන් පහස්නා ලද්දේ ම ශෝක නො කරයි.
ක්ලාන්ත නො වෙයි. නො වැල පෙයි.
ළෙහි පැහැර නො හඬයි. මුළාවට නො පැමිණෙයි.
හේ කායික වූ එක් වේදනාවක් විඳියි.
චෙතසික වේදනාව නො විඳියි. .
මුගලන් මහ රහතන් වහන්සේගේ කයෙහි ඇට කුඩු වෙනතුරු
ජීවත්විය නොහැකි තරමට සොරුන්ගෙන් පහර කෑවද
ශෝක නො කළෙහිය. ක්ලාන්ත නො විණ. නො වැලපුණෙහිය.
ළෙහි පැහැර නො හැඬීය. මුළාවට නො පැමිණෙහිය.
කායික වූ එක් වේදනාවක් වින්දා පමණි.
චෙතසික වේදනාව වින්දේ නැත..
සම්පූර්ණ විවාදය
http://tinyurl.com/VFMvideo