ආදරේ බූරුවෙකි.. ඔටුවා වුණොත්, කාමය.....

බොහෝ පෙම් සබඳතා වල ආදරය ඔලු බක්කෙක්.
කාමයයි සැබෑ සත්වයා.

ආදරේ බූරුවෙකි..
ඔටුවා වුණොත්, කාමය.
හිස් වෙනවා, Sure
කූඩාරම..

කෙටියෙන් කිව්වාම...
ආදරේ බූරුවෙකි..
ඔටුවා වුණොත්,
කාමය.
හිස් වෙනවා,
Sure
කූඩාරම..
---------------------------

කාමයට හැරෙන්න කලින්
ආදරය හිතට සැහැල්ලුවක්..
නිදහසක්...
සුන්දරයි.. සුරම්‍යයි සුභයි..
ඒ කාලෙදි
තමන් විතරයි වැදගත්..
ලෝකෙ අන් සියල්ලන්ටම වඩා
තමන්ව අගය කරන නිසා
අනිකා වැදගත්..

ඒ තමයි
අභිමානයට හුළං වදින සමය..
දෙවිදියකට...
සුවයක් විදියට සහ..
මානය පිම්බෙන්නට හුළං වදින සමය.

ඉන්ද්‍රිය හයෙන්
ඇස කණ සමග එකතුවෙලා
තමන්ගෙ සිත විසින් හදාගන්න හෝ
අනිකා හදා දෙන චිත්ත රූපයකට
පෙම්වතුන් ආදරය කරනවා.

අනික් කෙනාට
තමන්ගෙ ඇති අසීමිත අගය ගැන
විශ්වාසය තහවුරු වෙලා
නිදහස සහතික වුණාම
ඒ පරිසරය තුළ
ස්වභාව ධර්මය
තමන්ගෙ වැඩ සටහන අරඹනවා.

මනසින් විතරක් යන්න බැරි තැනක දැනෙන
නිශ්චිත නමුත් තාවකාලික මිහිරක්..
කායික ස්පර්ශය හරහා
කෙමෙන් කෙමෙන්
පෙම්වතුන්ගෙ ජීවිත වලට
කාන්දු වෙනවා.

ඒකාන්තයෙන්ම රේඛීය ධාරාවක් දිගේ ගලමින්
සෙමින් හෝ ඉක්මණින් වර්ධනය වෙලා
සුරත අන්තයක් දකින
කෙටි කාලීන මිහිරකට
කය ඔස්සේ සිතත් හුරු වෙනවා.
ඒ මිහිර ආදරයට වඩා ගොරෝසුයි..
ඒ මිහිර ආදරයට වඩා දැවෙන සුළුයි..
ආක්‍රමණිකයි...
අත්තනෝමතිකයි.

ආදරය අභව්‍යයි..
කාලය අවකාශය ඉක්මවූ
වෙනත් තලයක අපූර්ව හැඟීමක්..
කාමය විසින් දූෂණය නොවුණොත්
සැබෑ නොවෙන හීන විදියට
මැරෙන තුරුම පවතින්න පුලුවන්.
හිස්ම හිස් සබඳතාවයක්
පරිණත නොවී පවතීවි.
ප්‍රථම ප්‍රේමය සුන්දරයි කියල
බොහෝ අය බොළඳ ගෞරවයක් දක්වන්නෙ
සැබෑ නොවුණ නිසයි..

කාමය ප්‍රායෝගිකයි...
තාවකාලිකයි..
කාමය චක්‍රයක් වගේ ...
කාමය සෙක්කුවක් වගේ
නැවත නැවත පදින්න හිතෙන..
නැවත නැවත පැද්දෙ නැත්නම් වැඩක් නැති
ආරම්භයක් හා අවසානයක් ඇති
කෙටිකාලීන මිහිරක්..
ඒ මිහිර ලබන්න දෙන්නෙක්
තම සිරුරු කැමැත්තෙන්
හුවමාරු කරගත යුතුයි.
තම සිරුර
සම්පූර්ණයෙන්ම
අනෙකාට පාවා දියයුතුයි..

කාමය ආදරයට වඩා
තාත්විකයි..
පටිච්ච සමුප්පන්නයි..
කාමය
හේතුවත් ඵලයත් දෙකම
විඳින්න හැකි
සත්‍ය අත්දැකීමක්..

