අසාධාරණය දකින මිනිස් හිත්වලට තියනවා.
හිත පිරිසිදු නම් විරෝධය බලවත්.
ඔබේ මට්ටමෙන් ඔබත් හොරෙක් නම්
රට කන හොරුන්ට එරෙහි
ඔබේ විරෝධය දුර්වලයි.
හොරකම් කරන පාලකයන් අල්ලන්න
නීතියට ප්‍රතිපාදන පාලකයා විසින්ම දෙන්නෙ නෑ.
මෝඩ මිනිස්සු සිය දිවි නසා ගන්නෙ ක්ෂණිකවයි.
මෝඩ පාලකයාගෙ දිවි නසාගැනීම දිගු කාලීනයි.
පාලකයා හොරෙක් නම්, මැති ඇමතිවරු හොරු නම්
නිලධාරීනුත්, ජනතාවත් හොරු වෙනවා.
මේ හොරකම් හෙමින් වැඩෙන විෂබීජ වගෙයි.
මිනිස් හිත්වල ඇති වෙන අප්‍රසාදය
පුපුරා යන දවසක් අනිවා මතු වෙනවා.
රටේ ජනතා මුදල් හොරකම් කරන
දක්ෂ මැති ඇමති වරු හොරකම් කරන්නෙ
තමන්ගෙ බලය වැඩි කරගන්නයි...
තියන බලය රැක ගැන්නයි.
මිනිස්සු හොරකම් කරල මන්ත්‍රී වෙන්නෙ
ඊටත් වඩා පහසුවෙන් හොරකම් කරන්නයි.
මන්ත්‍රී හොරකම් කරන්නෙ ඇමති වෙන්න.
ඇමති හොරකම් කරන්නෙ අගමැති වෙන්න.
අගමැති හොරකම් කරන්නෙ ජනපති වෙන්න.
මේ හැමෝටම හොරකම් වලට හවුල් වෙන
පිඟානෙන් වැටෙන කෑලි අහුලන
සට්ටැඹි නිලධාරි පිරිසකුත් ඉන්නවා.
අහු නොවෙන විදියට හොරකම් කරන්න
ඔවුන් දක්ෂ නිසා නීතියේ සිදුරුවලින්
ඔවුන් පහසුවෙන් රිංගනවා.
මහා පරිමාණ ව්‍යාපෘති කරන සහ
ඒ ව්‍යාපෘති වලට දරදිය අදින
ඔහුට සමීප නිලධාරීන් කල දුටු කල
වල ඉහ ගන්න පැකිලෙන්නෙ නෑ.
මේ පාප කර්ම නිසා ඔවුන් තරකරන ගිණුම්
ටික ටික මෝරලා නොයෙක් විදියට පල දෙනවා.
නීතියෙන් දඬුවම් නොලැබුණාට ඔවුන් ඉන්නෙ
ලැබෙයිද නොලැබෙයිද කියන බයෙන්.
යහපාලන රජයෙන් වුණ ලොකුම සේවය
දඬුවම් ලැබෙන්නත් ඉඩ තියනවා
කියා සිතන්නට ජනතාව වගේම
හොරකම් කරන අයත් පෙළඹීමයි.
නීතියෙන් දඬුවම් නොලබන හොරුන්ට
දේශපාලනය කරන්න නිදහසක් නෑ.
හොරු පණ ගහල ඇවිත් ජනතාව රැස් කරලා
බලය ලබා ගන්න සූදානම් වෙද්දි
ඔවුන්ගේ ෆයිල් උඩට එනවා.
ඔවුන්ගේ පොඩි වරදක් උසාවියට යනවා.
ඔවුන් නැවතත් අත් තටු අකුළාගෙන
අකර්මණ්‍ය වෙනවා..නඩු කල් යනවා.
බලයෙන් පහවුණ හොරු කරපු පව් ගෙවන්න
නීතියෙන් දඬුවම් ලබා හිරේ වැටෙන්නම ඕන නෑ.
පව් ගෙවෙන්න තව බොහෝ ක්‍රම තියනවා..
බලයට කෑදර මැති ඇමතිවරුන්ට
බලය නැති වෙලා තෙත පඩංගු වගේ
මද පවනෙ වේලෙද්දි ඔවුන් විඳින දුක
හිර ගේක විඳින දුකට වඩා දරුණුයි.
නීතියෙන් දඬුවම් ලබන හොරාට
පස්සෙ ජනතාව සමාව දෙනවා.
ඉන්දියාවෙ ජයලලිතා හිරේ ගියාට
ඇයට තිබුණ ජනප්‍රසාදය අඩු වුණේ නෑ.
එළියෙ ඉන්න හොරු ඇය අගය කරනවා.
