අතිජාත, අනුජාත, අවජාත දරුවන් සහ
මවුපියවරුන්ගේ ලක්ෂණ සසඳමින්
බුදුන් වහන්සේ දෙසූ සූත්‍රයයි මේ.
කෙටි අදහස.
1, තිසරණ සරණ නොගිය, පන්සිල් නොරකින මවුපියන්ගේ
තිසරණ සරණ ගිය, පන්සිල් රකින දරුවන්
අතිජාත දරුවන්ය.
2, තිසරණ සරණ ගිය, පන්සිල් රකින මවුපියන්ගේ
තිසරණ සරණ ගිය, පන්සිල් රකින දරුවන්
අනුජාත දරුවන්ය.
3, තිසරණ සරණ ගිය, පන්සිල් රකින මවුපියන්ගේ
තිසරණ සරණ නොගිය, පන්සිල් නොරකින දරුවන්
අවජාත දරුවන්ය.
මවුපියවරුන්ගේ ලක්ෂණ සසඳමින්
බුදුන් වහන්සේ දෙසූ සූත්‍රයයි මේ.
කෙටි අදහස.
1, තිසරණ සරණ නොගිය, පන්සිල් නොරකින මවුපියන්ගේ
තිසරණ සරණ ගිය, පන්සිල් රකින දරුවන්
අතිජාත දරුවන්ය.
2, තිසරණ සරණ ගිය, පන්සිල් රකින මවුපියන්ගේ
තිසරණ සරණ ගිය, පන්සිල් රකින දරුවන්
අනුජාත දරුවන්ය.
3, තිසරණ සරණ ගිය, පන්සිල් රකින මවුපියන්ගේ
තිසරණ සරණ නොගිය, පන්සිල් නොරකින දරුවන්
අවජාත දරුවන්ය.
“නුවණැති මාපියෝ
අතිජාත වූ ද අනුජාත වූ ද පුත්‍රයන් කැමති වන්නා හ.
අවජාත දරුවන් නො
කැමති වන්නාහ.
අවජාත පුත්‍රයා කුලය නසන්නෙක් වන්නේ ය”
“නුවණැති මාපියෝ කරුණු පසක් බලමින් දරුවකු කැමති වෙති.
අප විසින් පෝෂණය කරන ලද
තැනැත්තේ මහලු කාලයේ දී අප පෝෂණය කෙෙර්ය.
වැඩක් ඇති වූ කල්හි අපට එය කරන්නේය.
දරුවා
නිසා අප ගේ කුලපරම්පරාව බෝ කල් පවත්නේ ය, අපගේ උරුමය පවත්නේ ය,
අප මළ කල්හි අප
උදෙසා දන් දෙන්නේ ය
යන මේ කරුණු බලාපොරොත්තුවෙන්
නුවණැත්තෝ දරුවකු කැමති වන්නාහ”
______________________________
‘‘තයොමෙ, භික්‌ඛවෙ,
පුත්‌තා සන්‌තො සංවිජ්‌ජමානා ලොකස්‌මිං.
කතමෙ තයො?
අතිජාතො, අනුජාතො, අවජාතොති.
‘‘කථඤ්‌ච , භික්‌ඛවෙ,
පුත්‌තො අතිජාතො හොති?
ඉධ, භික්‌ඛවෙ,
පුත්‌තස්‌ස මාතාපිතරො හොන්‌ති
න බුද්‌ධං සරණං ගතා,
න ධම්‌මං සරණං ගතා,
න සඞ්‌ඝං සරණං ගතා;
පාණාතිපාතා අප්‌පටිවිරතා,
අදින්‌නාදානා අප්‌පටිවිරතා,
කාමෙසුමිච්‌ඡාචාරා අප්‌පටිවිරතා,
මුසාවාදා අප්‌පටිවිරතා,
සුරාමෙරයමජ්‌ජපමාදට්‌ඨානා අප්‌පටිවිරතා,
දුස්‌සීලා පාපධම්‌මා.
පුත්‌තො ච නෙසං හොති
බුද්‌ධං සරණං ගතො,
ධම්‌මං සරණං ගතො,
සඞ්‌ඝං සරණං ගතො;
පාණාතිපාතා පටිවිරතො,
අදින්‌නාදානා පටිවිරතො,
කාමෙසුමිච්‌ඡාචාරා පටිවිරතො,
මුසාවාදා පටිවිරතො,
සුරාමෙරයමජ්‌ජපමාදට්‌ඨානා පටිවිරතො,
සීලවා කල්‍යාණධම්‌මො.