ආදරයෙදි එකිනෙකා උද්දීපනය කරන්නෙ
සුන්දර චිත්ත රූපයන්..
අවුලුවන්නෙ සුන්දර හැඟීම්..

කාමයෙදි උද්දීපනය කරන්නෙ
ප්‍රියජනක ශාරීරික වේදනා මාලාවන්.
කාමයෙන් පහළ වෙන හැඟීම්
ඒ ප්‍රියජනක ශාරීරික වේදනා මාලාවන්වල
ප්‍රතිඵල පමණයි.

ආදරය ඊට වඩා වෙනස්....සියුම්..

අභව්‍ය සිතිවිලි,
ඒකපාක්ෂික හැඟීම වලින් නිමවුණ ආදරය
අලි බොරුවක් වෙන්නත් පුලුවන්.
එවැනි බොරුවකින්
කාමය වුණත් උද්දීපනය කරන්න පුලුවන්.
මනස තුළ චිත්ත රූප ඇතිකරන තරම්
තව කෙනෙකුගෙ කය තුළ
ප්‍රිය ජනක වේදනා මාලාවන්
හිතා මතා නිර්මාණය කිරීම
පහසු නැහැ.
බොරුවකින්
කාමය වුණත් උද්දීපනය කරන්න
ඒ සඳහා ඔහු හෝ ඇය
කාමය මනාව හඳුනාගත් කෙනෙකු
විය යුතුයි.
කාමයෙහි රටාව
සිහියෙන් දුටු කෙනෙකු විය යුතුයි.
බොරු ආදරය වගේම
බොරු කාමයත්
ආත්ම වංචාවක්.

ආදරය රඟපාන්න
දෙමව්පියන් විසින් හුරු කරනවා..
යම් පමණකට
අන් අයගෙන් හුරු වුණත්
කාමය ස්වයං අධ්‍යයනයක්.

කාමයේ පවතින
තථ්‍ය ස්වභාවය නිසා
ආදරය නැති තැනක වුණත්
කාමය දළු ලනවා.

කෙනෙකුට තවත් අය සමග
ආදරයෙන් බැඳෙන්න හැකි
ප්‍රතිශතයට වඩා
කාමයෙන් බැඳෙන්නට හැකි
ප්‍රතිශතය ඉතාම ඉහළයි.

ආදරය ඇතිවෙන්නෙ
තමන්ව අගය කරන
තමන්ව පිළිගන්න කෙනෙක් සමගයි.
කාමයට ඒක අනිවාර්ය නැහැ.
නාඳුනන කෙනෙකු සමග වුණත්
කාමයෙන් වෙලෙන්න පුලුවන්..
මනසට තරම් අනන්‍යතාවයක්
කයට නැහැ.
කය සහ වේදනා ඉතා සරලයි..
මනස සංකීර්ණයි.
පෙම්වතුන්ට වඩා විවාහකයන් සරලයි.
අනියම් සබඳතා
ඊටත් වඩා සරලයි.

පෙම්වතුන් සංකීර්ණයි.
පෙම්වතුන් කියන්නෙ
එකිනෙකා විසින පුම්බන
සිහින බැලුම් දෙකක් රසවිඳින
සිඟිත්තන් දෙදෙනෙක්..

කාමයත් සමග ඔවුන් මෝරනවා.
කලින් තිබුණ ආදරය
මේ ගොරෝසු අත්දැකීම තුළ
ඒ අත්දැකීමට පහනක් නොවුණොත්..
කාමය ඇතුල්වෙන්නෙ
ආදරය විස්ථාපනය කරගෙනයි.
ආදරය නම් බූරුවා
එළියට දාල ඔටුවා රජ වෙනවා.

කාමයෙන් පසුවත්
ආදරය ඉතුරු නොවුණොත්..
කලින් තිබුණ ආදරය
තනිකරම බොරුවක්.

ඒ බොරුව එළි වෙන කොට
විවාහ කඩදාසියෙන්
දරුමල්ලන්ගෙන්
සමාජ තත්වයෙන්
ලිහාගන්න බැර් විදියට බැඳපු
යාවජීව වහලෙක් ඉතිරි වෙනවා.

ඔහු ආදරය කළ කෙනා තුළ
සොයාගත නොහැකි වූ ආදරය
කාමය හරහා සොයමින්
සිතින්, වචනයෙන් හෝ
ක්‍රියාවෙන්ම කම් සැප සොයමින්
අත්තෙන් අත්තට යමින්
කාමය වියැකෙන තුරුම
කාමයෙන් විඳවනවා.

