සිහියත් මෝහයත් අතර වෙනස කුමක්ද?

සිහියත් මෝහයත් අතර වෙනස කුමක්ද?

සිහියත් මෝහයත් අතර වෙනස
විඳ පසක් කරන්න
ඔබට අවස්ථාවක් දුන්නොත්
ඔබ ඒ අවස්ථාව නොසලකා හරිනවාද?.


මෝහය කියන්නෙ පවතින දෙයක් නොවෙයි.
මෝහය අඳුර වගෙයි.
අඳුර කියන්නෙ පවතින දෙයක් නොවෙයි.
ආලෝකය නැති තැන අඳුර පවතිනවා.
ආලෝකය ආවොත් අඳුර නැති වෙනවා.

මෝහයත් අඳුර වගෙයි.
මෝහය නැති කරන්න බෑ.
සිහිය පිහිටුවා ගන්න කෙනෙකුගෙ
සිහියට සමානුපාතිකව
මෝහය අඩු වෙනවා.

සිහිය දියුණු වෙන ප්‍රමාණයට මෝහය දුරුවෙලා
විඥාණය වෙනුවට ප්‍රඥාව ඇති වෙනවා.
ප්‍රඥාවෙන් දකින්නා තුළ
රාග, ද්වේශ, මෝහ තුනම නෑ.

මෝහය කියන්නෙ පවතින දෙයක් නොවෙයි.
මෝහය අඳුර වගෙයි.
අඳුර කියන්නෙ පවතින දෙයක් නොවෙයි.
ආලෝකය නැති තැන අඳුර පවතිනවා.
ආලෝකය ආවොත් අඳුර නැති වෙනවා.

මෝහයත් අඳුර වගෙයි.
මෝහය නැති කරන්න බෑ.
සිහිය පිහිටුවා ගන්න කෙනෙකුගෙ
සිහියට සමානුපාතිකව
මෝහය අඩු වෙනවා.

සිහිය දියුණු වෙන ප්‍රමාණයට මෝහය දුරුවෙලා
විඥාණය වෙනුවට ප්‍රඥාව ඇති වෙනවා.
ප්‍රඥාවෙන් දකින්නා තුළ
රාග, ද්වේශ, මෝහ තුනම නෑ.

රාග ද්වේශ මෝහ ක්ෂය කිරීම
මොහොතෙන් මොහොතට කළ යුතුයි.
අපිට රාග ද්වේශ මෝහ ක්ෂයවෙන මොහොත
අලෝභ අදෝස අමෝහ මොහොතක් ලෙස
දුකෙන් තොරව ගත කරන්න පුලුවන්.
මේ මොහොතෙ ඔබේ කය ගැන ඔබට සිහිය නෑ.( පවතින වේදනාවක් ගැන සිහිය නැත්නම්
සමස්ත කය පිළිබඳවත් ඔබ ඉන්නෙ මෝහයෙන්.)ඔබ පසුවෙන්නෙ ඔබේ කය පිළිබඳව මෝහයෙන්.
ඔබේ කය පවතින්නෙ අඳුරෙ.
ඔබේ අත්දෙකට සිහියෙ ආලෝකය පහළ වෙද්දි
සිදු වෙන වෙනස විමර්ශනය කර බලමු.
ඔබේ අත් දෙක ගැන ඔබට සිහිය නෑ.
තුවාලයක් වැනි ආබාධයක් නැත්නම්
ඔබේ අත් පිළිබඳව ඔබ ඉන්නෙ මෝහයෙන්.
සිහියත් මෝහයත් අතර
වෙනස විමර්ශනය කර බලමු.
ඔබේ එක අතක්
උරහිස මට්ටමට උස්සගෙන
මොහොතක් ඉන්න.

ඉතාම ඉක්මනින්
මෙතෙක් ඒ අත පිළිබඳව තිබුණ
මෝහය නැසෙනවා...

ඒ අතේ වේදනා පිළිබඳව
ඔබේ සිහිය ඇති වෙනවා.
ඔබට අතත් පොළවත් අතර
ගුරුත්වාකර්ෂණය පවා දැනෙනවා.

මෙතෙක් අත ගැන ඔබට තිබුණෙ මෝහය.
දැන් පවතින්නෙ සිහිය.

දැන් මේ අත අනික් අත සමග සසඳන්න.
ඒ අතෙත් සියුම් වේදනා ඔබට දැනේවි.

ඔබ මේ පරීක්ෂණය අවසන් කළාම
ඔබ නැවත සුපුරුදු මෝහයට වැටෙනවා.
වේදනා නොදකින කෙනෙකුට
මෝහය අඳුනා ගන්න බෑ.
මෝහය දකින්න නම්
රාග ද්වේශ දෙක වේදනා මට්ටමෙන් දැකලා
ඒ දෙකට සාපේක්ෂව මෝහය දැකිය යුතුයි.
ඔබම විමසා නොබැලුවොත්
වෙනත් කිසිම කෙනෙකුට
දේශන මගින් හෝ පොත්පත් මගින්
මේ අත්දැකීම ඔබට ලබා දෙන්න බෑ.
මේ මාර්ගයෙන් හැරෙන්න ඔබටත්
සිහියත් මෝහයත් අතර වෙනස
වෙන කෙනෙකුට කියා දෙන්න බෑ.