එවං ඛො, භික්‌ඛවෙ,
පුත්‌තො අතිජාතො හොති.
‘‘කථඤ්‌ච , භික්‌ඛවෙ,
පුත්‌තො අනුජාතො හොති?
ඉධ, භික්‌ඛවෙ,
පුත්‌තස්‌ස මාතාපිතරො හොන්‌ති
බුද්‌ධං සරණං ගතා,
ධම්‌මං සරණං ගතා,
සඞ්‌ඝං සරණං ගතා;
පාණාතිපාතා පටිවිරතා,
අදින්‌නාදානා පටිවිරතා,
කාමෙසුමිච්‌ඡාචාරා පටිවිරතා,
මුසාවාදා පටිවිරතා,
සුරාමෙරයමජ්‌ජපමාදට්‌ඨානා පටිවිරතා,
සීලවන්‌තො කල්‍යාණධම්‌මා.
පුත්‌තොපි නෙසං හොති
බුද්‌ධං සරණං ගතො,
ධම්‌මං සරණං ගතො,
සඞ්‌ඝං සරණං ගතො;
පාණාතිපාතා පටිවිරතො,
අදින්‌නාදානා පටිවිරතො,
කාමෙසුමිච්‌ඡාචාරා පටිවිරතො,
මුසාවාදා පටිවිරතො,
සුරාමෙරයමජ්‌ජපමාදට්‌ඨානා පටිවිරතො,
සීලවා කල්‍යාණධම්‌මො.
එවං ඛො, භික්‌ඛවෙ,
පුත්‌තො අනුජාතො හොති.
‘කථඤ්‌ච , භික්‌ඛවෙ,
පුත්‌තො අවජාතො හොති?
ඉධ, භික්‌ඛවෙ,
පුත්‌තස්‌ස මාතාපිතරො හොන්‌ති
බුද්‌ධං සරණං ගතා,
ධම්‌මං සරණං ගතා,
සඞ්‌ඝං සරණං ගතා;
පාණාතිපාතා පටිවිරතා,
අදින්‌නාදානා පටිවිරතා,
කාමෙසුමිච්‌ඡාචාරා පටිවිරතා,
මුසාවාදා පටිවිරතා,
සුරාමෙරයමජ්‌ජපමාදට්‌ඨානා පටිවිරතා,
සීලවන්‌තො කල්‍යාණධම්‌මා.
පුත්‌තො ච නෙසං හොති
න බුද්‌ධං සරණං ගතො,
න ධම්‌මං සරණං ගතො,
න සඞ්‌ඝං සරණං ගතො;
පාණාතිපාතා අප්‌පටිවිරතො,
අදින්‌නාදානා අප්‌පටිවිරතො,
කාමෙසුමිච්‌ඡාචාරා අප්‌පටිවිරතො,
මුසාවාදා අප්‌පටිවිරතො,
සුරාමෙරයමජ්‌ජපමාදට්‌ඨානා අප්‌පටිවිරතො,
දුස්‌සීලො පාපධම්‌මො.
එවං ඛො, භික්‌ඛවෙ,
පුත්‌තො අවජාතො හොති.
ඉමෙ ඛො, භික්‌ඛවෙ,
තයො පුත්‌තා සන්‌තො සංවිජ්‌ජමානා ලොකස්‌මි’’න්‌ති.
‘‘අතිජාතං අනුජාතං, පුත්‌තමිච්‌ඡන්‌ති පණ්‌ඩිතා;
අවජාතං න ඉච්‌ඡන්‌ති, යො හොති කුලගන්‌ධනො.
‘‘එතෙ ඛො පුත්‌තා ලොකස්‌මිං, යෙ භවන්‌ති උපාසකා;
සද්‌ධා සීලෙන සම්‌පන්‌නා, වදඤ්‌ඤූ වීතමච්‌ඡරා;
චන්‌දො අබ්‌භඝනා මුත්‌තො, පරිසාසු විරොචරෙ’’ති.
අයම්‌පි අත්‌ථො වුත්‌තො භගවතා, ඉති මෙ සුතන්‌ති. පඤ්‌චමං.
______________________________
පුත්‌ත සුත්‌තං
ඛුද්දක නිකායේ ඉතිවුත්තක පාළි
තික නිපාතය