මිසදිටු කල්ලි නායකයන් හා අසරණ ශ්‍රාවකයෝ

මිසදිටු කල්ලි නායක ගුරු කෙනෙකු පසුපසගොස්
ඝාතනය වූ ශ්‍රාවකයෝ නවසිය නවයක්

බුදුන් වහන්සෙ
ශ්‍රද්ධාව ඇත්තන්ට
ඔවුන් විඳින දුක,
දුකට හේතුවෙන දේ
ඔවුන් කළයුතු දේ
ඔවුන් ඒදේ කරනකොට වෙන දේ
සියල්ලම කියනවා.
පිළිපදින අයට
අත්දැකීමෙන්ම පසක්වෙනවා.

බණ අහලා සෝවාන් වෙන්න යන අය
ඕන පඹ ගාලක පැටලිලා
නිවන් සුවය කියල හිතාගෙන
මෝහ සුවයෙන් වෙසෙමින්
ගුරුවරයාගේ ශ්‍රී මුඛයෙන්
සෝවාන් වෙන බණ පදය ඇසෙන තුරු
ඔහු කියන
ඕනම විදියක යාංහෑල්ලක් අසමින්
ගුරුවරයාගේ ශ්‍රී මුඛ දේශනා මහිමයෙන්
සොවාන් වෙනතුරු කල් මරනවා.

අද ඉන්න ධර්ම දේශකයන්
බූරුවන්ට කැරට් අල දෙන ක්‍රමයට
තමන් අදහන රැළ දක්කන්න
දේශපාලනඥයන්ටත් වඩා දක්ෂයි.

ගුරුවරයාගේ ශ්‍රී මුඛ දේශනා මහිමයෙන්
සෝවාන් වෙන්න යන අය
බොහෝ විට
සාමාන්‍ය අයටත් වඩා කුහකයි..
ඊටත් වඩා දුෂ්ඨයි..
ආත්මාර්ථකාමීයි..
වාචලයි.
මෝහය නිසා ඔවුන්ට
අන් අය පෙනෙන්නෙ නැහැ.

පෙනුණත් පෙනෙන්නෙ
තමන්ගෙ පාරෙ
ලෙහෙසියෙන්ම දක්කාගෙන යන්න පුලුවන්
හරක් පෙළක් ලෙසිනුයි.

බොහෝ විට ඔවුන් ගුරුවරයාගෙ
අගක් මුලක් නැති දේශනා වල ආධාරයෙන්
ගුරුවරයා එලන දැලට අහුවෙලා
මෝහය පදනම් වූ ලෞකික ධ්‍යානයෙන්
මත් වෙලා, මෝහනය වෙලා
ගැලවෙන්න බැරි විදියට
මාර පාශයට බැඳිලයි ඉන්නෙ.
ඔවුන් හිතනවා
අනික් හැම කෙනෙක්ම ඔවුන් මෙන්
එක දේශනයක් අහලා එයින් මත්වෙලා
ගුරුවරයා පසුපස යන්න
ඔවුන් මෙන්ම පෙළ ගැසේවි කියලා.

ඔය ටික කරන්න අවශ්‍ය වෙන්නෙ
ලෞකික ධ්‍යානයක් විතරයි.
කියන දේ ධර්මය විය යුතු නැහැ.
ධර්මය වුණත් නැතත්
අහන කෙනා මෝහනය වෙනවා.
ඒ සුවය ලබාදුන් තැනැත්තාගෙ
වහලෙක් වෙනවා.
එවැනි අය පිරිසක් එකතු වුණාම
ප්‍රතිඵලය ප්‍රබලයි.

අනික් ආගම් වලත්
එවැනි ගුරුවරුන්, පූජකයන් ඉන්නවා.
බුදුන් දවස හිටපු
මිථ්‍යා දෘෂ්ඨික ගුරුවරුන්ට
ගෝලයන් සිටියෙත්
ඔවුන්ගෙ ලෞකික ධ්‍යාන නිසයි.

එවැනි සුවිශේෂී පරිසරයක් තුළ

ලෞකික ධ්‍යානයෙන් වල්මත්වුන

කල්ලි නායකයන් ඇසුරෙ

ගෝලයන්ගෙ මනස විකල් වෙනවා.