ඔවුන්ගේ පිහිටෙන් ඇය යළිත් දිනනවා.
මිනිස්සුත්
සියයට අනූ නවයක්ම හොරු ඉන්න රටක
පාලකයො හොරු වීම සාමාන්‍ය දෙයක්.
කඳ අශූචි වෙච්ච් රටක ඔලුවත් අශූචිම තමයි.
තමන් වැඩ කරන ආයතනය
රජයේ වුණත් පුද්ගලික වුණත්
එතන තියන කොළය, පෑන ඉඳලා
හොරකම් කරන මිනිස්සු අපේ රටේ ඉන්නෙ.
දරුවො පාසලෙන් ඉරේසරය පැන්සල ගේනවා.
ඒ හොරකම් නිවැරදියි කියලා
දෙමාපියොත් දරුවනුත් හිතනවා.
අතිකාල සහ වෙනත් දීමනා
හොරකම් කරන අය කොයිතරම්ද?
රජයට, රටට හොරකම් කරල හරි
තමන්ගෙ දරුවාට ටැබ් එකක් ලැබුණොත්
ඒ හොරකමට හවුල් වෙන්න
අම්මලා තාත්තලා කැමතියි.
"කවුරු හොරකම් කළත් අපිට මොකද?
අපේ එකාට ටැබ් අරන් දෙන්න
අපිට පුළුවන්ද?".
ටැබ් අවලට විතරක් නොවෙයි
මේ ප්‍රදානය පිටුපස ඉන්න
එක්සත් ජාතික හොරුන්ටත්
මේ සල්ලි ගෙවන්නෙ තමන්ම බව
ටැබ් එක ලැබුණ අයත් නැති අයත්
මොහොතකට හෝ හිතන්නෙ නෑ.
තමන්ගෙ අතට කොටසක් එනවා නම්
අපේ රටේ මිනිස්සු හොරකමට විරුද්ධ නෑ.
පාසල් දරුවගෙ පටන් ජනපති දක්වා
තමන්ට වාසි වෙන හොරකම් නොකරන
හොරකමට විරුද්ධ අය හැරෙන්න
අනිත් හැම හොරෙක්ම කරන්නෙ
රටේ හොරකම ප්‍රවර්ධනයයි.
රු 25000ක් අල්ලස් ගන්න නිලධාරියා
අවුරුදු 15ට විස්සට හිරේ යනවා.
නිලධාරින්ට දඬුවම් ලැබෙද්දි
කවුරුවත් ඔවුන් වීරයො කරන්නෙ නෑ.
ඔවුන්ගේ චරිතය ආත්මය ඉවරයි.
රටේ පිළිගැනීම ඉවරයි.
දේශපාලුවා හොරකම් කරලා
හිරේට යන්නෙ වීරයෙක් වගේ.
ඔහු දන්නවා මිනිස්සු ඔහු දකින විදිය.
ඔහු ඒ අවස්ථාවත් ඔහුට ලාභයක්.
යහපාලන රජය ඒ අවස්ථාව නොදී
දේශපාලුවාගෙ අතපය හිර කිරීම
දෙශපාලන බලයෙ අඬු කඩා දැමීම
වඩා සාර්ථක දඬුවමක්.
සොබා දහම අනිවාර්යයෙන්ම හොරු අල්ලනවා.
බොහෝ විට ඔහු දුර්වල වෙන වෙලාවට
සොබා දහම දඬුවම් කරනවා.
ඔහු මිය යනතුරුම සොබා දහම කල් බලනවා.
මිය ගිය පසුවත් ඔහු කළ කර්ම මෝරමින්
ඔහු පසු පස යන බව අපි දන්නවා.
දේශපාලනයෙන් හොරකම් කරන අපරාධකරුවන්
පළමුවෙන්ම ලබන මූලිකම දඬුවම වෙන්නෙ
ජනතා විශ්වාසය පිරිහීමයි.
හොරෙක් කියා මඩ ගැසීමෙන් ඔහු පිරිහීම සීමිතයි.
ඒත් ඔහුගේ හොරකම් නිසා ඔහු පිරිහීම නිශ්චිතයි.
හොරකම් කරන කෑදර දේශපාලුවා
වහාම හෝ ප්‍රමාද වී පිරිහෙනවා.
ජන ප්‍රසාදය පහසුවෙන් බිඳෙනවා.
හොරුන් දඬුවම් විඳිනවා දකින්න ඔබ කැමතිද?
ඔබ කරන හොරකම් වලට පළමුව විරුද්ධ වෙන්න.
ඔබ කරන පුංචි පුංචි හොරකම් වල ඉඳලා
සියලුම හොරකම් සපුරා නවත්වන්න.
ඔබ පිරිසිදු නම් ඔබේ විරෝධය බලවත්.