ඔබ මේ වෙනස විඳ පසක් කළොත්
කාටවත් ඔබේ මේ අවබෝධය
ඔබෙන් ඉවත් කරන්න බැහැ.
විඳ පසක් කල දෙයක්
පැහැර ගන්න කිසිවෙකුට බැහැ.

ඔබත් සමග මේ දේම කරන්න
රහතන් වහන්සේ කෙනෙකුට ආරාධනා කළොත්
ඔබත් රහතන් වහන්සේත් අතර
වෙනස කුමක් විය හැකිද?

රහතන් වහන්සේ තුළ
ද්වේශය ඇති වෙන්නෙ නෑ.
ඒ නිසා මානසිකව සීමාවක් නෑ.
ඒත් පේශි වෙහෙසට පත් වෙනවා.
එක් සීමාවකට පසුව
වෙහෙස නිසා පේශි අක්‍රිය වෙනවා.

රහතන් වහන්සේ කෙනෙකුට
මානසික වේදනාව නැහැ.. වෙහෙසට පත්ව පේශි අක්‍රිය වෙන තුරු

 අත පණ නැතුව වැටෙන තුරු වුණත්
අත උස්සාගෙන ඉන්න රහතන් වහන්සේට පුලුවන්..ද්වේශය ඇති වෙනනිසා
ඔබට අත ඔසවාගෙන බොහෝ වෙලාවක් ඉන්න බැහැ.
ඔබ අත පහත දාන්නෙ කායික වේදනාව මත
හිතේ ඇතිවෙන මානසික වේදනාව නිසා.

ඔබ විපස්සනා වඩන කෙනෙක් නම්
ඔබට වැඩි වෙලාවක් ඉන්න පුලුවන් වෙයි.
ඔබ දුකට පත් වෙන සීමාව
විපස්සනා නිසා ඈතට යනවා.
වෙන කෙනෙක් මානසිකව බිඳ වැටෙද්දි
ඔබට නොසැලී අකම්පිතව ඉන්න පුලුවන්.

ඔබ විපස්සනා වඩන කෙනෙක් නොවෙයි නම්අතේ ඇතිවෙන වේදනා අප්‍රිය නිසා
ඔබේ හිත තුළ ද්වේශය උපදිනවා.
ඔබ අත පහත දාන්නෙ
මානසික වේදනාව නිසයි.
විපස්සනා වඩන ආර්ය ශ්‍රාවකයෙකුත්
කායික වේදනාව විඳිනවා.
මානසිකව ඇති වෙන ද්වේශයට, දොම්නසට
උපේක්ෂාවෙන් වෙසෙන නිසා
ඔහු විඳින්නෙ කායික දුක පමණයි.
මානසික දුකක් විඳින්නෙ නෑ.

විපස්සනා වැඩීමෙන්කායික මානසික වේදනාවට
උපේක්ෂාවෙන් වසන්න පුළුවන්.
==========================
සල්ල සූත්‍රය
ඇසු පිරූ තැන් නැති පුහුදුන් තෙමේ
1 සුව වේදනාවත් විඳියි.
2 දුක් වේදනාවත් විඳියි.
3 නොදුක් නොසුව වේදනාවත් විඳියි.
මහණෙනි,
ඇසු පිරූ තැන් ඇති ආර්ය ශ්‍රාවකයාද
1 සුව වේදනාවත් විඳියි.
2 දුක් වේදනාවත් විඳියි.
3 නොදුක් නොසුව වේදනාවත් විඳියි.

මහණෙනි,
එහි ලා ඇසූ පිරූ තැන් නැති පුහුදුන්හු හා
ඇසු පිරූ තැන් ඇති ආර්ය ශ්‍රාවකයාගේ
වෙසෙස කිමෙක් ද?
අදහස කවරේ ද?
වෙනස කිමෙක්ද?

මහණෙනි,
අසු පිරූ තැන් නැති පුහුදුන් තෙමේ
දුක් වේදනාවෙන් පහස්නා ලද්දේ ම
ශෝක කෙරෙයි. ක්ලාන්ත වෙයි. වැලපෙයි.
ළෙහි පැහැර හඬයි. මුළාවට පැමිණෙයි.
හෙතෙමේ
1, කායික වේදනාව ද
2, චෙතසික වේදනාව ද යන
වේදනා දෙකක් විඳී.
මහණෙනි,
ශ්‍රැතවත් ආර්ය ශ්‍රාවකයාදුක්වේදනාවෙන් පහස්නා ලද්දේ ම ශෝක නො කරයි.
ක්ලාන්ත නො වෙයි. නො වැල පෙයි.
ළෙහි පැහැර නො හඬයි. මුළාවට නො පැමිණෙයි.
හේ කායික වූ එක් වේදනාවක් විඳියි.
චෙතසික වේදනාව නො විඳියි. .