වරක් එවැනි කල්ලි නායකයෙක් වූ

ජිම් ජෝන්ස්

ඔහුගෙ පිරිස නවසිය නවයක් දෙනා

සිය දිවි නසාගන්නට පෙළඹුවා.

ළමුන් දෙසියයකට අධිකව

සයනයිඩ් කවා මරනු ලැබුවා.

ජිම් ජෝන්ස්

මයිකල් ජැක්සන් පවා ඔහුගෙ ගීත වලින්
එවැනි ප්‍රාතිහාර්ය කළා.

මයිකල් ජැක්සන් ගෙ ගීත
අහන් හිටිය අයට කලන්තෙ හැදුනා..
වියරු වැටුණා. මෝහනය වුණා.

මයිකල් කිව්වා නම්
සියදිවි නසාගන්න සූදානම් අය
ඕන තරම් ඉන්න ඇති.
ඒ ධර්ම ශක්තියක් නෙමෙයි.
ලෞකික ධ්‍යාන මගින් ලැබෙන
චිත්ත ඒකාග්‍රතාවය
කිසියම් මාධ්‍යයක් මගින්
සම්ප්‍රේෂණය කිරීමෙන්
දෙවැන්නා තුළ සිදුවෙන ස්වාභාවික
ක්‍රියාවලියක ප්‍රතිඵලයක්..
එක් සිතාරයක තතක්
තානගත කරන විට
ඒ සංඛ්‍යාතියට
වෙනත් සිතාරයක තතක් ආවොත්
දෙවැනි සිතාරයෙ තත බිඳෙනවා.
කිසියම් කණ්ඩායමක්
එකම මාත්‍රාගත රිද්මයකට 
පාළමක් මතින් ගමන් කොළොත්
පාලමත් ඒ රිද්මයට තානගත වුණූත්
පාලම බිඳ වැටෙන්නෙත් එහෙමයි.

ගුරුවරයාගෙ මෝහයට තානගත වෙන
ගෝලයාත් ඔහුගෙ වහලෙක් වෙනවා.

අහිංසක, බොළඳ,
ළාබාල මනසක් ඇති අය
ඉතා පහසුවෙන්
ඒ මෝහ සුවයට ගොදුරු වෙනවා.
මේ දැලට පහසුවෙන් අහුවෙන්නෙ
පවුලෙ එකම දරුවන්,
පවුලෙ බාලයන්..
අසීමිතව හුරතල් වූ අය..
දෙමව්පියන් මත්තෙ හෝ
වෙනත් වැඩිමහල් අය මත්තෙ
පමණ ඉක්මවා යැපුණ අයයි
ඔබ දන්නා එවැන්නන්ගෙ
පවුල් පසුබිම සොයා බලන්න.
ඔවුන්ට තමන්ගෙ ගුරුවරයා
මත්ද්‍රව්‍යයක්.
අපිටත් එය හුරු කරන්නයි,
ඔවුන් උත්සාහ කරන්නෙ.

ඔවුන්ගෙ දෙසුම්
දහමට එකඟ වෙන්නත් පුලුවන්.
නැති වෙන්නත් පුලුවන්.
ඒ දෙසුම් වල
පැහැදිලි පිළිවෙතක් නැහැ.
මාර්ගයක් නැහැ.
අගක් මුලක් නැති
යාංහෑල්ලක් පමණයි..

මේ පිරිස අහුවෙන්නෙ
බුද්ධ ධර්මයට නෙමෙයි.
ගුරුවරයා විසින් හදලා දෙන
ලෞකික ධ්‍යානය මුසු
කලවම් පළා මිශ්‍රණයටයි.
ඒ ධර්ම දේශනා වලට
සවන් දෙන විට
මානසිකව නැති වුණත්..
කායිකව මෝහ සංස්කාර මතු වෙලා
රාග ද්වේශ සංස්කාර යටපත් වෙලා
මෝහය නිසා දැනෙන සුවයක්
ඔවුන්ට ලැබෙනවා.
ඒ මෝහ සුවය ලැබූ සමහරු
තමන් මාර්ග ඵල ලැබුවා කියා
ආත්ම මුළාවකට වැටෙනවා.
ඔවුන්ගෙ ක්‍රියාවෙන්, වචන වලින්
ඒ බව පැහැදිලි වෙනවා.
සමහරු නිර්භයව
තමන් මාර්ග ඵල ලැබුවා කියා
නොයෙක් ආකාරවලින්
ඉඟි කරන්න පවා පෙළඹෙනවා.

