බුදු දහමෙ අරමුණ මෝහය නෙමෙයි.. සිහිය සහ උපේක්ෂාවයි..

Kus Fernando 

[[[[[භාවනාව හැමදාම නොකලත් සතියට දවස් 3ක්වත් පැය 3ක් 4ක් කරනවාමයි.
ඒක නොකලයි කියලා අවුලක් නෑ හැබැයි ඉඩක් ලැබිච්ච ගමන් ඒක කරනවා.
එකෙන් මට ලැඛෙන මානසික සුවයට මම ඒකට ඇබ්බැහිවෙලා]]]]
------------------------------------------------------------------
මානසික සුවයක් ලැබෙන්නට
ඒ සුවයට ඇබ්බැහි වෙන්නට හේතුවෙන
සමථ භාවනා වලින් කරන්නෙ
කෙනෙක් මෝහයට පත් කිරීමයි..
රාගයෙන් ද්වේශයෙන් පෙළෙන සිතකට
මෝහයත් සුවයක්.
බුදු දහමෙ අරමුණ මෝහය නෙමෙයි..
සිහිය සහ උපේක්ෂාවයි..

ඔබ රාගයෙන් සිටියත් ද්වෙශයෙන් සිටියත්
ඒ රාගය ගැන සිහියෙන්..
ඒ රාගයට උපේක්ෂාවෙන් ඉන්න
ඔබට හැකි නම් ඒ බොදු භාවනාවයි.

ඒ ද්වෙශය ගැන සිහියෙන්..
ඒ ද්වෙශයට උපේක්ෂාවෙන් ඉන්න
ඔබට හැකි නම් ඒ බොදු භාවනාවයි.

උපරිම ද්වේශයෙන්
එනම් ක්‍රෝධයෙන් පසුවෙන කෙනෙක්
එයින් මිදිය යුතුයි කියල
බුදුන් වහන්සේ කියන්නෙ නැහැ..
මිදෙන්නට මාර්ගය කියනවා.

ද්වේශය ගැන සිහියෙන්...
උපේක්ෂාවෙන් ඉන්න...
එපමණයි..

බොදුනු භාවනාවෙන් ලබන සුවය
උපරිම ද්වේශයෙන්
එනම් ක්‍රෝධයෙන් පසුවෙන කෙනෙකුටත්
ඒ මොහොතෙම තියනවා.

“යො වෙ උප්පතිතං කොධං
රථං භන්තං ච ධාරයෙ
තමහං සාරථිං බ‍්‍රෑම්
රස්මිග්ගාහො ඉතරො ජනො”

මේ තියෙන්නෙ උපරිම ද්වේශයෙන්
එනම් ක්‍රෝධයෙන් පසුවෙන කෙනෙක්
බුදුන් වහන්සේ එල්ල කරන අභියෝගය..

යමෙක් සිතෙහි
ක්‍රෝධය ඉපදී තිබියදී
ඉතා වේගයෙන් දුවන රථයක් මෙන්
සිත මනාව හසුරුවා ගන්නා
නියම රියැදුරකු යැයි මම කියමි.
සාමාන්‍ය රිය එළවන අන් ජනයා
නිකම් තෝන් ලණුව අල්ලන්නෝ ය.

ඉහත කොටසට අයත් නොවෙන
බෞද්ධ අබෞද්ධ සියල්ලන්ම
නිකම් තෝන් ලණුව  අල්ලන
සාමාන්‍ය රිය එළවන අන් ජනයාට අයිතියි.

බෞද්ධ අබෞද්ධ සියල්ලන්ම අතුරෙන්
ක්‍රෝධය ඉපදී තිබියදී
ඉතා වේගයෙන් දුවන රථයක් මෙන්
සිත මනාව හසුරුවා ගන්නා
නියම රියැදුරකු යැයි
බුදුන් වහන්සේ කියනවා.


=============================================
වැඩි විස්තරයක්..

සිතෙහි ක්‍රෝධය ඉපදී තිබියදී......