ඒත් බත් කන පෙත්තන් මෙන්
ගුරුවරයාගෙ දෙසුම්
පුනරුච්චාරණය කරනවා හැරෙන්න
ඔවුන් ලද ධර්මාවබෝධයක් නැහැ.
ඔවුන් සැබෑ ධර්මය හඳුනන්නෙ නැහැ.
ඔවුන් ධර්මය ලෙස සලකන්නෙ
අගක් මුලක් නැතිව
ධර්මයෙන් ෂැන්ඩි කරලා දෙන
මත් වතුර.

විකෘතියට හුරු වුණ ඔවුන්ගෙ හිතට
බුදු වදන් පෙනෙන්නෙ
විකෘති වූ දෙසුම් විදියටයි.

ඔවුන් ගලවා ගන්න
කවුරු හරි උත්සාහ දරනවා නම්
හිල් කූඩෙකින් වතුර ඇදීම වැනි
නිශ්ඵල ක්‍රියාවක්.

ධර්මය සෙක්කුවක්ද?

අද ධර්මය සොයා යන බොහෝ දෙනා
උතුම් ධර්මය කියන්නෙ
ඔවුන්ගෙ ගුරුවරයා ළඟ දණ ගහගෙන
ගුරුවරයාගෙ පුංචි හැන්දට අරන්
ඒකෙ තියන මළකඩත් එක්ක කළතලා
උගුරෙන් උගුර පොවන විසටයි.

ඒ විස බීලා
ගුරුවරයා හදල තියන
මානසික රාමුව ඇතුළට වෙලා
ගුරුවරයාගේ මහිමයෙන්
සෝවාන් වෙයි කියල හීන මවමින්
ඔහුගෙ ධර්මය උතුම් ධර්මය කියමින්
ඒ අනුව යන කල්ලිය සමග
කල් ගෙවනවා.

බුදුන් වහන්සෙ රාග ද්වේශ කියන්නෙ
ඔය ඔබ තුළ මේ මොහොතෙ තියන
රාගයට ද්වේශයට කියල
ගුරුවරු කියන්නෙ නැහැ.
ඔවුන් ධර්මය මුහු කරල තැනූ
ප්‍රපඤ්ච පෙළක් සමග
පහසුවෙන් සෝවාන් වෙන්න
මනෝමය මගකුත්
අටවලා දෙනවා.

ඒ මාර්ගය සෙක්කුවක් වගේ.
ගුරුවරයා හෝ ගෝලයා මැරෙන තුරු
එම ගුරුවරයා වටේම
ගෝලයා ඇදගෙන යන
මිථ්‍යා මාර්ගයක්..

ඇත්තටම බුදුන් වහන්සෙ කිව්වෙ මොනවද
ඒ කියපු දේවල් තමන් තුළ
ක්‍රියාත්මක වෙන්නෙ කොහොමද කියල
ඔවුන් දෙගොල්ලම දන්නෙ නැහැ.

හැමදාම එකම තැනට වෙලා
එකම දේවල් කියමින්
බත්කන පෙත්තන් රැළක් මෙන්
දිවිගෙවන්නයි,
අද ඉන්න විමර්ශනශීලියාට
සිදු වෙලා තියෙන්නෙ.

සැබෑ විමර්ශනශීලියා
පොදුවේ ධර්මය රැස්කරගන්න
පන් මල්ලක් නෙමෙයි.
ඔහු රසායනාගාරයක් හිමි
දක්ෂ විද්‍යාඥයෙක් මෙන්
බුදුන් වහන්සෙගෙ දහමට අනුව
තමා විමසා බලනවා.

උතුම් ධර්මය තියෙන්නෙ
බුදුන් වහන්සේ ළඟ පමණයි..
අනිත් හැම විවරණයක්ම අසම්පූර්ණයි.
ඒ විවරණ තුළින්
අපි තුළ අපිටම අපිව දකින්න
මග පෙන්වන ධර්මය
අපිටම විමසා බලන්න පුලුවන්.

අනික් හැම මනෝමය තර්කයක්ම
අසන්නා නොමග අරන් යනවා.